Wie vandaag de dag eens smerig en stiekem vijanden wil uitschakelen en van punt A naar punt B wil komen, kan bij een aantal franchises terecht. Assassin’s Creed heeft het qua stealth alleraardigst voor elkaar, evenals Splinter Cell. Wie een zwak heeft voor nostalgische gevoelens kan teruggrijpen naar de Metal Gear Solid-games van twee generaties terug, alhoewel de meest recente uitgaves ook wel een voldoende kregen. Voor diegene die eens totaal iets anders wil tegen een scherpe prijs, is er nu Styx: Master of Shadows van ontwikkelaar Cyanide Studios.
Styx: Master of Shadows vertelt het verhaal van de goblin Styx, die zijn handen wil krijgen op de Tree of Power. Deze boom produceert Amber dat wordt gebruikt door de elven en mensen die in het zwevende kasteel van Akenash ronddwalen. Het is aan jou de taak om stap voor stap steeds dichter bij de Tree of Power te komen. Dit doe je door missies te voltooien die zich lenen aan een zojuist verschenen cutscene. Styx vertelt dat hij een sleutel ging halen en hup, daar ga je, op weg naar de sleutel die enkele honderden meters van je verwijderd is. De vraag is vervolgens niet meer of het je gaat lukken, maar hoe het gaat lukken.
Styx heeft meerdere vaardigheden die het mogelijk maken om de oversteek te wagen. Deze vaardigheden en items zul je nodig hebben, want puur op stealth is het onmogelijk om het eindpunt te gebruiken. Qua items beschikt Styx bijvoorbeeld over scherpe messen, waarmee hij in één actie een vijand de mond kan snoeren. Daarnaast beschikt hij over zandballen waarmee hij fakkels kan uitgooien. Dit kan hij ook met de hand doen, maar dit is soms wat te riskant. Verder beschikt hij ook over Acid, waarmee hij lijken kan laten oplossen. De lijken in een kast of kist opbergen is ook een optie om te zorgen dat andere bewakers niets waarnemen.
Naast items heeft Styx ook specifieke kwaliteiten. Zo kan hij een kloon van zichzelf uitwerpen, die naarmate het spel vordert steeds meer vaardigheden heeft. In eerste instantie kan de kloon deuren voor je openen door hendels over te halen. Later zal de kloon zich ook direct met vijanden kunnen bemoeien, wat jou de mogelijkheid geeft om de boel ongezien te passeren. Verder kan Styx voor korte tijd onzichtbaar worden, waardoor hij zich een weg kan banen door ogenschijnlijk onmogelijke situaties. Let wel op dat je alleen onzichtbaar bent en niet doodstil. Voorbij rennen terwijl je onzichtbaar ben is dus niet erg slim. Verder beschikt Styx over Amber Vision, waarmee hij de omgeving kan doorzoeken op ontsnappingsmogelijkheden en vijanden. Een soort Detective Mode van de Arkham-series.
Het gebruiken van deze kwaliteiten kost je Amber. Amber is de magie/mana van Styx, dat een balkje vormt onder de levensbalk van Styx. Onzichtbaar zijn kost je veruit de meeste Amber en je kan er maar kort van genieten. Door het zakkenrollen en vinden van flesjes met Amber kun je de balk vullen. Het op zak hebben van voldoende Amber kan dan ook nooit kwaad. Het is soms de enige manier om je uit benarde situaties te redden, want daar wil je niet in terecht komen.
Combat is namelijk iets dat absoluut vermeden moet worden in Styx: Master of Shadows. Wanneer je in de buurt van een wachter komt, schakelt het spel namelijk over in Combat Mode. Vervolgens moet je proberen doorgaans drie keer een aanval te blokken, waarna je kan overgaan tot uitschakeling. In Combat Mode heb je geen invloed meer op de wereld om je heen en een boogschutter kan je dus gemakkelijk uitschakelen. Daarnaast zijn twee á drie hits voldoende om je om te leggen. Hoewel sommigen de game verwijten dat de combat te simpel en gebrekkig is, daar wordt vergeten dat Styx een stealth game is. Je moet helemaal niet in de Combat Mode terecht komen! Dan doe je namelijk iets goed fout!
Styx is namelijk niet gemaakt voor het vechten tegen wachters. Hij is immers niet voor niets de Master of Shadows. Cyanide Studios heeft voor de game grote omgevingen weten te creëren, waardoor je altijd wel een aantal opties hebt om het eindpunt te bereiken. Dit kan door de lucht via muren en gevels, maar het kan ook over de grond onder tafeltjes door. Wachters kom je toch wel tegen, hoe je ook loopt. De kunst is echter om ze niet te alarmeren, want dan krijg je de Combat Mode die je negen van de tien keer de das om gaat doen. Wat betreft de gameplay zit Styx: Master of Shadows op het randje van een voldoende. Klimmen en klauteren moet uitgekiend zijn, maar het springen en grijpen naar randjes en plankjes werkt niet altijd even goed.
Aangezien Akenash vooral in de hoogte veel diepgang kent, zal een val vaak fataal zijn, en als je net een half uur bezig bent geweest en terug moet omdat Styx zich ergens niet aan vastklampt, dan is dat behoorlijk frustrerend. Tel daar nog eens bij op dat de laadtijden na het doodgaan net iets te lang zijn en je komt tot de conclusie dat je leven in Styx: Master of Shadow nog kostbaarder is dan het spel eigenlijk heeft bedoeld.
Wanneer je Styx aan het begin van het spel onder je hoede krijgt, kent hij nog niet veel kwaliteiten en items. Deze worden in de loop der tijd onthuld. Deze items en vaardigheden kun je vervolgens upgraden in een skill-systeem. Voor het voltooien van missies krijg je Skill Points, die je kan investeren. Het vervelende is dat je dit niet op elk gewild moment kunt doen. Je zult hiervoor eerst naar de hideout moeten. Nu kom je daar wel zeer regelmatig, maar aangezien missies wel even kunnen duren, ben je soms lang aan het wachten op het beter uitrusten van Styx. Het is eigenlijk niet meer van deze tijd om upgrades te koppelen aan één locatie.
Qua moeilijkheidsgraad is Styx: Master of Shadows een game die zich in de hogere regionen bevindt. De wachters zijn redelijk alert, alhoewel ze niet verder dan 10 meter kunnen kijken. De game op de normale moeilijkheidsgraad voltooien biedt al de nodige uitdaging. Je kunt de game echter hoger zetten, waardoor vijanden alerter zijn en je dus echt geen overhaaste beslissingen meer kunt nemen. Doordat levels genoeg mogelijkheden bieden, is het opnieuw spelen van missies niet bij voorbaat uitgesloten.
Audiovisueel gezien staat Styx: Master of Shadows zijn mannetje. Styx zelf is aardig gedetailleerd, maar de character models van de wachters zijn zwak. De animaties zijn eveneens beperkt, daar elke wachter dezelfde trekjes heeft. Het level design verdient wel een pluim. De ruime levels bieden genoeg mogelijkheden. Qua audio zit het allemaal in orde. De dialogen van Styx zelf kunnen er mee door, terwijl de wachters zoals we gewend zijn slechts enkele zinnen kennen.
Conclusie
Styx: Master of Shadows is een indiegame die zijn geld waard is. De combat in de game is houterig, maar bij een stealth game is het helemaal niet de bedoeling dat je in die situatie terecht komt. De levels zijn groot en bieden genoeg paden naar een succesvol verhaal. De gameplay kent wat haken en ogen en daarnaast zijn de laadtijden ook geen pretje. Toch zal Styx: Master of Shadows je genoeg uitdaging en daarbij plezier bieden om je even bezig te houden voor een vriendelijk prijsje.