Het vinden van goede, gebalanceerde strategy games is niet altijd even gemakkelijk. Zeker als je de blockbusters daarbij een beetje wilt mijden. StarCraft, The Settlers, Anno en Command & Conquer zijn bijvoorbeeld allemaal gevestigde franchises. Nieuwe, meer kleinschalige games, zoals Banished Under Siege, zijn een stuk lastiger te vinden. Toch stuitte ik een tijdje terug op Valhalla Hills van Daedalic Entertainment en Funatics Software. Is dit een pareltje dat nog ontdekt moet worden?
In Valhalla Hills gaat het over Odin, die de heerser is van Asgard. Hij is helemaal klaar met zijn zoon en de Vikingen, die hij dan ook verbant uit Asgard. Ze gaan niet meer eervol om met hun leven als Vikingen. Het is vervolgens aan jou om te zorgen om Odin weer voor je te winnen en de eer van de Vikingen te herstellen. Dit is namelijk je enige weg terug naar Asgard.
Je merkt het al, voor het verhaal moet je Valhalla Hills vooral links laten liggen. Om te zeggen dat het allemaal als een tang op een varken slaat is wellicht iets teveel van het goede, maar de bijrol die het verhaal vertolkt is geen grootse. Daarom moet de focus ook liggen op de gameplay en het concept dat voor Valhalla Hills geschapen is.
Viking Hills
In Valhalla Hills moet je met de Vikingen die verbannen worden uit Asgard een dorpje bouwen. City-building, zoals we dat gewend zijn van games als Knights & Merchants, komt dan om de hoek kijken. Je begint met een toolmaker, die hamers, bijlen en vishengels maakt voor de beschaving. Met deze items kun je een houthakker, vishut en steengroeve bouwen. De productieketen breidt zich vervolgens langzamerhand uit naar houtzagerijen, molens en bierbrouwerijen. Al deze gebouwen zul je moeten bouwen op de steile heuvels die het spel rijk is. Dit kost je voornamelijk veel hout, want je zult plateaus moeten bouwen om je gebouwen op te zetten. Hier zit dan ook het grootste knelpunt van Valhalla Hills.
Het bouwen van plateaus is op zichzelf geen vreemd gameplay-element. Het kiezen van plekken waar je deze plateaus bouwt echter wel. De heuvel waarop elke map gebaseerd is bevat namelijk plekken met zeshoeken. Deze zeshoeken variëren van kleur. Des te steiler, des de roder de kleur. De plekken waar deze zeshoeken verschijnen, zijn echter vrij beperkt. Hierdoor heb je al snel te kampen met serieus ruimtegebrek. Dit lijkt een bewuste keuze te zijn van de ontwikkelaar, maar in de praktijk wekt het vooral een hoop irritatie op. De plekken met zeshoeken zijn naar verloop van tijd zo volgestouwd met gebouwen, dat je door de bomen het bos niet meer ziet, en dan moet je nog de weg naar boven inzetten.
Meer dan een city-builder alleen
Wanneer je eenmaal een stabiele basis hebt gebouwd met een goede productieketen, is het tijd om de weg omhoog in te zetten. Je wilt immers terug naar Asgard, toch? Hoger op de berg vind je een portal. Deze portal wordt bewaakt door ijstrollen, geflipte dwergen en ander gespuis. Je zult dus wat Vikingen moeten bewapenen en de berg moeten bestormen. Eenmaal de bewakers van de portal verslagen te hebben, zul je deze kunnen openen en je naar het volgende level kunnen begeven. Des te verder je komt in de campagne, des te sterker zijn de vijanden bij de portal. Ook zullen op andere plekken op de berg vijandelijke units bivakkeren, waardoor je al eerder in aanraking zult komen met de nodige veldslagen.
Vrolijke Vikingen bepalen de sfeer
Valhalla Hills kenmerkt zich door de vrolijke, kleurrijke stijl. De Vikingen zijn vrolijk en schattig te noemen. Daarnaast kent de game een vrolijke soundtrack die spannende momenten van een goed achtergrondmuziekje weet te voorzien. Spannende momenten zou je daarbij nog tussen haakjes kunnen zetten, want echt spannend zal het in Valhalla Hills niet worden. Grafisch gezien heeft de game niet veel bijzonders te bieden en een zware PC heb je dan ook niet nodig. Het is meer de sfeer in het algemeen die de game een prettig aanzicht geeft.
Repetitieve generator
Valhalla Hills kan na een tijdje aardig repetitief worden. Het aantal gebouwen dat je kunt bouwen is niet zeer uitgebreid en de opzet van elk spel is exact hetzelfde. De campaign biedt meer een verkapte tutorial dan een goed verhaal met uitdaging. Door de random map generator ben je er wel van verzekerd dat je telkens een nieuwe map voor je snufferd krijgt, maar uiteindelijk blijft de einddoelstelling hetzelfde.
Conclusie
Valhalla Hills heeft aan de ene kant iets unieks, maar weet met dit unieke element niet lang genoeg boeiend te blijven. De sfeer van de game zorgt voor de nodige pluspunten en het concept staat op zichzelf, maar blijft bij vlagen toch erg oppervlakkig en repetitief. Valhalla Hills had een parel kunnen zijn die nog ontdekt moest worden, maar is eerder een game geworden die tijdens een uitverkoop wellicht een aanschaf waard is.