Waar gaat het heen met de videogame-industrie? Je hoort het overal om je heen. Als het zo door gaat, loopt alles zonder twijfel in de soep. De Call of Duty’s zoeven ons om de oren, de casualisering klimt tot nieuwe hoogtes en Electronic Arts melkt haar series door tot de laatste druppel. Er zou zogenaamd geen respect meer zijn voor de gamer, geen oog meer voor het publiek maar alleen nog maar voor het grote geld. Games met data die via DLC’s toegankelijk moet worden gemaakt, inspiratieloze mappacks waar je je zuurverdiende centjes voor ‘moet’ neerleggen en alweer de zoveelste game met een betaalde service. Het gaat allemaal fout. Zeggen ze.
Ik besef dat al dit eindeloze gezeur zeker een basis heeft, dat het niet zomaar uit het niets verschenen is. Toch is het in mijn ogen vrij nutteloos en bovenal, tegenstrijdig. De videogame-industrie is jong, maar bevind zich wel in een gigantische groeispurt. Hollywood en videogames liggen dichter bij elkaar dan ooit, budgetten schieten omhoog en dat zorgt weer voor meer spektakel, betere graphics en ga zo maar door. Maar als de populariteit van het medium groeit, dan groeit de industrie. Het geld begint te rollen, en zodra de uitgevers dit ruiken storten ze zich met al hun kracht erop. Zo zagen we dit ook in de filmindustrie, zodra die een beetje op gang begon te komen. Filmcritici in de jaren ’50 dachten dat het nooit meer goed zou komen met de filmindustrie. Maar kijk nu eens wat voor een prachtige films de afgelopen vijftig jaar ons geschonken heeft, en ook nu nog is er heel wat kwaliteit te zien op het grote scherm.
Het is inderdaad zo dat de uitgever tegenwoordig meer zijn best doet om geld uit de speler te schudden, maar dit is omdat ze het zich met de groei van de industrie zijn gaan kunnen veroorloven. Vroeger, toen games nog maar een klein medium waren, konden uitgevers het zich simpelweg niet permitteren hun publiek te irriteren met extra kosten en dergelijke frustraties. Hun publiek was relatief zo klein, dat het te riskant was om meer geld te vragen. Maar tegenwoordig is hun publiek gigantisch en hoeven ze zich niet zo’n zorgen meer te maken. Ze kunnen doen wat ze willen, want uiteindelijk blijven er toch wel mensen over die hun producten in huis halen. Dit kan frustrerend zijn en misschien zelfs als oneerlijk opgevat worden, maar het maakt allemaal deel uit van de groei van de industrie. Uiteindelijk is dat wat wij gamers willen, toch? Een groei in de industrie die mooiere, grotere, innovatievere en betere games met zich meebrengt. Hiervoor moet je nou eenmaal door de bijkomende kosten heen bijten.
Neem nou eens een kijkje naar het totaalplaatje. De afgelopen jaren hebben we ongelofelijk veel toppers voorbij zien komen, van games met gigabudgetten zoals Grand Theft Auto IV en Mass Effect 3 tot indiegames als Braid, Bastion en Psychonauts. Want geloof het of niet, ook de indiegames zijn een deel van de populairiteitsgroei van het medium videogames; het is een hele investering voor een onafhankelijke ontwikkelaar om zo ongelofelijk veel tijd in een game te steken, maar de omvang van het potentiële publiek is tegenwoordig zo groot dat een ontwikkelaar de investering sneller zal maken. Zo is het dat wij in de Normany het uitgestrekte heelal mogen afreizen, onze hersenen mogen laten kraken op één van de vele puzzels in Braid of een willekeurig omaatje ruw uit haar auto mogen trekken en er zelf in de kar vandoor scheuren.
Het punt dat ik probeer te maken is dat het zeuren over dure DLC’s, uitmelkende uitgevers en de eeuwige stromen aan uitbreidingen erg tweestrijdig is. Dit zijn allemaal dingen die gepaard komen met de groeispurt van de industrie: een groeispurt die wij als gamers met z’n allen met open armen zouden moeten ontvangen. De toekomst van het medium videogaming heeft ongelofelijk veel te bieden, en daar zouden we dankbaar voor moeten zijn. Het feit dat de ontwikkelaars, zodra ze ontdekten hoe populair ze ineens zijn, nieuwe manieren begonnen te bedenken om geld binnen te harken, is een onoverkoombaar feit. Een feit dat er bij hoort; want als de industrie niet was gegroeid zaten we nog steeds met 8bit-games opgescheept. Ook leuk, maar doe mij maar een Full-HD 1080p ervaring.