Nationalisme. Wanneer de Nederlanders de kans krijgen, doen ze er allemaal aan mee. Jong Oranje voetbalt goed en ze zitten gebroederlijk achter de buis. De jonge Krajicek tennist een goed Wimbledon en zij zijn trots op haar. Op het gebied van games hoeven ze er echter niet trots op zichzelf te zijn. Davilex bracht tientallen, zoniet honderden, A2 Racers uit, maar om nou te zeggen dat dit goede games waren, nee. Toen het Delfse Triumph Studios aan kwam zetten met de Age of Wonders-games, mochten we al wat trotser worden. De spellen werden goed ontvangen door de media, maar van een commercieel succes kon je niet spreken. Nu komen de mannen van de Nederlandse ontwikkelaar met een nieuwe game. Ééntje waar je eens lekker slecht en gemeen in mag zijn: Overlord.
In de game kruip je eens een keertje niet in de huid van de held, maar mag je een keer spelen als een heuse duistere heerser. Bij aanvang van het verhaal ben jij net verslagen door zeven helden en zit je in jou eens zo machtige en indrukwekkende toren uit te huilen. Nouja, te huilen. Je hebt deze helden, voordat ze jou versloegen, nog wel eventjes een aantal plagen meegegeven, waar ze niet echt blij van worden. Natuurlijk zou je de Overlord niet zijn als je deze plagen zonder reden had meegegeven aan de helden. Je zint namelijk op wraak. En die zul je krijgen ook. Jij bent immers de duistere heerser, de donkere meester van het kwaad, The Overlord.
Hulp krijg je hierbij van jouw Minions. Dit zijn kleine wezentjes die veel lijk op Gremlins. Ze helpen jou natuurlijk bij het verplaatsen van boomstammen en het oplossen van, niet al te moeilijke, puzzels. Maar over het algemeen zullen ze jou helpen vechten. In totaal zijn er vier verschillende Minions: bruine, groene, rode en blauwe. De bruine variant is een goede vechter en is er nooit weg van om iemand eens lekker in elkaar te slaan. Natuurlijk bestaat de kans dat hij hierbij gedood wordt en hier springt de blauwe te hulp. Deze Minion is zelf namelijk een zeer slechte vechter maar kan zijn teamgenoot wel weer tot leven roepen. Ook kan hij zich door water bewegen, waar alle andere doodgaan in deze vloeistof. De rode Minion zorgt voor de aanval over de lange afstand. Hij gooit met vuurballen en is dus ook de enige die tegen vuur kan. Als laatste is daar de groene gruwel. Hij bespringt zijn tegenstander om hem van bovenaf in elkaar te slaan en kan, natuurlijk als enige Minion, tegen groen chemisch afval.
Om genoeg van deze Minions op te kunnen roepen, moet jij als Overlord genoeg Lifeforce bij elkaar zien te sprokkelen. Iedere keer wanneer jij een persoon, dier of vreemd wezen doodt, valt er een glimmend object op de grond. Jij zelf óf één van jou Minions zal deze oppakken en je kan weer een nieuwe Minion oproepen. Krijg je er hierbij echter niet genoeg dan kun je ook altijd nog naar de dungeon van jou toren gaan. Hier in de diepste kelder van jou kasteel kan je alle vijanden bevechten die je al eens bevochten hebt. Aan het eind van het spel zul je maximaal 50 van deze gruweltjes achter je aan hebben lopen, maar de besturing hiervan blijft geweldig. Je kan de wezens met de rechter trigger opdrachten geven of ze zelf besturen met de rechter analoge stick. Dit werkt zeer goed en je krijgt echt het idee dat deze onderdanen alles willen doen wat jij ze opdraagt. Ze zullen zich zelfs opofferen om ervoor te zorgen dat jou gezondheid weer beter wordt of dat je weer wat meer Mana krijgt zodat je weer wat magie kan gebruiken. Het spel bevat namelijk vier typen spreuken: ééntje die jouw Minions een tijdelijke boost geeft, één die ervoor zorgt dat jij invloed hebt op de manier waarop jou tegenstanders zich gedragen, één waarmee je een vuurbal afvuurt en één waarmee er een sterk schild om de Overlord gevormd wordt.
Waar het spel ook sterk op scoort is het gebied van de humor. De manier waarop de Minions objecten naar je toebrengen, gekke dingen zeggen en achter schapen aanrennen, het is geweldig om te zien en te horen. Zo liep ik eens door een gebied waar ik zwarte schapen tegenkwam (in plaats van witte) en ik hoorde één van de Minions zeggen: ‘Jeej new sheepies!’ Maar niet alleen de Minions zijn grappig. Ook de dorpelingen kunnen er wat van. Zo zei een vrouw tegen me: ‘Is that a pumpkin in your pocket or are you just happy seeing me?’ Of ze me hiermee wilde versieren weet ik niet, maar grappig is het wel. Ik zat het overgrote deel van het spel met een glimlach op mijn gezicht. Mede door de mooie en scherpe graphics, maar vooral door de goede sfeer van de game.
Heb ik dan alleen maar lovende woorden over voor dit Nederlandse product? Nou, dat is niet helemaal waar. Zo is het namelijk zo dat je van te voren nooit weet of jij de juiste Minions bij je hebt. Dit kan ervoor gaan zorgen dat je heel de tijd terug moet naar de plek waar je deze wezentjes op kan roepen. Dit fenomeen heet backtracken en wordt niet door iedereen gewaardeerd. Persoonlijk vond ik het niet zo heel erg, maar het is toch wel een minpunt. Ook wordt het spel, nadat je úren lang met een glimlach op je gezicht hebt gezeten, wat saaitjes. Je bent namelijk het overgrote deel bezig met hetzelfde te doen als je bij de vorige baas moest doen.
Overlord beschikt ook nog over een online-modus, maar hierover kan ik vrij kort zijn. Er zijn twee typen games die je online kan spelen: tegen elkaar of met elkaar. Bij het samenwerken gaat het er simpelweg om dat de twee Overlords zo lang mogelijk blijven leven. De speler met de meeste punten wint. Als je tegen iemand speelt zijn er nog twee verschillende modus waar het er in beide om gaat wie de meeste punten haalt. Dit klinkt misschien leuk maar dit is het niet. Op de één of andere manier speelt het gewoonweg niet lekker, maar Triumph Studios heeft het in ieder geval geprobeerd.
Conclusie
De kleine minpuntjes staan de trots dit keer niet in de weg. De Nederlanders mogen er best trost op zijn dat dit spel op Nederlandse bodem gemaakt is! Het spel is verfrissend, grappig en vooral ook verslavend. Tot op zekere hoogte dan.