Wanneer je wordt doodgegooid met reclames over een bepaalde game, dan heeft dat voor de uitgever zowel een positief als nadelig effect. Het positieve effect is ongetwijfeld dat de verkoopcijfers een flinke boost zullen krijgen. Het nadelige effect zal zijn dat je te kampen hebt met torenhoge verwachtingen. De reclames zelf laten immers de beste dingen van het desbetreffende spel zien. De verwachtingen vervolgens daadwerkelijk inlossen blijkt soms onmogelijk. De vraag is of Red Dead Redemption 2 onder de immens hoge druk bezwijkt, of dat er aan de schreeuw om kwaliteit wordt voldaan.
Red Dead Redemption 2 speelt zich twaalf jaar voor de gebeurtenissen van het origineel af. In het spel vertolk je de rol van Arthur Morgan, die zijn leven heeft gewijd aan de bende van Dutch van der Linde. Een klus verloopt rampzalig en dat zorgt ervoor dat de bandieten het hazenpad moeten kiezen. Er wordt uitgekeken naar de ijzige heuvels waar stormen dagelijks de revue passeren. Langzamerhand rolt uitgever Rockstar Games het verhaal uit, waarin je steeds meer te weten komt over Arthur Morgan en zijn lotgenoten. Één van deze lotgenoten is John Marston, de protagonist van het origineel. Twaalf jaar jonger en een stuk wispelturiger dan in Red Dead Redemption vraagt hij je regelmatig om hem te vergezellen bij het uitvoeren van weer een bandietenstreek.
The Hateful Eight
Wie de cultfilm The Hateful Eight heeft gezien, heeft er of een verschrikkelijke hekel aan, of kon er geen genoeg van krijgen. Wie het begin van Red Dead Redemption 2 ervaart, zal zich één van diezelfde gevoelens bekruipen. Rockstar Games heeft ervoor gekozen om het tempo laag te houden. Dit is niet alleen te merken in de verhaallijn, maar ook in het voortbewegen van het hoofdpersonage. In het kamp van Dutch kun je bijvoorbeeld niet rennen. Je zult verplicht moeten lopen om de omgeving optimaal op je te laten inwerken. Het is een truc die ervoor zorgt dat je de kleinste details beginnen op te vallen. Details die je wellicht niet waren opgevallen wanneer je door de open wereld heen was gerend. Het zorgt ervoor dat Arthur Morgan en zijn paarden soms wat houterig lijken aan te voelen. Het is gameplay-technisch gezien een spel waar je echt even in moet zien te komen. Daar waar de meeste first-person shooters en action games weinig in oefening vragen, zul je bij Red Dead Redemption eerst alle informatie moeten opslurpen. Hoe bestuur ik dat paard nu precies? Ren ik nou sneller door snel op X te drukken of moet het in een gestaag tempo? Daarnaast zijn er ook de nodige icoontjes op je HUD en de map wat niet altijd gesneden koek is. Dit maakt Red Dead Redemption 2, zeker in de beginuurtjes, absoluut niet geschikt voor korte speelsessies. Overigens zal de ervaring überhaupt beter beklijven wanneer je er wat langer voor uit trekt. Iets wat wij zeker aanraden.
Als een kind in een snoepwinkel
Wanneer je de eerste uurtjes in de bittere kou hebt getrotseerd, is het tijd om naar het warme Westen te rijden. Langzamerhand word je dan duidelijk wat een gigantisch spel Red Dead Redemption 2 eigenlijk is. Een gigantische lading aan missies verbergt zich onder het zanderige oppervlak, wachtend om op te duiken en je in haar greep te nemen. Niet alleen de verhalende missies die je bendeleden je voorschoten zijn zeer vermakelijk, maar ook de NPC’s die je onderweg om hulp vragen zijn om van te smullen. Zo vond ik midden in de bergen een man die in een berenklem vast zat. Ik bevrijdde hem en gaf hem een flesje Whiskey voor de pijn. Een paar speelsessies later redde ik een man van een slangenbeet, niet wetende dat ik hem enkele uren later nog eens tegenkwam in het lokale stadje. Op zijn kosten mocht ik een geweer uitzoeken, omdat ik hem van de dood had gered. En zo zien we het natuurlijk graag.
Wie Red Dead Redemption 2 blind koopt vanwege zijn of haar ervaring met het eerste deel, heeft waarschijnlijk gelijk. Enkele hooggewaardeerde onderdelen van het spel, zoals het jagen op andere bandieten in ruil voor een zakcentje, blijven ontzettend vermakelijk. Wat een heerlijk gevoel wanneer je je lasso precies om de schavuit weet te mikken, om hem vervolgens achter op je paard mee naar de cel te nemen. Daar komt bij dat er niet meer clichématig woeste bandieten achter je aankomen om hun baas te redden. Ze hebben dit succesvolle ingrediënt dus zelfs nog verfijnt. Daarnaast zijn belangrijke pijlers van de originele gameplay in hun waarde gelaten. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het Dead Eye systeem, wat je binnen een handomdraai je targets laat kiezen en hen naar het hiernamaals schiet. Een genot, dat begrijpt u ook wel.
Even van de wereld
En als het inhoudelijk dan nog niet genoeg is, heeft Rockstar Games een adembenemende spelwereld weten te creëren. Aan bizar veel details is gedacht. Ik moet de credits aan andere recensenten geven, maar wanneer wordt geconstateerd dat zelfs het scrotum van de paarden zich aanpast aan de temperatuur, dan heb je mij meer dan verbaast. De voice-acting van met name de hoofdpersonages is om te smullen en de gekozen muziek is perfect getimed en raakt vaak de juiste toon. Of de zon nu schijnt of het onweer je van de kale vlaktes probeert te verjagen: het is altijd even magistraal.
Conclusie
Red Dead Redemption 2 is een schot in de roos voor Rockstar Games. De game voldoet aan haar (wellicht onmogelijk geachte) verwachtingen en dat is meer dan knap. Succesvolle ingrediënten van het origineel zijn verbeterd en geïmplementeerd in dit vervolg, waar nog eens flink wat nieuwe ingrediënten aan zijn toegevoegd. De uitstekende verhaalvertelling en content worden aangesterkt door een ijzersterke audiovisuele presentatie, waar de spreekwoordelijke cowboyhoed voor mag worden afgenomen.