In 2010 verscheen Sports Champions als launchgame voor PlayStation Move. De hypermoderne motion techniek had behoefte aan een paar fatsoenlijke launchgames en vond haar steun in Sport Champions, dat als één van de weinige games overeind bleef na de beoordelingen van de critici. Nu, twee jaar later, heeft PlayStation Move nog altijd behoefte aan fatsoenlijke games. Zindagi Games denkt hier met San Diego Studio wederom voor te kunnen zorgen met het ontwikkelen van Sports Champions 2. Leveren de bedrijven wederom een kwaliteitsgame af?
In Sports Champions 2 draait het ditmaal om zes sporten, namelijk bowlen, boksen, boogschieten, golfen, tennissen en skiën. Deze sporten moeten allemaal gespeeld worden door middel van de PlayStation Move controller. De bewegingscontroller is hier niet voor nodig. Wel wordt aangeraden een tweede Move controller bij de hand te hebben, dit maakt sommige sporten immers leuker. Boksen voelt nu eenmaal wat vreemder aan als je maar in één hand een controller hebt. Dit wordt met twee controllers veel interessanter. Bij bowlen maakt dit geen zak uit. Enkel bij boksen en skiën hebben de twee controllers echt een meerwaarde.
Elke sport is te spelen in een vrije speelmode, in een multiplayermode en in een cupmode. In de vrije modus kun soms alleen spelen en het soms tegen een computer opnemen. Opvallend is dat in deze vrije modus geen moeilijkheidsgraad in te stellen is. De moeilijkheidsgraad ligt bijzonder laag en dit is dan wel bevorderlijk voor het zogeheten competentiegevoel, maar van uitdaging kunnen we niet spreken. Dit is bij elke sport het geval, alhoewel bowlen en boksen wel aanzienlijk makkelijker is dan skiën en boogschieten. Al met al is de vrije modus dus een grote aanfluiting. Het biedt geen uitdaging en het is ook niet echt handig om het spel onder de knie te krijgen, daar is de cupmode namelijk uitermate geschikt voor. De multiplayermode is zoals gebruikelijk erg vermakelijk. Skiën valt wat in het niet bij de lol die met bowlen, boksen en vooral boogschieten wordt beleefd.
De cupmode zorgt voor de spanning die de game nodig heeft. Je neemt het op tegen verschillende tegenstanders en werkt je van brons omhoog naar goud. Hier is wel een stijging in moeilijkheidsgraad merkbaar. Waar je bij brons nog met twee vingers in de neus wint, daar moet je bij zilver iets meer je best doen. Bij goud krijg je pas echt de uitdaging waar een beetje gamer naar zoekt. Dit is zo ongeveer het stadium dat je de controller de schuld gaat geven van jouw falen. Uiteraard in jouw ogen volkomen terecht. De cupmode biedt aan het begin van elke sport de tutorial aan. Deze hoef je dus niet eerst zelf op te zoeken om te spelen. Hierdoor doorloop je het proces al automatisch als je meteen aan de cupmode begint, wat de eerder genoemde vrije modus dus totaal nutteloos maakt.
Om de speelduur van het spel te verlengen, kun je items vrijspelen voor je personages. Zo kun je ze andere schoentjes geven en een petje opdoen. Vrij nutteloos en totaal niet aantrekkelijk in werkelijkheid. Alle venues heb je al vrijgespeeld en hier hoef je het dus niet voor te doen. Enkel het behalen van alle uitdagingen op het volle aantal sterren levert wat uitdaging op. Alhoewel hier toch wel de conclusie kan worden getrokken dat je voor uitdaging geen Sports Champions 2 in huis hoeft te halen.
De meeste irritatie in het spel is te vinden bij de opties. Je kunt namelijk alleen aan het begin van het spel je controller kalibreren. Ga je dus wat te drinken pakken of een chipje nuttigen, dan sta je hoogstwaarschijnlijk niet meer op dezelfde plek als je terugkomt en dit zorgt voor oneffenheden. Je zult het spel in zijn geheel opnieuw moeten opstarten om de controller te kalibreren. Voor de luie gamer niet bepaalt een genot.
Conclusie
Sports Champions 2 scoort een voldoende, maar is geen uitstekende game. Het scoort op alle vlakken eigenlijk een voldoende, maar weet nergens in uit te schieten. Het boogschutten is veruit het leukste wat de game te bieden heeft. Het niet kunnen kalibreren van de controller ingame zorgt voor irritatie, evenals de nutteloze vrije modus. Met meerdere spelers kan de game best nog wat uurtjes vermakelijk zijn, maar veel tijd zul je niet nodig hebben om genoeg te krijgen van de game. Al met al een succesvol vervolg dat nergens in weet uit te blinken.