Als je in België de kost wil verdienen als topsporter, dan heb je weinig keus. Van jongs af aan worden jonge sporttalenten klaargestoomd om de kleuren van hun vaderland te gaan verdedigen in het tennis, voetbal, atletiek, basketbal, zwemmen of wielrennen. Hoewel ik altijd veel sympathie heb gehad voor het wielrennen, heeft het voetbal altijd een streepje voor gehad. Als er momenten zijn waar ik twijfel over mijn beslissing, dan grijp ik altijd terug naar een van mijn favoriete games, Pro Cycling Manager.
De Pro Cycling Managerserie heeft in een paar jaar tijd een (geforceerde) evolutie doorgemaakt. Waar de serie in zijn beginjaren zich beperkte tot het gewone wielrennen met de belangrijkste races van het seizoen, is Pro Cycling Manager nu uitgegroeid tot een game die ook het baanwielrennen en het volledige seizoen bevat. Helaas was het met de licentie redelijk povertjes gesteld en zat de game vol met welbekende nepnamen als ‘Cadel Evons ‘ en Carlos Sostre.
Met pijn in het hart moet ik dan ook melden dat Pro Cycling Manager 2010 nog steeds niet de volledige Protour-licentie bevat. Nieuwe teams als BMC, Team Sky en de meeste continentale ploegen moeten het nog steeds doen met deze schuilnamen, iets wat anno 2010 toch niet meer kan? Als klap op de vuurpijl moest ik ook vaststellen dat de samenstelling van de teams ook niet voor de volle honderd klopt en dat je ploegfoto’s tegenkomt van drie jaar geleden. Gelukkig wordt deze onaangename verassing grotendeels goedgemaakt door de actieve community achter de games, die elk jaar klaar staat om de spelers van de ontbrekende data te voorzien. Al is dit voor mij maar een doekje voor het bloeden …
Waar mijn wielerhartje wel sneller van gaat kloppen, is dat de game grafisch een (nodige) opfrisbeurt heeft gekregen. Deze visuele vooruitgang is vooral te merken aan de omgeving. Zo is het Bos van Wallers-Arenberg waarheidsgetrouw weergegeven en kan je als het ware de Japanners tellen tijdens het startschot van de Ronde Van Vlaanderen op de grote markt van Brugge. Deze trend zet zich verder met wielrenners die gedetailleerder zijn weergegeven en dus ook veel herkenbaarder zijn geworden. Ik kon voor het eerst een Tom Boonen onderscheiden tussen de mannen van het peloton, met gevolg dat het vooropsturen van de verkeerde renner verleden tijd is, iets wat ik bij vorige edities vaak tegenkwam.
Ook gameplaymatig kent Pro Cycling Manager 2010 een vooruitgang. Het uitwerken van een tactisch plan loont voor het eerst ook op vlakke parcours en het aanvallen of afstoppen van het peloton kan een ontsnapping maken of kraken. De beslissingen die je gedurende de wedstrijd maakt, hebben met andere woorden veel meer invloed op het verloop van de wedstrijd. Een massaspurt dwarsbomen om je teamgenoot die honderd meter verder zit te sterven laten winnen of het peloton afstoppen om je lek gereden kopman terug te brengen? Het kan allemaal.
Ben je het echter eventjes beu om wedstrijd achter wedstrijd te rijden, dan is er nog steeds de alom bekende simulatiemodus. Deze is echter met niets te vergelijken met het doelloos afwachten op het resultaat van de afgelopen jaren, aangezien je nu ook tactische orders kunt meegeven. Zo kan je een kopman de order geven om in de laatste kilometer aan te vallen of je knechten aangeven om de achtervolging te starten op de aanvallers. Deze vorm van simulatie duurt iets langer dan de gewone simulatiemodus, maar het voegt wel veel toe aan de speelervaring.
Waar het echter wel serieus fout loopt, is het technisch aspect van de game. Zonder de nodige patches gaat er immers geen speelsessie voorbij zonder dat je de game opnieuw moet opstarten, omdat de deze zonder enige reden is gecrasht. Nu, negen op de tien keer gebeurde dit wanneer ik bezig was in het menu, maar toen de game in de beslissende spurt van Paris-Roubaix het leven liet, moest ik me toch inhouden om mijn muis niet door het raam te gooien…
br>Conclusie
Pro Cycling Manager 2010 is een meer dan behoorlijk spel geworden. Er is op een positieve manier aan de gameplay gesleuteld en grafisch scheert de game –naar eigen normen- hoge toppen. Desondanks is de inhoud van de database, toch een belangrijk gegeven van een simulatiegame, bedroevend en werkt het technisch nog niet zoals het moet. Kijk je echter graag naar de Tour de France, dan zal deze game je zeker wel bekoren.