Er zijn weinig dingen die meer voldoening geven dan met een overdreven groot voertuig door de bagger rijden. Games als Mudrunner laten ook zien dat hier veel interesse voor is en RoadCraft probeert die groep aan te spreken. Toch doe je bij RoadCraft net iets anders dan bij Mudrunner. Waar de laatstgenoemde er vooral is om door de modder te rijden, is RoadCraft er vooral om logistieke problemen op te lossen.
Los een probleem op
Uiteindelijk gaan bijna alle games over het oplossen van problemen en eigenlijk is ieder computerprogramma niet veel meer dan een oplossing voor een probleem dat iemand heeft ervaren. Dat geldt eigenlijk voor alles in het leven. We maken iets, daar zijn problemen mee en dan gaan we kijken hoe we dat op kunnen lossen. Vervolgens zijn daar problemen mee en moet daar een oplossing op worden gevonden. En zo zijn er nu een groot deel van de acht miljard mensen op deze planeet bezig met het oplossen van allerlei problemen.
Een van de grootste worstelingen op dit moment die de mens heeft, is ervoor zorgen dat infrastructuur intact blijft. In Nederland is dit bijzonder efficiënt geregeld en in België is het, om het zacht te zeggen, iets minder. Maar ga naar Zuid-Amerika of Afrika en je krijgt opeens heel andere wegen met heel andere omstandigheden en daarmee ook totaal andere uitdagingen.
RoadCraft gaat over die uitdagingen. Wat gebeurt er na een grote storm als de wegen voornamelijk bestaan uit modderpaden met kleine plekken asfalt of als er een aardverschuiving is die letterlijk het landschap in tweeën deelt? Dan is een jeep met wat bouwvakkers simpelweg niet genoeg om het probleem op te lossen en moet het zware geschut uit de garage worden gereden.
In RoadCraft bestuur jij het zware geschut. Je gaat een gebied binnen dat getroffen is door een calamiteit, bijvoorbeeld een aardbeving, en moet ervoor zorgen dat er weer dingen vervoerd kunnen worden. Als je erover nadenkt, is dit ook altijd waar het probleem hem in zit. Zonder vervoer kun je geen hulpgoederen in een rampgebied krijgen en dat maakt deze game misschien best wel wat relevanter dan je zou verwachten.
Het uiteindelijke doel van de game is dat je de infrastructuur weer op gang brengt, zodat het logistiek weer kan functioneren. In de eerste campaign moet je er bijvoorbeeld voor zorgen dat de elektriciteit in een Afrikaans dorp wordt hersteld, zodat zij verder kunnen gaan met hun leven.
De opdracht is eenvoudig, maar de uitwerking kost heel veel tijd
Om dit voor elkaar te krijgen moet je eerst op de plek komen waar de elektriciteitscentrale staat. Hiervoor moeten wegen worden hersteld en er moeten bruggen worden gebouwd. Dit op zichzelf kost al enkele uren tijd.
Daarna kom je aan in het dorp zelf en waar ooit wegen waren is nu één grote onbegaanbare modderpoel. Er is niet doorheen te komen, dus moeten er wegen opnieuw van asfalt worden voorzien. Dit gebeurt letterlijk op de manier hoe je een pleister plakt. Even gauw asfalt erop, zodat je weer kunt rijden. Het ziet er niet uit, maar het werkt.
Daarna moet je de elektriciteitscentrale vinden. Dit is relatief eenvoudig, want dat is een enorm gebouw dat je al kilometers van tevoren ziet liggen. Uiteraard doet de centrale het niet en zul je moeten kijken waarom.
Het is een gascentrale en, zoals het woord al vertelt, moet een dergelijke centrale altijd voorzien worden van gas. Er is ook een centrale die het gas levert en die werkt natuurlijk ook niet. Zodra materialen zijn geleverd dat die centrale weer werkt, kun je bekijken waarom het gas niet werkt en dat komt op zijn beurt weer omdat de gaspijpen lek zijn. Dus de kapotte stukken moeten worden vervangen.
Daar heb je echter wel vervangende pijpen voor nodig en dat zuigt, want die heb je niet. Die moet je laten maken. Gelukkig is er een fabriek in de buurt die met het juiste staal alles kan bouwen en daar is een gelukje. Er is net een zware storm geweest en er is een heel dorp vol met van alles en nog wat, dus staal genoeg.
Als de pijpen vervangen zijn en er gas geleverd kan worden, is er ook weer elektriciteit en zit jouw werk erop. Ik moet wel toegeven dat ik na het spelen van deze missie wel enorm het gevoel had dat ik wel extreem veel dingen moest doen om alles werkend te krijgen.
Allemaal lege rampgebieden
Als eerste moet ik aangeven dat RoadCraft behoort tot de mooiste games die ik heb gespeeld. De gebieden waar je doorheen rijdt, zien er prachtig uit. Er zijn meerdere scenario's waar je de logistiek op gang moet brengen en allemaal is het zeer geloofwaardig en dat is best knap. Het zijn namelijk niet zomaar mappen. Elke map vertegenwoordigt zijn eigen manier van totale vernietiging.
Ze hebben heel goed gekeken naar hoe vernietiging eruit kan zien. Na een storm is er veel modder en heb je wateroverlast. Na een aardbeving zijn er simpelweg hele stukken land letterlijk uit elkaar gereten met alle gevolgen van dien. Overal zijn brokstukken en ik moet er niet aan denken hoe dit moet zijn om in terecht te komen.
Wat ik alleen wel mis, zijn mensen. Het is overal leeg. Er is niemand. Het enige wat je ziet aan leven zijn de machines die je bestuurt. Die eenzame leegte is niet geheel onbegrijpelijk. Je kunt wel allemaal mensen toevoegen aan een game die doelloos rondlopen en ook niet weten wat ze moeten doen, nu ze slachtoffer van een ramp zijn geworden, maar het levert niet echt iets op. Het voelt alleen wel altijd aan als een eenzame stilte.
Gelukkig heb je een beest van een wagen onder je kont zitten en hiermee kun jij flinke geluidsoverlast veroorzaken. Ronkend en proestend komen de gigantische machines op gigantische wielen op gang en dat geluid is heel goed gedaan. Zeker op het moment dat je vast komt te zitten in de modder krijg je gewoon maagpijn van het overdreven harde geluid dat zo'n auto dan maakt. Het voelt allemaal heel realistisch aan.
Dit klinkt allemaal prachtig, maar er zit wel een kanttekening aan waar ik niet omheen kan.
De klusjessimulator
Mijn probleem met deze game is dat het erg aanvoelt als een soort klusjessimulator, maar dan met gigantisch grote machines. Ik zal een voorbeeld geven van een klein onderdeel in de game, die al heel snel uitliep tot een zeer tijdrovende bezigheid. Tijdens de eerste missie die je speelt, moet je een brug bouwen en hier heb je zes betonnen platen voor nodig. Toevallig liggen deze verspreid over de map, maar je kunt er ook voor kiezen ze te laten maken door een fabriek.
Als iemand die immersie enorm hoog heeft zitten, ga ik geen betonplaten laten maken in een fabriek, omdat het hele gebied geen elektriciteit heeft en die fabriek dus niet moet kunnen werken. Het eerste wat ik doe, is dat ik op zoek ga naar de betonnen platen. Gelukkig is dit in het eerste level relatief eenvoudig, want ze liggen echt overal. Betonnen platen zijn echter zware jongens en in de logistiek geldt één regel. Als je iets zwaars moet vervoeren, moet je met meer gewicht komen of een hefboom gebruiken, die op zijn beurt ook weer flink moet zijn. Gelukkig heb ik een flinke hijskraan in mijn assortiment.
Ik rij met de hijskraan naar de betonplaat en begin vervolgens gigantisch te rotzooien om die hijskraan ook werkelijk boven de betonplaat te krijgen. Het is voor mij de eerste keer dat ik deze hijskraan gebruik en het is altijd even bekijken hoe het werkt. De eerste poging gaat mis, want ik til de betonplaat op. In plaats van dat de betonplaat echter opgetild wordt, valt mijn hijskraan om. Ik was vergeten het ankersysteem van de hijskraan in te zetten, die ervoor zorgt dat je zware dingen kunt tillen. Geen probleem, want de eerste keer is dit nog grappig.
Met de ankers uitgevouwen gaat de betonplaat omhoog en ik moet zeggen dat ik op dat moment wel wist wat er komen ging. Ik kan wel heel interessant de hijskraan besturen, terwijl er een betonplaat aanhangt, maar ik krijg die betonplaat echt niet een paar honderd meter verder op die manier. Die betonplaat moet worden vervoerd.
De oplossing hiervoor laat zich raden. Ik pak een vrachtwagen en ga naar de hijskraan. Dit ging goed. Ik ga weer in de hijskraan en probeer de betonplaat in de vrachtwagen te krijgen. Dit is ingewikkelder dan het lijkt. De betonplaat past namelijk net niet in de vrachtwagen. Gelukkig bleef hij wel liggen, dus ik kon hem vervoeren, maar ik kon dus niet meerdere betonplaten tegelijk vervoeren, wat handig geweest zou zijn.
Ik ga vervolgens met de vrachtwagen naar de plek waar de brug moet worden gebouwd, maar loop tegen een probleem aan. Mijn vrachtwagen is nu vrij zwaar en kan niet door een modderpoel. Om dit op te lossen heb ik een andere vrachtwagen nodig, die zand kan strooien. Vervolgens kan ik met een heftruck het zand verdelen over de modderpoel en kan ik verder met mijn truck naar de brug.
Als ik bij de brug ben denk ik dat ik klaar ben, maar dat zou te gemakkelijk zijn. Die betonplaat moet op de grond worden gelegd. Dus ik pak de hijskraan en rij naar de plek van de brug. Til de betonplaat op en vergeet de hijskraan in zijn ankers te zetten. Op dit soort momenten ben ik blij dat ik niet in het echte leven hijskranen moet bedienen, want dat was echt een ramp geweest.
Dit grapje heeft een half uur geduurd en nu ligt er een betonplaat op de plek waar die moet liggen om de brug te kunnen bouwen. Ik ben helemaal gelukkig. Maar er gebeurd niets. Logisch, want ik moet er nog vijf oprapen.
Ik denk dat ik mijn probleem met deze game wel redelijk gedetailleerd heb neergezet. Op een gegeven moment ben ik klaar met constant dezelfde eentonige klusjes. Ik begrijp dat dit het doel van de game is en dat dit zo werkt en dat het een simulatie is, maar het was fijn geweest als je een aantal van deze dingen geautomatiseerd had kunnen doen.
Conclusie:
RoadCraft is grafisch een prachtige game. De werelden waarin je logistieke nachtmerries moet oplossen na rampen zijn zeer mooi gemaakt en het repertoire aan machines dat je tot je beschikking krijgt is enorm gevarieerd. Het kon mij echter niet ontgaan dat ik al vrij snel het gevoel kreeg dat ik steeds maar weer herhalende klusjes aan het opknappen was en dat begon op een gegeven moment tegen te staan en, hoe mooi hij ook is, merkte dat ik snel verveeld raakte.