Toen het fictieve personage Sherlock Holmes een dikke honderd jaar geleden werd bedacht, had de geestelijke vader van de meesterdetective nooit kunnen bedenken dat zijn creatie een eeuw later nog voor vele doeleinden zou worden gebruikt. Holmes heeft namelijk een eigen serie, schitterde in meerdere films en heeft ook al de nodige games achter zijn naam staan. Ook in 2014 verschijnt Holmes met zijn boezemvriend Dr. Watson digitaal in Sherlock Holmes: Crimes & Punishments.
Wie de vrijgegeven beelden van de game voorbij heeft zien komen, zal ongetwijfeld meteen gedacht hebben aan L.A. Noire, de titel die Rockstar enkele jaren geleden op de markt bracht. De pientere detective uithangen was daar immers ook de bedoeling. Daar speelde je echter met een onbekende, door Rockstar bedachte vent, terwijl Sherlock Holmes door de jaren heen toch aardig wat faam en een staat van dienst heeft verworven. Het lijkt erop dat ontwikkelaar Frogwares deze staat van dienst eindelijk eens digitaal heeft gehonoreerd.
In Sherlock Holmes: Crimes & Punishments is het uiteraard de bedoeling om verdachte zaken op te lossen. Zes zaken die qua opzet zeer van elkaar verschillen staan op je te wachten. Doorgaans begint een zaak wanneer Inspecteur Lestrade de hulp van Holmes wil inschakelen. Deze tikt vervolgens zijn vriend Dr. Watson op de rug en het onderzoek kan beginnen. In de koets vertrek je naar het plaats delict om te zien wat voor misdaad er nu weer heeft plaatsgevonden.
Niet elk verhaal begint direct met het vinden van een lijk. Hierdoor wordt al snel duidelijk dat Sherlock Holmes: Crimes & Punishments alleszinds geen repetitieve game is. Dit werd bevestigd door de mini-games die de revue passeren, zoals het openen van sloten en oplossen van puzzels. Ook zul je soms gebruik moeten maken van je archief aan nieuws om bepaalde namen aan bestaande informatie te linken, of je zult je kleinschalige laboratorium moeten gebruiken om foto’s te ontwikkelen en substanties, zoals bloed, aan een onderzoek te onderwerpen. Hierdoor blijf je gevarieerd bezig en zul je geen ellenlange verhalen moeten aanhoren. Natuurlijk spelen de ondervragingen een belangrijke rol, maar gelukkig is er meer te doen dan het verbaal afslachten van je verdachten. Sherlock Holmes: Crimes & Punishments blijft zich wel vasthouden aan het onderzoeken en puzzelen, want echte actiescènes zul je niet tegenkomen.
Daar waar L.A. Noire je de mogelijkheid gaf om via gezichtsanimaties de verdachten te lezen, daar is dat in deze game niet de beste oplossing. Het spel ziet er weliswaar verbazingwekkend goed uit, maar de animaties van de personages zelf zijn afstandelijk, soms zelfs nietszeggend. Sherlock Holmes en Dr. Watson zijn beide in de game geen uitgesproken personages en zouden, wanneer ze geen wereldberoemde achtergrond zouden hebben gehad, zeer oppervlakkige personages zijn geweest. De verhaallijnen zijn sterk, evenals dialogen, maar overtuigend worden ze niet gebracht. De character models zien er wel goed uit, zeker wanneer Holmes zijn verdachten inspecteert om eventuele aanwijzingen vooraf al bloot te leggen, maar zowel de gezichtsanimaties als de hele lichaamstaal laten aan zich te wensen over. Tel daar nog eens de laadtijden bij op, die je bij het reizen van locatie naar locatie telkens weer voorgeschoteld krijgt, en je hebt alle minpunten min of meer op een rijtje gezet.
Tijdens het onderzoek bezoek je enkele locaties, waar je rond kunt neuzen tot je een ons weegt. Ook kun je de personages die er te vinden zijn ondervragen. Doordat informatiewolkjes bij voorwerpen een kleur krijgen, weet je dat je alle informatie eruit hebt gehaald die erin zit. Hiermee wordt voorkomen dat je bij het ontbreken van één aanwijzing werkelijk alles nog een keer gaat omkeren. Verder beschikt Holmes over twee krachtige wapens: zijn verbeelding en zijn concentratie. Beide modus kunnen geactiveerd worden door een schoudertoets, wat ook als suggestie verschijnt wanneer dit nodig is. Het rondneuzen in kleine ruimtes is niet altijd even plezierig, aangezien Dr. Watson regelmatig in de weg loopt. Dit kan voor de nodige frustratie zorgen wanneer je al op een dood spoor lijkt te zitten. Dit kun je deels oplossen door Sherlock in first-person te besturen in plaats van third-person, maar omdat je Dr. Watson amper nodig hebt, komt hij meer over als een blok aan je been dan als een goede hulp.
Sherlock Holmes: Crimes & Punishment weet zichzelf van de doorsnee detectivegames te onderscheiden door de eigen inbreng erg belangrijk te maken. Het vergaren van aanwijzingen is zoals je het van een detectivegame verwacht, maar er vervolgens conclusies aan binden is nieuw. Gedurende een zaak kun je op elk willekeurig moment in het brein van Holmes kruipen, waar je de gevonden aanwijzingen als touwtjes aan elkaar vast kunt knopen. Meerdere aanwijzingen kunnen een conclusie vormen, maar door verschillende aannames te doen kan de conclusie ook heel anders zijn. Hierdoor zit je aan het eind van je onderzoek doorgaans met een paar hoofdverdachten, die het allemaal wel gedaan zouden kunnen hebben. Het is vervolgens wikken en wegen om iemand daadwerkelijk de schuld te geven. Heb je dit dan uiteindelijk gedaan, dan heb je de keuze om de dader echt te straffen, of om medelijden te tonen en een meer subtiele oplossing te bieden.
Conclusie
Sherlock Holmes: Crimes & Punishments lijkt het detectivegenre opnieuw uit te vinden. De game kent diepgang, variatie en ziet er verzorgd uit, waardoor het spelen van de game nooit repetitief wordt. Elke zaak grijpt je bij de keel om je vervolgens niet meer los te laten, iets wat belangrijk is bij een game waar het verhaal het belangrijkste element is. De laadtijden kunnen misschien irritatie opwekken, evenals Dr. Watson en de oppervlakkige animaties, maar zoek niet verder: Sherlock Holmes: Crimes & Punishments is dé game die elke hobbydetective in huis moet halen.
Bekijk hier de videorecensie van Sherlock Holmes: Crimes & Punishments