Taimanin Asagi valt in dat tweede straatje. Voor aanvang van deze review wist ik relatief weinig over de franchise, behalve dat het meerdere media besloeg en bekendstond om diens seksuele geweld, dat niet zelden extreme vormen aannam. Heb ik daardoor getwijfeld of ik deze review moest schrijven? Ja! Maar anderzijds kan ik hiermee wel anderen goed informeren. Dus net als Asagi zelf, offerde ik mij op om andere in bescherming te nemen. Wees gewaarschuwd voor je verder leest!
Een korte introductie
In het geval van Asagi gaat het hierbij om haar geliefde Kyousuke. In het verleden was Asagi een taimanin, een soort anti-demoon ninja in dienst van de overheid, en bovendien een van de beste in haar vak. Dit heeft haar de nodige vijanden opgeleverd, maar daar die het nooit konden navertellen, dacht ze in alle rust te kunnen genieten van hun leven samen. Die droom valt binnen een half uur na aanvang van de game aan diggelen, wanneer een oude schurk terugkomt uit het graf en het lichaam van prince charming als een vleesmarionet gebruikt om Asagi te vangen.
Wat volgt hierop is ongeveer zes uur aan torture porn met smaakjes als body modification, gang rape, mind break en publieke vernedering. Al is het niet helemaal eerlijk om dat zo samen te vatten. Taimanin Asagi is een nukige, hetgeen betekent dat het een enorme nadruk op seks legt, maar probeert tussendoor ook ruimte te maken voor Asagi’s interne strubbelingen in deze situatie. Zelfs wanneer ze keer op keer breekt wanneer ze wordt verkracht, weet ze zichzelf opvallend snel te herpakken in de downtime. Ze mag dan wel een getraind ninja zijn met een sterke wil, maar als je kijkt hoever ze fysiek en mentaal wordt gedreven, heb ik erg veel moeite met dit serieus nemen. Misschien ben ik echter niet de enige, als je kijkt hoe schaars en kort dergelijke momenten zijn en hoe snel we terug zijn bij de content waar je de uncensor patch van Johren voor nodig hebt om het te zien.
En die scènes?
Over die scènes gesproken…ze zijn matig. De art is mooi als je het in het tijdsperspectief van de game plaatst en sommige scènes hebben zelfs animatie, maar het gevoel dat ze veel te lang doorgaan is er een waar ik niet aan ontkwam. Misschien is het omdat de drie vrouwen in het spel, Asagi, zus Sakura en vijand Oboro, de enige zijn met stemmenwerk, waardoor zelfs de gewelddadige momenten vervallen in lappen stille tekst, maar eens je door de initiële shock van elke situatie heen bent, is het makkelijk om al snel ongevoelig ervoor te worden. Dus als je echt snakt naar een visual novel die dergelijke voorkeuren bedient, kun je beter in het net verschenen Kuroinu 2 Redux duiken als je het mij vraagt.
Conclusie:
Als de grondlegger van de Taimanin-serie is de waarde van een Engelse versie van Asagi niet te onderschatten voor fans van dit soort door gewelddadige seks gedreven games. Maar op zichzelf genomen weet de game zich niet zo goed te houden. De art is nog best aangenaam, maar de scènes die ermee worden voorgeschoteld zijn langdradig en worden op den duur saai.