Laden...
Review

Sonic Chronicles: The Dark Brotherhood

Door Archief
0
Al jaren lukt het Sonic niet meer om zijn eeuwige rivaal Mario naar de kroon te steken. Zelf kan hij daar overigens niet veel aan doen, maar de (niet zo) creatieve geesten achter zijn games weigeren de blauwe egel een eervolle comeback te geven. Nu heeft BioWare de taak op zich genomen om Sonic weer een eervolle vermelding te laten krijgen, met de role-playing game Sonic Chronicles: The Dark Brotherhood.

Maar ook in het RPG-genre komt de blauwe egel zijn breedgesnorde rivaal tegen. Mario heeft immers al meerdere malen geschitterd in alleraardigste RPG’s rondom zijn persoon. Gelukkig heeft BioWare enige ervaring met het ontwikkelen van een boeiende RPG, zodat het avontuur van Sonic en zijn vrienden, dat je volledig met de stylus dient te besturen, zeker niet bij voorbaat afgeschreven hoeft te worden.

We maken onze entree in het Sonic-universum kort na de zoveelste overwinning van Sonic op zijn aartsvijand Dr. Eggman. Onze heldhaftige ‘hedgehog’ geniet van een welverdiende vakantie, maar wordt door zijn maatje Tails teruggeroepen vanwege een noodgeval. Wat is er zo verschrikkelijk dat Sonic zijn rustoord moet verlaten? Knuckles is verdwenen en Tails vermoedt dat de kwaadaardige Marauders hier iets mee te maken hebben. Zodoende zijn de belangrijkste figuren uit de Sonic-serie direct geïntroduceerd in het vrij simpele verhaal en kunnen we op avontuur.

Gedurende de zoektocht naar Knuckles en de rest van het avontuur zul je nog vele andere ‘bekenden’ uit de Sonic-serie tegenkomen. In totaal zul je met elf verschillende personages kunnen knokken in de turn-based gevechten. Helaas zijn een aantal van deze strijdmakkers wars van enig charisma en daardoor behoorlijk overbodig. Wel heeft elk personage zijn eigen speciale vaardigheden, die zowel binnen als buiten gevechten ingezet kunnen worden.

Buiten de gevechten beweeg je namelijk rond in een kleurrijke wereld vol obstakels. Direct bij aanvang in de bekende Green Hill Zone kom je al een looping tegen, waarbij je de ‘dash’-vaardigheid van Sonic kunt inzetten. Zodoende moet je een team van vier personages samenstellen waarmee je voorbij allerlei obstakels kunt komen. Je kunt het handig noemen, maar het is ook jammer dat deze verschillende vaardigheden bij meerdere personages voorkomen, want het gevolg is dat je enkele (minder nuttige) personages amper zult gebruiken.

In de turn-based gevechten heeft wel elk personage unieke vaardigheden. Behalve de gewone aanval kun je tegen inwisseling van POW-punten een speciale aanval inzetten. Deze aanvallen, die soms met twee of meer personages uitgevoerd worden, moet je tot een effectief einde brengen door op het touchscreen de juiste commando’s uit te voeren. Dit kleine ritmespelletje maakt de gevechten aan de ene kant gevarieerd, maar aan de andere kant soms ietwat langdradig.

Ook je tegenstanders kunnen speciale aanvallen gebruiken. Het vreemde is dat je gewone aanvallen, die vaak veel schade doen, amper kunt ontwijken, terwijl je speciale aanvallen juist gemakkelijk kunt ontwijken door wederom een ritmespelletje tot een goed einde te brengen. Hierdoor voelen de overwegend prima uitgevoerde gevechten aan alsof men vergeten is het puntje op de i te zetten.

Dit puntje op de i ontbreekt ook enigszins bij de mogelijkheden die je hebt om de verschillende karakters te bewapenen. Je hebt namelijk structureel te weinig gouden ringen (de plaatselijke valuta) om voorwerpen van te kopen. Dit komt doordat deze ringen verzameld moeten worden buiten de gevechten en dus vrij schaars zijn. Het gevolg is dat je vooral zult teren op voorwerpen die je vindt, wat het aanpassen van de vechtuitrusting van je personages behoorlijk beperkt.

Wel leuk zijn de kleine beestjes genaamd Chao’s, die je verspreid over de wereld in eieren kunt vinden. Met deze beestjes kun je de verschillende personages een extra steuntje in de rug geven. Tijdens gevechten zal een Chao je bijvoorbeeld helpen om vijanden gemakkelijker te raken, of om levenspunten te herstellen. Dankzij deze hulpjes is de uitdaging in de gevechten goed uitgebalanceerd en blijft het constant aantrekkelijk om de wereld van Sonic Chronicles uit te pluizen.

Sonic Chronicles is een leuke, lichtverteerbare RPG, die helaas net dat extraatje mist om een topper te zijn. De gevarieerde gevechten en de kleurrijke graphics zijn prima uitgewerkt, maar missen soms een puntje op de i. Het verhaal is net wat te simpel opgezet en ook is het jammer dat niet alle personages even onderscheidend en nuttig zijn. Hier tegenover staat dat de Chao’s wel een erg leuke toevoeging zijn. Dit alles maakt Sonic Chronicles: The Dark Brotherhood tot een vermakelijke, maar helaas niet al te diepgaande RPG.

Reacties (0)

Deel je mening over dit artikel met andere GameQuarter-lezers

Plaats een reactie

Reacties laden...