PokéPark Wii: Pikachu’s Adventure is in tegenstelling tot wat we van de Pokémon spellen gewend zijn, geen klassieke RPG. Het is eerder een spin-off van de traditionele Pokémon serie. PokéPark bestaat vooral uit verschillende minigames en richt zich echt op de allerjongsten. De iets oudere gamers die nog wel konden genieten van de RPG spellen van Pokémon, kunnen dit spel maar beter overslaan. Of het voor de kinderen wel een goed spel is, hebben we voor u getest.
Hoewel PokéPark eigenlijk een verzameling van verschillende minigames is, steekt er wel een heel verhaal achter. De Sky Prism is in veertien stukken gebroken, waardoor het PokéPark dreigt vernietigd te worden. Enkel en alleen als alle delen terug worden gevonden, kan het eiland van de ondergang gered worden. Daarom wordt de hulp van Pikachu ingeroepen. Die zal zijn pootjes vol hebben om alles terug te vinden, want het PokéPark is een grote wereld die onderverdeeld is in vijf unieke gebieden. Gelukkig kan hij op de hulp rekenen van de andere Pokémon figuurtjes die allemaal op dit eiland leven.
Vooraleer een ander Pokémon karakter je wil helpen zal je zijn vriend moeten worden. Hiervoor moet je in een bepaalde opdracht zien te slagen. Meestal is dit een minigame die je winnend moet zien af te sluiten om de vriendschap te bezegelen. Andere Pokémon kan je dan weer te vriend krijgen door ze een bepaald object te brengen, waar ze naar op zoek zijn. Dit kan bijvoorbeeld hout zijn om een dam te bouwen. In het totaal zitten maarliefst 193 Pokémon figuren in het spel waar je mee bevriend kan raken. Je hoeft echter niet iedereen te leren kennen om het spel uit te spelen. Hierdoor heb je een beetje vrijheid in het spel doordat je kan kiezen met wie je gaat praten. Het is wel zo dat je met bepaalde Pokémon vriend moet zijn om verder te geraken in het verhaal, of om naar een ander gebied te mogen gaan.
Omdat het spel gericht is op de allerjongsten onder ons, is ervoor gekozen om de controls zo simpel mogelijk te houden. De Nunchuk heb je bij dit spel niet nodig. De Wii Remote dien je zijwaarts te houden. Het D-pad worden dan je besturingstoetsen terwijl je knop 1 gebruikt om te rennen en knop 2 om te springen. De A-knop kan je gebruiken in een gevecht om de Pikachu donderstraal aanval te lanceren. Soms kan je de Wii Remote ook naar het scherm richten om bijvoorbeeld een foto te maken. Bij de minigames gebruik je de Wii Remote op verschillende manieren, al is dit vaker niet meer dan zo snel mogelijk op en neer schudden.
Niet alleen de besturing is erg simpel, de opdrachten en minigames zijn dit helaas ook. Bij het lopen hoef je niet eens hard te schudden om een tijd van zeven seconden neer te zetten, terwijl de bonustijd op negen seconden staat. Bij de opdrachten moet je dus meestal een object zoeken en dit naar de juiste persoon brengen. Er zijn echter nog makkelijkere opdrachten zoals verstoppertje spelen waar de Pokémon een paar meter verder gaat zitten, en het dus volstaat om simpelweg naar hem toe te wandelen. Het is dan wel een spel voor kinderen, maar de opdrachten zijn zo eenvoudig en vallen zo vaak in herhaling, dat ik het betwijfel of zij zich lang met dit spel kunnen amuseren. Wat wel goed gevonden is, is het feit dat je na het verslaan van een personage, deze kunt gebruiken in een minigame. Bovendien heeft ieder karakter zijn eigen specialiteiten. Jammer genoeg worden de opdrachten hierdoor nog gemakkelijker dan dat ze al zijn.
Over de graphics mogen we zeker niet klagen wat deze titel betreft. De karakters, meer dan 190, zien er allemaal mooi verzorgd en uniek uit. Ook de omgevingen laten een goede indruk na. Bovendien valt er in de grote gebieden overal wel wat te zien. Het geluid is ook prima verzorgd. Iedere zone heeft zijn eigen muziek. Als een Pokémon praat krijg je enkele kreetjes te horen in plaats van de daadwerkelijke tekst. De tekst is overigens volledig in het Engels, wat minder leuk is voor de kinderen die de taal nog niet beheersen.
Conclusie
PokéPark Wii: Pikachu’s Adventure bestaat enkel uit minigames. Meer dan naar een Pokémon toe wandelen en hem verslaan in een opdracht is er niet bij. Helaas zijn de opdrachten ook nog overdreven gemakkelijk en krijg je bovendien vrij regelmatig dezelfde minigame voorgeschoteld. Dat dit geen spel is voor de oudere gamers was al langer duidelijk. Ik vraag me echter af of de kinderen hier wel veel tijd in willen steken en zich niet te snel gaan vervelen door steeds hetzelfde te moeten doen. Iemand die graag alle Pokémon figuren verzameld kan zich wel een hele tijd stil houden met deze titel. Helaas brengt deze flauwe game voor al de rest veel te weinig