De reden hiervoor is dat uitgever Shiravune voor deze release heeft samengewerkt met Argonauts en MOONSTONE, welke ons ook de Uchikano-trilogie brachten, waarvan het eerste deel jaren geleden nog in mijn Top 3 mocht prijken. Mijn verwachtingen waren dan ook enigszins hooggespannen toen ik het eerste deel van deze nieuwe trilogie op mocht starten.
Unlucky Bastard
Succubus Sessions vertelt het verhaal van Hirose Koichi, een twintiger die aan het begin van onze game voor de gesloten deur van zijn werkgever staat. Bankroet; zo valt te lezen op een plakkaat dat op de ingang prijkt. Helaas voor onze hoofdpersoon is dit niet zijn eerste rodeo, maar slechts het nieuwste hoofdstuk in een boek vol pech. Dus dat hij enigszins depressief rond gaat hangen in het nabijgelegen Akihabara, ligt geheel binnen de verwachtingen. Wat echter niemand kon verwachten, is dat zijn leven drastisch zou veranderen door dit bezoekje.
Na aangesproken te worden door twee jonge vrouwen, nodigen zij hem uit om mee te gaan naar een niet gespecifieerde plek. Tegen beter weten in besluit hij akkoord te gaan, zich niet beseffende dat hij wordt meegenomen naar een afgesloten dorp in het midden van niemandsland. Als hij daar het slachtoffer zou worden van een cult, had het eigenlijk niemand mogen verbazen, maar in plaats daarvan wordt hij meegenomen naar de school van het dorp, waar hem een baan wordt aangeboden. Zich beseffend hoe nijpend zijn financiële situatie is, gaat hij akkoord voor hij goed of wel gehoord heeft wat van hem verwacht wordt, zelfs terwijl hij op dat moment wel al weet dat dit afgelegen dorp gevuld is met enkel succubus.
Lucky Bastard
Gezien wat voor game dit is, voel je het al aankomen, maar zijn taak is het hebben van seks. Door hun zelf opgelegde isolatie, zijn de succubi de fijne kneepjes van hun vak verleerd. Hierdoor kunnen ze geen relatie meer aangaan met mensen, daar dit steevast eindigt in tragedie voor de man. Eén vrouw, de directrice van de school, gelooft echter dat dit niets meer is dan een kwestie van ervaring. Ze had daarom twee van haar studenten op pad gestuurd om een man te vinden met bovennatuurlijk veel viriliteit, opdat deze niet gelijk eindigt als een rozijn wanneer een jonge succubus per abuis meer dan gepland opneemt. Dat van jou overtreft hun stoutste dromen en daarmee ligt het pad open voor een waar festijn van seks. De enige die echter hapt, is Mami, een van de twee meiden die jou heeft gescout.
Dat je slechts één seksuele relatie krijgt in deze game, deed me in eerste instantie denken dat Argonauts en MOONSTONE een soortgelijk patroon zouden volgens als bij Uchikano. Hier begon het avontuur steeds hetzelfde, maar was een andere gebeurtenis een trigger voor de rest van de game, waardoor je een relatie kreeg met respectievelijk je jeugdvriendin, jongere zusje of twee dakloze seksbommen. Dat is hier niet het geval. Succubus Sessions is een korte kinetic novel van ongeveer zes en half uur, die daarin opbouwt naar gebeurtenissen die niet worden afgerond. Dit omdat de volgende twee titels in de trilogie ditmaal directe vervolgen zijn. Dit stelt de ontwikkelaars in staat om er meer diepgang aan mee te geven, al merk je daar lange tijd weinig van. Na een infodump en klein stukje opbouw aan het begin van de game, focust het spel zich vooral op Mami en haar ‘’training’’. Dit tot aan het eind van het spel, toen ik werd geconfronteerd met een paar curve balls die me duidelijk lekker moesten maken voor het vervolg. En verdorie! Daar zijn ze erg goed in geslaagd.
Making a bastard
Dat gezegd hebbende, moeten we het toch even over die training hebben, want dit is feitelijk de bulk van de game (na het installeren van de patch van Johren). Laten we er niet omheen draaien; jij en ik weten beiden dat dit over seks gaat. Het begint vrij onschuldig met second base, maar stroomt al snel door naar een homerun. Daar blijft het vervolgens vrij lang hangen zonder al te veel variatie in setting en opzet. Ook hier zien we pas richting het einde verandering in, waardoor ik de game in alle eerlijkheid niet in al te lange sessies kan aanbevelen.
Individueel genomen zijn de H-scenes van hoge kwaliteit, met degelijke voice acting en prachtige art, en niet enkel de uitspraken, maar ook gedachten van de karakters in beeld, waardoor je ziet hoe Mami worstelt tegen haar instincten als een succubus en als gevolg daarvan groei doormaakt. Het is wanneer je ze snel achter elkaar consumeert, zoals je wanneer je een review moet pennen, dat ze hun glans verliezen. Daarom reken ik de game hier niet té hard op af, immers is het feit dat ik mezelf ondanks dit alles uitstekend heb vermaakt.
Conclusie:
Zelfs als ik persoonlijk liever iets meer verhaal tussen de seks had gezien, zijn Mami’s Succubus Sessions mij goed bevallen. Het begin is een aardige opzet, maar hoe de game er richting het eind op inhaakt, maakt mij uitermate benieuwd naar hoe de twee vervolgen zich gaan ontvouwen.