Toen Reus in 2013 voor de PC verscheen op Steam, wist eigenlijk niemand wat er van de game moest worden verwacht. Anno 2016 heeft de strategy game zijn strepen deels verdiend. Deels omdat niet iedereen het even eens was over de kwaliteit van het spel. Over het algemeen was het oordeel echter positief, waarna besloten werd het spel ook naar de consoles te brengen. Zo verscheen Reus onlangs op onze deurmat. Is Reus een strategy game die het genre goed kan vertegenwoordigen op een console?
In Reus is het de bedoeling om een wereld te schapen met enkele reuzen, die ook wel als goden kunnen worden gezien. In totaal zijn er vier reuzen die zich over de aarde kunnen ontfermen, elk met hun eigen kwaliteiten. Er is een reus voor water, rots, moeras en bos. Je begint met een lege aardbol, waarna het maken van keuzes kan beginnen. Het aanleggen van water zorgt voor vruchtbare grond en het opwerpen van bergen zorgt voor woestijngebied, aangezien de bergen er voor kunnen zorgen dat water wordt gescheiden. Zo zijn er verschillende keuzes te maken die elk zijn voor- en nadelen herbergen.
De rode loper kan uit
Wanneer de wereld voor een gedeelte al aardig vorm begint te krijgen, is het tijd om de eerste mensen te verwelkomen. Mensen zijn echter veeleisend. Ze willen voedsel en het is aan jou om dat te verzorgen. Je kunt het dorp laten groeien naar eigen inzicht. Lever echter niet teveel grondstoffen aan, want het zou er zo maar eens voor kunnen zorgen dat de bevolking alleen maar meer wil, wellicht zelfs meer dan jij kunt bieden. Niet alleen voeding is belangrijk in Reus, maar welvaart en technologie spelen ook een belangrijke rol. Alles moet door jou in goede banen worden geleid. En gemakkelijk is dat zeker niet…
En daar schuilt ook meteen het grootste gevaar van Reus. Het game heeft namelijk een zeer simplistisch uiterlijk, maar kent meer diepgang dan je zou denken. Met een korte tutorial wordt de basis aan je bekend gemaakt, maar daarna gooit het je in het diepe. Door te experimenteren kom je steeds meer te weten, maar het vraagt wel wat doorzettingsvermogen. Doordat de game er zo simpel uit ziet, ga je al snel aan jezelf twijfelen. De game biedt echter veel uitdaging en dat is wat je ontwikkeling in de weg kan zitten. Meer dan je misschien vooraf had gedacht.
Na de tutorial schuift de game je geen verhaal voor. Geen campagne om stapsgewijs bekend te raken met de game. Doormiddel van uitdagingen op de achtergrond is er wel voldoende variatie. Variatie die je flink op weg kan helpen met het onder de knie krijgen van verscheidene concepten.
Zo onvoorspelbaar en onoverzichtelijk als de Amerikaanse verkiezingen
Dat je met mensen werkt in het spel, wordt maar al te duidelijk wanneer de tijd verstrijkt. De bewoners van je planeet kunnen namelijk onverwachte beslissingen nemen, wat ervoor kan zorgen dat de balans op je geliefde planeet ver te zoeken is. Het is aan jou om dit in goede banen te leiden, want anders kunnen de gevolgen desastreus.
Dat Reus verder een port is van een pc game is in de game goed te merken. De game herbergt vele menu’s die met een controller niet altijd even fijn te navigeren zijn. Het kan voor de nodige irritatie zorgen, zeker wanneer je wat verder bent in het spel en de term ‘micro-management’ wat beter van toepassing is. Wanneer de keuze gemaakt kan worden, raden we dan ook zeker de pc versie aan.
Conclusie
Reus is een game met de nodige diepgang, maar alleen diegene die er tijd in steekt zal deze diepgang ontdekken en waarderen. Het spel oogt simpel, wat de game eigenlijk niet ten goede komt. Het vormt namelijk een heuse valkuil voor diegene die denken dat ze snel aan de slag kunnen. De instapdrempel is dan ook hoog te noemen. De menu’s in Reus zijn niet ideaal voor een controller, dus wanneer de keuze gemaakt kan worden, dan raden wij zeker de pc versie van het spel aan.