Een nieuwe herfst betekent altijd een nieuwe lading voetbalgames en ook dit jaar is dit niet anders. Elk jaar is het een strijd tussen de FIFA- en de Pro Evolution Soccer-reeks en tot nu toe heeft PES die altijd gewonnen volgens de critici. Dit jaar echter mengde FIFA 06 zich opnieuw volledig in de strijd met afgelikte graphics, verbeterde gameplay en een heuse managermode. Biedt Pro Evolution Soccer 5 wel genoeg vernieuwing om de koning der voetbalgames te worden?
Van zodra je PES 5 opstart, word je in de juiste sfeer gebracht door een mooi introfilmpje, begeleidt door stevige rockmuziek. Dit filmpje is al een voorsmaakje van de stijlmetamorfose van deze game. Qua structuur van het hoofdmenu is er niet veel veranderd, zowat alle functies van de vorige game(s) zijn aanwezig met opnieuw meer opties en vooral iets meer stijl. Alles lijkt net iets strakker en de menu’s zijn nu ook van de nodige animaties voorzien. Op het hoofdmenu verschijnen afwisselend foto’s van Henry (Arsenal), Terry en Drogba (beide Chelsea). Het Edit-menu biedt je dan weer spelers uit allerhande teams die hun jongleerkunsten met de bal (aan de voet uiteraard) tonen.
Alhoewel dit allemaal heel leuk klinkt, zijn de graphics tijdens het spelen zelf natuurlijk het belangrijkste. De teams die hun officiële truitjes hebben, zien er piekfijn uit (ja, beter dan in FIFA 06). Hoe kan dat, vraag je je misschien af? Eerst en vooral mag Konami wel het Nike-teken gebruiken en ook de rugnummers en letters op de achterzijde zijn nu authentiek. De spelers zijn ook realistisch qua gewicht en lengte. In tegenstelling tot FIFA 06 zal je wel het verschil zien tussen Luis Garcia (1.74m) en Crouch (2.02m) in lengte. Laat je een kleine verdediger opboksen tegen een boomlange spits, dan mag je zeker zijn dat die spits het duel zal winnen. Ook de details mogen gezien worden! Naarmate de match vordert, zullen de truitjes niet meer in het broekje zitten, zeker niet na een wilde tackle. Nieuw aan PES 5 is ook dat je nu ook op een besneeuwd veld kan spelen. Niet alleen ligt het veld bezaaid met sneeuw- en ijsplekken, men gebruikt ook een oranje bal en je kan de adem van de spelers zien. Een laatste toevoeging is ook dat er nu bij momenten op de fans ingezoomd wordt bij het scoren van een doelpunt. Niets is leuker dan jouw eigen supporters te zien springen en dansen als je in de laatste minuut de cup wint!
Typerend aan de vorige PES-games, was dat je na een tijdje spelen het muziek op de menu’s kotsbeu werd. Hyperkinetische drumsessies of Japanse popmuziek, alles was goed om je compleet gek te maken. In PES 5 is dit eindelijk eens verbeterd. Niet dat de irritante muziek compleet verdwenen is, maar je hebt nu toch ook al een aantal “jazzy” nummers. Een ander probleem was vroeger ook dat er in het stadion geen sfeer was (althans niet op auditief vlak). Dit is helaas niet veranderd. Zelfs bij matchen als AC Milan – Inter, hoor je bijna geen supporters, toch niet in vergelijking met FIFA 06 of het echte werk in San Siro. Nooit zal je weggeblazen worden door de fans die de clubnaam luid scanderen. Bij momenten lijkt het een wedstrijd uit de vierde klasse, alhoewel je weet dat er 60000 supporters aanwezig zijn. Ook zijn er bijzonder weinig clubliederen aanwezig. Net als in de vorige edities blijft het geluid het mindere punt van deze game.
Dat deze subtitel een gewaagde uitspraak is, daar ben ik me compleet van bewust, maar voordat de verwijten rond mijn hoofd gekatapulteerd worden, gelieve eerst eens dit te lezen, om te bepalen of dit een game voor jou is of niet. PES is nooit een game geweest die heel toegankelijk was voor beginnende gamers, of mensen die zich niet te veel willen verdiepen in een voetbalgame. Je moet deze game lang en veel spelen om hem volledig onder de knie te krijgen, en dan pas krijg je de ware schoonheid van zijn gameplay te zien. Je kan het een beetje vergelijken met games als Ninja Gaiden en Devil May Cry. In het begin zullen jouw geduld en jouw vaardigheden serieus op de proef gesteld worden.
De vorige PES-games waren niet eenvoudig om aan te beginnen, maar deze keer hebben ze de lat nog wat hoger gelegd. Ook al was je zo goed in de vorige game op 6 sterren (de hoogste moeilijkheidsgraad), toch is het aangeraden om op 3 sterren te beginnen. De leercurve van Pro Evolution Soccer 5 is niet steil, ze is bijna verticaal voor iemand die nog nooit een voetbalgame gespeeld heeft of voor bezitters van eender welke andere voetbalgame. Zowat alles van de PES 4 is realistischer gemaakt. Dit wil dus zeggen dat je niet meer uit onmogelijke hoeken zal kunnen schieten (bijvoorbeeld in één tijd omdraaien en perfect in de kruising schieten) en je zal ook niet meer Maradona-gewijs 5 man dribbelen. In jouw eerste match zullen vrij weinig passen echt goed toekomen en je hebt nog meer controle over de bal. Dit geeft je meer mogelijkheden, maar ook meer moeilijkheden.
Nu moet je echt de bal achteraan rondspelen om langzaam een aanval op te bouwen, in plaats van gewoon naar voren te stormen, want dat wordt ronduit afgestraft! Ook bij het tackelen zal je moeten oppassen, want er wordt veel sneller gefloten. De scheidsrechters zijn trouwens een pak beter geworden. Zo laten ze soms verderspelen bij een blessure (net als in het echt laten ze eerst de actie afronden) of laten ze het spel verdergaan, om dan 2 minuten later een speler toch te bestraffen met geel voor die vuile tackle.
Hopelijk ben je nu niet geïntimideerd door de vorige alinea, want na een tiental matchen zal je plots voelen dat het beter gaat en kan je beginnen met al wat moeilijkere combinaties uit te proberen zoals één-tweetjes of eenvoudige dribbelbewegingen. Eens je de controls in de vingers zitten hebt, zal je echt genieten van deze game. Je krijgt ook een hoop voldoening als je na lang oefenen eindelijk die ene vrije trap in het doel krijgt. De makers bij Konami waren zich van deze verhoogde moeilijkheidsgraad ongetwijfeld bewust en nu is de Training-mode nog uitgebreider gemaakt, zodat iedereen op zijn eigen tempo vaardigheden kan verwerven.
De Master League vormt al sinds jaar en dag de ruggengraat van de PES-reeks, maar deze keer is hij niet uitgebreid, althans op het eerste zicht. Alle opties van de vorige jaren zijn aanwezig, maar er wordt deze keer meer gefocust op het trainen van jonge spelers. In PES 4 was spelers trainen niet moeilijk: je kocht een speler van 17 jaar, stelde hem altijd in het basiselftal en na 2 jaar was het een topper met statistieken boven de 90%. In PES 5 is alles veel realistischer geworden, spelers stoppen niet meer met verbeteren in principe. Hun groeicurve bepaalt wel wanneer ze plots veel trager verbeteren, maar je kan nu gerust een speler van 35 jaar opstellen. In PES 4 was die ondertussen al zo traag als een slak geworden. Het was ook onrealistisch dat een speler van 25 jaar soms op technisch vlak niet meer kon verbeteren (behalve dan door trainingen tijdens de zomerstop).
Die trainingen zijn trouwens ook gebruiksvriendelijker gemaakt. Nu moet je enkel kiezen op welk gebied een speler moet verbeteren: techniek, snelheid, uithouding, teamwork, … en de computer doet alles voor je (in tegenstelling tot het urenlange trainen in PES 4). Ook de transfers zijn realistischer gemaakt. In de vorige games kon je enkel spelers verkopen, omdat je nooit aanbiedingen kreeg om te ruilen of jouw speler uit te lenen. Nu is dit eindelijk wel in orde gemaakt en kan je grote talenten uitlenen aan kleinere clubs om zich daar te ontwikkelen.
Alle licenties uit de vorige game zijn ook nu opnieuw aanwezig en er zijn hierbij zelfs nog een paar bijgekomen. De grootste nieuwe licenties zijn natuurlijk Arsenal en Chelsea, en hiernaast krijg je ook een aantal kleinere clubs uit andere competities. Hiernaast heb je natuurlijk nog steeds een hoop aanpassingswerk, alhoewel dit eenvoudig aan te passen is via een patch (voor PC) of een gekopieerde Optionfile (voor de consoles). De Edit-mode is trouwens veel gebruiksvriendelijker en vooral logischer gemaakt. Wat wel gezegd moet worden is, dat de truitjes van ploegen zonder licenties zoals Anderlecht en Club Brugge er minder goed uitzien, maar dit kan op bovenstaande wijze ook verholpen worden.
Qua spelmodes zijn er maar twee nieuwe bijgekomen: namelijk de Online-mode en de Memorial Match-mode. De eerste spreekt natuurlijk voor zich, eindelijk kunnen de PS2-bezitters ook online met PES! De Memorial Match-mode geeft je de kans om jouw statistieken van multiplayermatchen tegen vrienden bij te houden. Dit vereist wel dat die hun eigen Optionfile hebben, wat trouwens vrij veel plaats inneemt (althans voor PS2: 1285 KB minimum). Voor de rest zijn de vertrouwde cups en leagues aanwezig, samen met de nodige unlockables in de PES-shop.
Conclusie
Pro Evolution Soccer 5 is opnieuw een heuse verbetering ten opzichte van zijn voorganger. De gameplay is nog dieper en eens je voorbij die steile leercurve bent, kan je werkelijk genieten van de prachtige bewegingen die je uit jouw controller schudt. Let wel op, zoals eerder vermeld, is deze game niet bedoeld voor iemand die zomaar op het gemak een wedstrijdje wil spelen zonder veel nadenken. Ook liefhebbers van arcadegames als FIFA of This Is Football zullen deze game niet zo leuk vinden. Maar ben je een voetbalfreak of gewoon op zoek naar een (sport)game met diepgaande gameplay, dan zal je zeker niet bedrogen uitkomen met dit pareltje!
Conclusie