Ontwikkelaars durven steeds minder risico’s te nemen. Geef ze eens ongelijk, want vele originele games die de afgelopen jaren door de pers bejubeld werden verkochten nauwelijks. Hierbij denk ik aan El Shaddai, Psychonauts, Catherine en Rayman: Origins.
Het heeft lang genoeg geduurd, maar met Origins is Rayman definitef uit de schaduw van die verrekte konijnen gestapt. De wereld die Rayman met zijn comeback meeneemt reflecteert dit heugelijke feit. Want, dames en heren, Rayman: Origins is zonder twijfel een van de meest kleurrijke games ooit gemaakt. Grafisch zou het zo uit de fantasiewereld van een kleuter kunnen komen, en ik vind het geweldig!
Laat het uiterlijk je echter niet bedriegen, want hoewel Origins makkelijk begint neemt de moeilijkheidsgraad in rap tempo toe. Wat ook toeneemt zijn de krachten van onze ledemaatloze vriend. In het begin kan hij enkel springen, maar al snel leert hij zijn kenmerkende slag en oorproppeller. Nieuwe krachten vind je in de mogelijkheid om van grootte te veranderen en tegen muren op te rennen.
Deze krachten worden geleidelijk geïntroduceerd, en na verwerven zullen de daaropvolgende levels je leren hoe deze toe te passen. Nadat je alle krachten hebt begint de game pas echt. Het is op dit moment dat de game het uiterste van je timing en reactievermogen vraagt om te vorderen.
Rayman: Origins werd op consoles pas echt leuk als je met je vrienden samen op de bank speelde. Dit gaat niet op voor de 3DS-versie. Het scherm is gewoon te klein om fatsoenlijk overzicht te kunnen houden in dergelijke situaties. Zelfs als de game dit probeert te compenseren door uit te zoomen is dit geen verbetering. De poppetjes worden dan veel te klein. Het anders prettige 3D-effect draagt hier ook zeker niet aan bij. Ik denk dat het bovenstaande de reden was om deze co-op gewoon er gewoon niet in stoppen, een spijtig besluit.
Voor je het einde van Origins bereikt ben je zo’n tien uur kwijt. Hierna kun je nog alle geheimen en medailles vrijspelen alvorens de game voldaan af te sluiten. Rayman is terug!
br>
Conclusie
Rayman: Origins laat zien dat de franchise veelbeter af was voor de konijnen het overnamen. De kleurrijke wereld brengt het speelse karakter van onze held goed naar voren, maar vergis je niet, Origins is lastig! Alleen jammer dat de co-op ontbreekt.