Het fenomeen looter shooter lijkt inmiddels altijd gepaard te gaan met een flinke dosis reclame. Titels als Destiny en Anthem, maar zeker ook Tom Clancy’s The Division, zijn allemaal wel op de televisie geweest. Of dat is omdat dit genre een ontzettend grote doelgroep kan bereiken, is de vraag. Dat het genre rijk is aan potentie, is een understatement. De eerste Division werd met een gemiddelde score van 80 op Metacritic enthousiast omarmt, alhoewel de game nog wel wat kanttekeningen kende. Toch besloot (niet geheel onbegrijpelijk) om in te zetten op een tweede deel. Dit keer niet met New York als toneel, maar Washington DC.
Zeven maanden na de gebeurtenissen in New York wordt Washington aangedaan. Jij als speciale Division unit moet orde scheppen in de chaos die in de metropool is achtergebleven. De woestenij die is ontstaan doet denken aan films als I Am Legend, waar de herten ook regelmatig de revue passeerde. Je begint je avontuur als een nobody met slechte gear, maar het duurt niet lang voordat jij een rol van betekenis krijgt en je gear van de nodige upgrades wordt voorzien.
Zoeken in alle gaten en in hoeken
Want zoals de inleiding al vertelde: we hebben hier te maken met een looter shooter. Het houdt in dat je voor allerlei activiteiten loot kunt verdienen, waarbij het ene rugzakje je meer zal opleveren dan het andere. Overbodige items kun je doorgaans doorverkopen of uit elkaar te halen. Zo kun je aan de slag met de crafting-opties die het spel rijk is. Het is soms even zoeken in de menu’s wat je nu hebt opgepakt en wat je moet gaan gebruiken, maar daar raak je op een gegeven moment wel wegwijs in. Je zult er in de relatief drukke wereld om je heen goed op moeten letten dat je niet te lang en te vaak in je menu’s blijft hangen, want er gebeurt genoeg.
Op elke hoek van de straat kan namelijk wel een activiteit staan te wachten. Of het nu een executie is de aan de gang is of een schietgevecht tussen je kameraden en de beruchte Hyena’s is telkens weer afwachten. Wie na de ellenlange wandeltochten in Red Dead Redemption 2 toe is aan een spelwereld die je geen ellenlange afstanden zonder teken van leven laat afleggen, is bij The Division 2 aan het juiste adres en dat is te prijzen. Niet alle activiteiten zorgen voor evenveel afwisseling en kunnen daarmee niet voorkomen dat de klad er soms in komt, maar de ontwikkelaar heeft hierin duidelijk haar best gedaan. Of dit echter genoeg is om iedereen lang geboeid te houden, is maar de vraag.
S.O.S.
Wanneer je om de haverklap in een schietgevecht terecht komt, is het soms lastig om te zorgen dat je in leven blijft. Door te snel en nonchalant door de spelwereld voort te bewegen, ga je sneller dan je lief is. De AI is goed onderhouden in The Division 2, wat regelmatig resulteert in tactische veldslagen. Je moet altijd goed blijven opletten of de vijand niet plotsklaps via de zijkant aanvalt, terwijl zijn kameraad frontaal op je blijft vuren. Wanneer je eindelijk denkt een team te hebben neergemaaid, kan het zomaar zijn dat er een heel bataljon plotsklaps de deur achter je intrapt en je belaagt. Het zorgt ervoor dat je soms hevig verlangt naar de nodige hulp. Dit kan in totaal met drie medespelers, die je het beste zelf kunt kennen. Regelmatig heb ik hopeloos om hulp geroepen wanneer ik een missie tot een goed einde wilde brengen, maar mijn noodroep werd zelden tot nooit beantwoord. Het lijkt, afgaande op andere berichten van de community en media, niet tekenend voor de rest van het spel, maar wel voor mijn eigen ervaring. En dat is jammer, daar The Division het beste tot haar recht komt wanneer je zij aan zij strijdt. Dit komt ook naar voren in de bekende Dark Zones, waarin je het ook tegen andere spelers opneemt. Deze Dark Zones brengen meer risico met zich mee, maar de beloningen die je daarmee kunt verdienen zijn het risico zeker waard. Ook kun je in de modus Conflict met vier tegen vier strijden om pakketten, die je interessante gear kunnen opleveren. Een gezonde dosis geluk is daarbij wel vereist.
Al met al spelen al deze taferelen zich af in een audiovisueel prima prestatie. De open wereld binnen Washington DC heeft aan flora en fauna niet te klagen. De game komt goed tot zijn recht op de PS4 Pro, alhoewel de PC-versie de meest superieure lijkt. Om de gehele wereld te laden ben je wel een kleine vijf minuten kwijt, maar gezien van de kleine laadtijden wanneer het spel eenmaal is opgestart, is dit vergeven.
Conclusie
The Division 2 is een uitstekend vervolg op het eerste deel, wat het ook al naar behoren deed. De game biedt genoeg content, maar de variatie ontbreekt hier en daar om echt iedereen bezig te houden. De AI zorgt er echter wel voor dat je telkens alert blijft, want omsingeld worden behoort tot de serieuze opties in The Division 2. De game komt het beste tot haar recht wanneer je met vrienden speelt, want alleen is het soms wat zoeken in de open wereld. Niet iedereen staat online te springen om aan je hulpvraag te voldoen, dus kun je het beter bij je echte vrienden zoeken.