Xbox heeft het de afgelopen jaren zwaar te verduren gehad. Nadat het niet zoals gehoopt de PlayStation 3 wist te verpulveren qua verkoopcijfers kondigde het the next big thing aan: de Xbox One. Helaas bleek het apparaat in de eerste instantie het mikpunt van spot en liepen gamers bovendien niet warm van de verminderde focus op games en het beleid dat erbij hoorde. Tijd dus om de PR-molen aan het draaien te zetten en daar is geen betere manier voor dan exclusieve games. Zo kondigde Microsoft dan ook Quantum Break, Dead Rising 3, Forza 5, Ryse: Son Of Rome en vele andere exclusieve producten voor de Xbox One aan. Hierin werd Zoo Tycoon een beetje ondergesneeuwd.
En dat is jammer, want het hart van de game zit in ieder geval op de goede plek. Niet enkel voldoet het aan de wens van vele gamers die al jaren om een console-port vroegen, maar het doet ook nog aan liefdadigheid. Een klein gedeelte van elke verkochte kopie zal namelijk geschonken worden aan instanties als het WWF, zodat dieren in het echt net zo gelukkig worden als de dieren in je park. Bovendien is er nog een tweede initiatief opgezet door Microsoft. Wanneer X aantal dieren aan de hand van fokprogramma’s worden vrijgelaten in de natuur in Zoo Tycoon, zal de Amerikaanse soft- en hardware gigant de vrijlating van een echt exemplaar financieren.
Maar als puntje bij paaltje komt is het niet de PR die een game verkoopt, maar wel de game zelf. Zoo Tycoon weet gelukkig op het eerste gezicht genoeg in huis te hebben om dit te verwezenlijken. Enkel het idee al om je eigen dierentuin te runnen is er al een die bij veel mensen een glimlach op het gezicht tovert, maar als je daarbij optelt dat je ditmaal ook als een persoon in third person door je park kan wandelen om de dieren van dichtbij te zien, is het plaatje compleet.
Wanneer je zo door je park kuiert kun je echter meer doen dan enkel kijken naar allerhande fauna. Je kunt bijvoorbeeld de dieren voederen, kiekeboe spelen met een aap (extra leuk met Kinect!), of je neushoorns wassen met een waterkanon. Mits je de juiste dieren en voorwerpen hebt natuurlijk.
Om die te kunnen kopen dien je echter meer te doen dan een beetje de toerist uit te hangen. Verblijven dienen gebouwd, geplaatst en onderhouden te worden en de inwoners ervan hebben eten, drinken, een douche en vermaak nodig. Natuurlijk dient je park mooi aangekleed zijn, zorgt fokken voor jonkies en daarmee bakken bezoekers en bovendien zijn sanitaire voorzieningen voor deze bezoekers ook wenselijk.
Dit alles kost natuurlijk geld, en zoals in het echte leven groeit het ook in Zoo Tycoon niet aan de bomen. Als je in het begin je park hebt geopend en hier een paar verblijven met wat simpele dieren hebt geplaatst, is het nog wel overzichtelijk. Je wandelt wat rond, verzorgt je vee en ziet het geld binnen rollen. Maar als je ambitie, en daarmee je park, groeit is dit niet realistisch meer. Je moet, om volk te blijven trekken, constant je park verbeteren, nieuwe dieren kopen en natuurlijk onderzoek doen om meer opties vrij te krijgen. Het is dan ook een hele last die van je schouders valt eens je personeel kunt inhuren om bijvoorbeeld de schoonmaak op zich te nemen en machines kunt plaatsen die het voederen doen. Maar natuurlijk zijn ook deze niet gratis en dus is het raadzaam om niet te snel je omzet er doorheen te jagen om je park uit te breiden.
Als je nog nooit een Tycoon-game gespeeld hebt en dus nog niet de ervaring hebt om in te schatten wanneer iets een acceptabel risico is, is het wellicht een idee om de sandbox mode even te laten voor wat hij is. Zoo Tycoon heeft een tiental vrij uitgebreide tutorials die je hiermee kunnen helpen en je bovendien wegwijs maken in de toch wel redelijk chaotische menu’s.
Je nieuw verworven kennis kun je op de proef stellen door de challenges te proberen. Hier moet je bijvoorbeeld een vrijwel failliete dierentuin helpen het hoofd boven water te houden op een beperkt budget én een tijdslimiet. Voor iemand die graag een doel voor ogen heeft tijdens het bouwen, is het dé perfecte manier om in de game te geraken.
Ikzelf was er blij mee dat de challenges in de game zaten, want eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik toch wel vrij snel klaar was met die sandbox. Frontier Developments wist het allemaal heel mooi te brengen: met meer dan honderd diersoorten, multiplayer en persoonlijke interactie met de dieren. Maar het feit is dat veel hiervan niet geldt voor de Xbox 360-versie, welke wij voor deze recensie ontvingen.
Dat deze versie grafisch minderwaardig zou zijn aan de Xbox One-versie stond als een paal boven water en is ook heel begrijpelijk. De dieren zien er gelukkig zelfs op de vorige generatie nog vertederend uit, wat het voederen van de beesten ontzettend leuk maakt…de eerste drie keer. Daarna begint het op te vallen dat de animaties elke keer hetzelfde zijn en is de magie verdwenen.
Wat nog meer hetzelfde is, is het aanbod aan dieren. Waar de Xbox One-versie pronkt met 101 dalma…diersoorten, moet de Xbox 360 het doen met 65. Op zich geen ramp, ware het dat deze 65 vaak variaties op elkaar zijn. Of is er werkelijk iemand die de dringende behoefte voelt om zijn park te vullen met acht soorten neushoorns of beren? Geen handen? Mooi, dat is dan hetzelfde aantal personen waar je Zoo Tycoon samen kan gaan spelen op de niet bestaande multiplayer mode in de 360-versie.
Conclusie
Als alle goede bedoelingen en liefdadigheid achterwege gelaten worden zien we dat Zoo Tycoon eigenlijk twee gezichten heeft. Aan de ene kant is het een vertederende dierentuinsimulator waar je moeiteloos uren in kan steken, maar aan de andere kant is het een game die behoorlijk chaotisch is en waarbij niet alles zo rooskleurig is als het lijkt. Dit geldt dubbel voor de Xbox 360-versie, welke meer een halfbakken game is geworden. Ons cijfer is op deze editie gebaseerd, dus als je een aankoop voor Xbox One overweegt mag je (waarschijnlijk) zo’n 10 tot 15 punten erbij tellen.