Column: Terug naar de eenvoud van Call of Duty en Medal of Honor: Allied Assault

Over de laatste twee wil ik het graag eventjes met jullie hebben, want soms mis ik die twee titels echt. Een van de redenen is dat ze zich in de Tweede Wereldoorlog afspelen, want dat ik fan ben van die setting is voor de vaste lezer geen geheim. Dat is echter niet wat ze uniek maakt of maakt dat ze anders zijn dan hedendaagse games, want er zijn genoeg moderne WO2 shooters, zelfs binnen de Call of Duty-franchise.

Wat is het dan wel?

Ik hoor jullie denken: wat is het dan wel? Het antwoord is simpel, want hetgeen ik mis is vooral de eenvoud. Titels als Medal of Honor: Allied Assault en de eerste Call of Duty-titels waren namelijk betrekkelijk eenvoudig.

Zodra je de multiplayer opstartte, kon je zelf een server kiezen om op te spelen. De game modi die je daarbij tot je beschikking had, waren beperkt. Denk daarbij aan Free-for-All, Team Deathmatch en iets als Search-and-Destroy. Vergelijk dat met alle multiplayer modi die Call of Duty: Black Ops 6 heeft en je ziet al een wereld van verschil.

De modi zijn echter slechts een begin, want dat is niet eens per se wat ik zo mis. Hetgeen ik echt mis, zit hem meer in de wapens en dergelijke. Vroeger - ja, nu klink ik als een opa - wanneer de map geladen was, kon je kiezen uit twee kanten. Dat was meestal de geallieerden of de asmogendheden. Vervolgens kreeg je een menuutje, waarbij je kon kiezen uit vijf à zes wapens, die enkel konden worden gekozen voor de kant die je speelde. Meer keuzes had je niet en dat is een hele verademing ten opzichte van de tig wapens die je nu kunt kiezen.

Het wapen dat je gekozen had, was het wapen. Geen attachments, geen perks, niks! Je hoefde daardoor niks vrij te spelen en iedereen was gelijk. Zelf kon ik goed uit de voeten met een M1 Garand in Call of Duty en met de BAR in MoH:AA. Verder bestonden Kill Streaks ook nog niet. Nu zijn deze minder een doorn in mijn oog, maar wederom was het de eenvoud van het gebrek daaraan, dat mij nog steeds zo ontzettend trekt.

Hedendaags

Zou hedendaags een dergelijke game in het triple A genre nog werken? Nee, ik denk het niet. Ook na de initiële verkoop moet een spel tegenwoordig nog de nodige miljoenen in het laatje brengen en ik zie niet hoe men dat zou kunnen doen, zonder een systeem als de Battle Pass of het kopen van in-game-valuta om bijvoorbeeld wapens eerder vrij te spelen. Het zou dan enkel nog cosmetisch zijn en dat levert een Activision simpelweg niet op wat ze zouden willen. Toch blijf ik dromen van een Call of Duty of Medal of Honor: Allied Assault Remake en weer even lekker knallen in het oude Carentan of Stalingrad.