In het huidige tijdperk is alles digitaal. De krant is zo goed als vervangen door allerlei nieuwssites en magazines zijn eveneens vervangen door digitale exemplaren. Videobanden en DVD's zijn al helemaal niet meer van deze tijd, want we hebben tegenwoordig een miljoen streamingdiensten als Netflix, Disney Plus, Videoland, HBO+ en ga maar door. Zelfs het winkelen is door veel mensen verruild door online shoppen. Met games is dat (helaas) niet anders… steeds meer games zijn enkel digitaal verkrijgbaar en er zijn zelfs al consoles waarbij je niet om de digitale aankopen heen kunt. Ben ik hier blij mee? Nee, eigenlijk niet.
Zelf koop ik nog steeds mijn games het liefst fysiek. Wanneer ik een exemplaar krijg om te recenseren heb ik helaas geen keuze, maar zelfs dan baal ik soms stiekem toch dat deze niet fysiek in mijn collectie zit. Één van mijn GameQuarter-collega’s is hier nog een stuk fanatieker in, want hij heeft maarliefst meer dan 9500 (!!) games fysiek in zijn bezit. Er is echter ook de andere kant van het spectrum. Zo wil een vriend van mij zijn games enkel nog digitaal. Simpelweg omdat hij te lui is naar zijn console te lopen om de disc te verwisselen.
Maar waarom dan?
Er is niet één reden, maar er zijn er meerdere. De belangrijkste reden is toch wel dat de game zo altijd van mezelf blijft. Het gaat waarschijnlijk niet gebeuren, maar stel dat PlayStation verdwijnt en daarmee alle services. Mijn games ben ik op dat moment ook kwijt. Of dat om wat voor reden dan ook de game wordt verwijderd uit de Store. Het is al eens eerder gebeurd en dan is het voor jou als koper toch helaas pindakaas.
Een andere reden is dat het soms leuk is om eens naar je fysieke game-collectie te kijken en eens te zien welke games je allemaal in je bezit hebt. Dat kan uiteraard ook in je digitale bibliotheek, maar dit geeft niet hetzelfde gevoel. Bij het fysieke arsenaal heb ik toch sneller iets van wooow, ik heb eigenlijk best veel games in mijn bezit.
Prijskaartje
Dan zijn we er nog niet, want het prijskaartje speelt hierin ook zeker een rol. In de PlayStation Store zijn de games, mits ze niet in een bijzondere aanbieding zijn, vaak duurder dan in de winkel. Pas wanneer een game al wat jaartjes oud is wil het nog weleens gebeuren dat deze in de Store goedkoper is. Aan de ene kant is dit raar, want je hebt geen transport, geen productiekosten van een hoesje en een disc en geen retailer, die er ook nog wat op wil verdienen. Die laatste is nu juist de reden dat de games digitaal duurder zijn. Anders zou er haast geen enkel fysiek exemplaar meer bij de retailer worden verkocht en de retailer is toch degene die de console aan de man moet brengen. Daarnaast zou er ook heel wat exposure verloren gaan, want zo’n wand met alleen maar games is toch een vorm van reclame.
Een ander bijkomend prijsvoordeel is dat je een spel, wanneer je deze beu bent of uit hebt gespeeld, kunt doorverkopen. Zelf heb ik dit slechts één keer gedaan, omdat de game zo enorm tegenviel en doe ik dit eigenlijk nooit. Maar ik kan me wel voorstellen dat dit voor andere mensen een reden is en dat zij dit wel doen. Ik zit zelf eerder aan de andere kant van het spectrum. Regelmatig koop ik een game via Marktplaats voor ongeveer de helft van de nieuwprijs. Dit doe ik vooral wanneer ik een game niet perse op de release date hoef te spelen en best een maandje of drie á vier kan wachten. Die dertig euro hou ik toch maar weer mooi in mijn zak!
Uiteraard..
Ja, er zijn uiteraard ook voordelen aan het kopen van digitale games. Zoals ik al vertelde over een vriend, die niet meer naar zijn console wil lopen om een disc, is dat inderdaad een voordeel. Het neemt tevens geen ruimte meer in op je plank, iets dat voor sommige mensen eveneens als voordeel wordt bestempeld. En, ik kan me zomaar voorstellen dat de volgende generatie consoles geen fysieke games meer kunnen afspelen.. Daar zit ik dan met mijn collectie, terwijl dat de digitale versies waarschijnlijk wel zijn af te spelen. Maar, zolang het nog wel kan… blijf ik mijn games lekker fysiek aanschaffen.