Wat is er precies gebeurd? Hoe verklaar ik al deze eigenaardige gebeurtenissen? Wat heeft The Umbrella Corporation hiermee te maken? Dit zijn de drie vragen die het allerbelangrijkste zijn in Resident Evil: The Umbrella Chronicles. Natuurlijk kent vrijwel iedereen het verhaal rondom de Resident Evil serie en vooral rondom de organisatie. Echter bleven er in de voorgaande delen uit de serie een aantal vragen onbeantwoord. Hoe is de corporatie ten onder gegaan? Resident Evil: The Umbrella Chronicles zal deze vragen beantwoorden en ontrafelt de laatste puzzelstukjes van dit mysterie. Deze game zal door velen beschouwd worden als goedmakertje voor het niet verschijnen van Resident Evil 5 voor de Nintendo Wii, maar ik kan je verzekeren dat dit meer is dan alleen een goedmakertje.
Ook ditmaal heeft ontwikkelaar en uitgever Capcom weer haar uiterste best gedaan om een spannende sfeer neer te zetten. Het belangrijkste in deze game is namelijk overleven. Gewapend met geweren, granaten en een mes zul je verschillende plekken moeten doorzoeken. Hierbij wordt je continu belaagd door zombies en ander gemuteerd gespuis, waardoor de momenten van rust zeer schaars zijn. De locaties die je als één van de hoofdrolspelers bezoekt, zullen meestal bekend voorkomen, als je voorgaande delen uit de serie gespeeld hebt. Zo zijn onder andere het lugubere landhuis en de trein wederom locaties die je bezoeken zult. Hierdoor zullen vele gamers zich afvragen of het nog wel leuk is om deze locaties nogmaals te bezoeken. Dit hebben Resident Evil-fans al zo vaak moeten doen. Gelukkig is het antwoord dat ik op deze vraag geef een volmondige ‘ja’.
Reden hiervoor is de opzet van het spel. Daar waar het in de voorgaande delen mogelijk was om de gebieden zelfstandig te verkennen, zul je daar in dit deel weinig moeite voor hoeven te doen. Dit keer wordt het pad van de speler namelijk automatisch bepaald. Resident Evil: The Umbrella Chronicles is namelijk een onrail shooter. Dat wil in dit geval zeggen dat je enkel hoef te schieten, met je mes moet zwaaien, hier en daar wat spullen kunt oprapen en om je heen kunt kijken. Het lopen door de diverse levels gaat automatisch. The Umbrella Chronicles is daarom ook wel vergelijkbaar met games als House of the Dead, die we kennen uit de speelhallen. Overleven door veel te schieten is de hoofdtaak in deze game. Dit geeft de speler een andere spelervaring in vergelijking met voorgaande Resident Evil games, daarom is het niet erg dat je op plekken komt die je al eens eerder gezien hebt.
Het maakt in principe niet uit waar je bent. Overal ligt het gevaar op de loer en duiken de meest onaangename wezens op. Je zult dus continu op je hoede moeten zijn om deze wezens overhoop te knallen. Een korte aarzeling kan direct fataal zijn, omdat de vijanden vaak met velen komen. Het richten gebeurt met de Wii-remote. Door de B-knop in te drukken kun je een kogel afvuren. Doe je dit op de zwakke plek van de vijand, dan zul je snel van het schepsel af zijn. De zwakke plek herken je doordat de cursor oplicht als je er overheen beweegt. Natuurlijk zal het gevoel van overleven versterkt worden door de beperkte munitie die je bij je draagt. Zuinig omgaan met de kogels en het op het juiste moment gebruiken van wapens is daarom een vereiste. Naast het schieten kun je ook granaten gooien door A en B in te drukken en vijanden met een mes te lijf gaan door de A-knop te combineren met een slaande beweging. Het op tijd herladen van het geweer is ook een vereiste, want dit kost tijd. In die tijd zullen de vijanden niet aarzelen om je aan te vallen. Herladen doe je door de Wii-remote heen en weer te schudden. Een counter-attack voer je door dezelfde beweging uit. Daarnaast kun je door verschillende aanvallen ontwijken door de onder in beeld verschijnende commando’s op te volgen. De camera beweeg je met de analogue stick van de Nunchuk. Dit alles werkt naar behoren, al had het bewegen van de cursor wel iets sneller gemogen. Naast de besturing met de Wii-remote en Nunchuck is het ook mogelijk om de Wii-zapper te gebruiken voor de game. Dit apparaat maakt de spelervaring niet slechter, maar is ook niet echt de volle moeite waard. Leuk als je er toevallig één hebt, maar voor Umbrella Chronicles zou ik het niet aanschaffen.
Het beperken van een game tot het doodschieten van vijanden gaat niet ten koste van de kwaliteit en afwisseling. Het wordt namelijk steeds spannender en moeilijker om een level uit te spelen. Daarnaast moet je voor het verslaan van vijanden nog wel de nodige tactiek gebruiken en is het niet alleen buttonbashen. De game kan ook nog met meerdere spelers tegelijkertijd gespeeld worden, waardoor de levensduur behoorlijk wordt opgerekt. Tevens kun je ook verschillende ranks halen en op verschillende niveaus spelen. Ook maken de vele verschillende wapens en kiesbare personages het aantrekkelijker om te spelen. Zo maken bijvoorbeeld Chris Redfield, Jill Valentine, Albert Wesker en Billy Coen hun opwachting in de game. Het wapenarsenaal zul je overigens zorgvuldig moeten uitkiezen, want deze speelt een belangrijke rol in het overleven.
De spanning in de game wordt versterkt door de sfeer die de verschillende plekken uitstralen. Vrijwel overal waar je komt, hangt een onveilig sfeertje. Dit komt door de donkere kleuren die gebruikt worden, de vele plekken waarachter vijanden verscholen kunnen zitten en het onheilspellende geluid. De soundtracks in de game bouwen en enorme spanning op, daarnaast is het zo nu en dan ook behoorlijk stil. Er zitten zelfs een aantal schrikmomenten in de game, die de spanning er nog meer inhouden. Ook het geluid uit de speaker van de Wii-remote is cool, wanneer je een wapen herlaadt. Het geluid is in ieder geval een positief aspect van de game. Het uiterlijk van de game draagt wel bij aan de donkere sfeer, maar is niet heel erg mooi te noemen. Op de tussenfilmpjes na, ziet alles er gewoon niet scherp uit. Resident Evil 1 en 4 zagen er mooier uit op de Gamecube. Nog scherpere en mooiere graphics zouden een game als deze nog sfeervoller kunnen maken.
Conclusie
Onrail shooters zijn dankzij de unieke besturing van de Wii weer mogelijk. Een vereiste bij een onrail shooter is echter de diepgang. Resident Evil: The Umbrella Chronicles heeft voldoende van die diepgang en is daarom meer dan welkom op Nintendos nieuwste console. De vele content, de multiplayermode en de sfeer zorgen voor een adembenemend avontuur, waarbij het overleven echt als overleven aanvoelt. Helaas zijn de graphics wat ondermaats en had het richten misschien iets soepeler gekund, maar we mogen toch concluderen dat Resident Evil: The Umbrella Chronicles een ontzettend leuke game is met een zeer tof verhaal. Toch hadden we liever gezien dat Resident Evil 5 voor de Wii verscheen.