Ik wacht al tijden op een goede Transformers-game. De trilogie van High Moon Studios was alleraardigst, echter kan van Edge Of Reality’s Rise Of The Dark Spark niet hetzelfde gezegd worden. Ditmaal is het de beurt aan Platinum Games, ontwikkelaar van onder andere Bayonetta, VanQuish en Metal Gear Rising: Revengeance, om met de licentie aan de slag te gaan. En één ding doen ze alvast goed.
En dat is de presentatie. Transformers: Devestation laat namelijk de realistische Transformers van de afgelopen jaren voor wat ze zijn en grijpt terug naar de robots uit de tekenfilms die we vroeger op TV zagen. Er is echter meer dan nostalgie nodig om de Transformers hun voormalige glorie terug te geven.
Het geheim van Prime
In Transformers: Devastation zijn de Insecticons die lagen te slapen in het schip van Nova Prime, de voormalige leider van de Autobots, ontwaakt en begonnen met het cyberformen van de planeet. Cyberforming maakt de planeet beter geschikt voor robotisch leven, echter houdt dit proces geen rekening met organische levensvormen, zoals mensen. De Autobots willen dit proces dan ook koste wat het kost stoppen om de huidige populatie van de aarde te behouden, iets wat haaks staat op de plannen van de Decepticons om van aarde de volgende Cybertron te maken.
Dit belangenconflict escaleert dan ook al snel in een grootschalige oorlog tussen de Autobots en Decepticons in de eerste stad die prooi viel aan de Insecticons. Met Optimus Prime, Bumblebee en de andere Autobots verken je de stad, waarbij de open wereld aan je voeten ligt. Dat is echter van korte duur, want wanneer het slagveld zich naar het schip van Nova Prime verplaatst gaan we terug naar de gangetjes die we van het genre gewend zijn.
Lood om oud ijzer
Transformers: Devastation is namelijk een third-person shooter, maar dan niet zo een als die we de afgelopen jaren de markt zagen domineren. Verwacht hier dus geen automatisch coversysteem en regenererend leven, maar over-de-top-geweren en flink wat actie.
Mocht je echter door je ammunitie heen zijn, dan zijn de Autobots altijd nog bewapend met tenminste één melee-wapen om de strijd persoonlijk te maken. Je hebt hierbij keuze uit de vele wapens die je door de game heen kunt verzamelen en tussen de levels door kunt meegeven aan je robots. Heb je echter wapens over, dan kun je ze ook als grondstoffen gebruiken om je favoriete wapens een beetje extra pit te geven of zelfs te voorzien van een speciale skill. Daarnaast kun je ook nog chips maken die je Autobots van betere stats voorzien op het slagveld.
Een korte zit
Qua gameplay lijkt het dus wel goed te zitten met Transformers: Devastation, iets wat je kon verwachten met Platinum Games als ontwikkelaar. Desondanks kan de game zich niet meten met de andere creaties van deze studio. Hier zijn meerdere redenen voor, zoals het feit dat de game slechts zes uur duurt. Hierin heb ik de challenge maps niet meegerekend.
Een ander pijnpunt is de voice acting. Want hoewel de game sprekend lijkt op de oude cartoons van Transformers, maar desondanks grafisch goed oogt, kan niet verbloemd worden dat het stemmenwerk van de meeste karakters om te janken is. In zekere zin hebben de voice actors een prestatie afgeleverd, want de karakters klinken meer als robots dan ooit: levenloos. Elke dialoog klinkt zo hopeloos voorgelezen dat zelfs Stephen Hawking waarschijnlijk een betere poging had kunnen doen. Laten we hopen dat dit bij de onvermijdelijke opvolger beter gaat.
Conclusie
Met Devastation krijgen de Transformers voor de eerste keer in lange tijd een game die terug grijpt naar de essentie van het Transformers-universum. Mede daarom is het zo jammer dat de game erg kort is en het stemmenwerk verschrikkelijk is. Dat is namelijk een flinke klap voor een game die verder niet zo heel veel bijzonders doet.