Ten tijde van de Tweede Wereldoorlog waren de vliegende zeepkisten al behoorlijk intimiderend. Zowel de geallieerden als de Duitsers hadden een indrukwekkend arsenaal aan vliegende gevaartes. Ook het luchtruim van Europa was niet bepaald een veilige plek. We kennen inmiddels wel de vele missies op de grond: van Omaha Beach tot Stalingrad konden we de missies al naspelen. Maar luchtgevechten uit die tijd zijn minder bekend. Het redelijk recente IL-2 Sturmovik is één van de beste voorbeelden van hoe een goede WOII-flightsim eruit moet zien. Kan Wings of Prey, de gloednieuwe flightsim van ontwikkelaar Gaijin Entertainment, ervoor zorgen dat Gaijin zichzelf nog eens overtreft?
Wings of Prey laat je kennis maken met een hele reeks aan historische missies uit de Tweede Wereldoorlog. Maar alvorens je aan de slag kunt met het neerhalen van Duitse gevechtsvliegtuigen, zal er allereerst een tutorial voorbij komen. Het besturen van een vliegtuig gaat immers wat lastig als je niet weet hoe je de bak met roest aan de praat krijgt. De toch wat lastige besturing wordt hierin keurig uitgelegd: een joystick is echter sterk aan te raden bij het spelen van deze game. De standaard instellingen van de besturing zijn namelijk niet ideaal te noemen.Soms ben je wat aan het worstelen met de knoppencombinaties, wat je midden in een vuurgevecht niet echt gebruiken kunt.
Een ander aspect dat we meteen al tegen komen is het feit dat Wings of Prey een mix kent van arcade-gameplay en de wat meer hardcore speelstijl. Door het instellen van de juiste moeilijkheid kan je als speler zelf kiezen hoe realistisch je het vliegen wil maken. De ervaren vlieger kan dus meteen kiezen voor het opschroeven van de moeilijkheid. Dit zorgt ervoor dat het spel voor een breed publiek toegankelijk is, iets wat we enkel toe kunnen juichen.
Na de tutorial is het tijd voor het echte werk: de eerste missie zal je uitvoeren in het luchtruim van Engeland. Je zult een vliegtuig bemannen van de Britse Royal Airforce. Aan jou de taak om enkele Duitse Luftwaffe-fighters neer te halen. Een tactische manoeuvre en een korte achtervolging later heb je het eerste vliegtuig in het vizier: tijd om de machinegeweren hun werk te laten doen. Bam! Een explosie later zie je het Duitse vliegtuig snel hoogte verliezen en in stukken uiteen vallen. Duidelijk is dat aan actie in de missies geen gebrek is: het opjagen en neerhalen van vliegtuigen blijft een boeiende bezigheid. Maar naargelang je verder komt in de ruim vijftig missies tellende game begint het toch wel een beetje repetitief te worden. Schiet een aantal vliegtuigen neer, bombardeer een gebouw, vlieg naar de volgende locatie, op een gegeven moment heb je het wel gezien. Afwijken van de traditionele formule doet Wings of Prey niet, niet dat dit noodzakelijkerwijs slecht is, maar toch wordt de game op den duur wat saai. Het “been there, done that”-gevoel wordt naarmate de missies vorderen steeds sterker, wat toch wel jammer is.
Gelukkig raken we op audiovisueel vlak niet snel uitgekeken op de game. Mede dankzij IL2-Sturmovik heeft Gaijin al een behoorlijke database aan authentieke geluiden tot zijn beschikking. De ongeveer vijftig beschikbare vliegtuigen klinken realistisch en dit draagt erg bij aan de sfeer in de game. Ook op grafisch vlak ziet er prima uit: de landschappen zijn niet blokkerig of lelijk en ook de vliegtuigen mogen er wezen. Toegegeven: de graphics zijn niet van Crysis-kwaliteit, maar dit neemt niet weg dat het er niet verkeerd uit ziet.
Conclusie
Wings of Prey is een degelijke WOII-flightsim geworden voor zowel de doorgewinterde vlieger als de leek. Een duidelijke tutorial laat je kennis maken met een toch wat lastige besturing. De historische missies zitten vol actie, maar worden na verloop van tijd wat saai en repetitief. Toch is de sfeer in de game prima, voornamelijk door de authenticiteit van missies, vliegtuigen en geluiden. De fanaat zal zijn hart kunnen ophalen aan deze vlieggame. Al moet het wel door enkele negatieve puntjes heen durven prikken.