De Top 3: Stefan

Inmiddels zitten we alweer in de maand december en is het langzaam tijd om terug te blikken op het gamejaar 2021. Voor mij tevens het jaar waarin ik ben gaan schrijven voor GameQuarter, waardoor het voor mij een jaar was met enorm veel games. Wellicht zelfs heel wat meer verschillende games dan voorgaande jaren. Dat maakt dat het tijd is om weer een mooie game of the year-lijst te maken, ofwel GOTY.

Nummer 3:

De derde plaats in mijn rijtje is eigenlijk de plaats waar de strijd het grootst was. Plek één en twee zijn voor mij duidelijk en daar was dan ook geen twijfel over mogelijk. Deze plek is echter een ander verhaal. Voor mij is er niet eens een derde plek te benoemen, omdat alles wat er voor in aanmerking kwam eigenlijk geen memorabele game-herinnering in mijn geheugen heeft weten te plaatsen. Maar wat is een top 3 zonder nummer 3… Daarom op de derde plaats KnockOut City.

Het hoeft niet altijd heel ingewikkeld te zijn. Denk bijvoorbeeld aan Rocket League, een game die nog veel gespeeld wordt en waar ik zelf heel wat uren in heb zitten. En datzelfde bewees KnockOut City voor mij weer eens. Je pakt twee team met spelers, geeft ze een speelterrein en een paar ballen en laat ze de rest zelf uitzoeken. Voor mij was dit een recept dat uren aan vermaak heeft opgeleverd. Vooral samen met een paar vrienden heeft dit in geresulteerd in heel wat leuke momenten. Gezellig, niet te ingewikkeld, achterover liggend op de bank! Ik heb dan ook niet voor niks de platinum trophy van KnockOut City.

Nummer 2:

Op deze plek vinden we de eerste game die ik heb gerecenseerd, namelijk Outriders. Hoewel de lancering van Outriders niet vlekkeloos verliep en er een enorm aantal problemen zijn geweest, zoals het random uit de game gegooid worden of de problemen met inloggen, heb ik toch enorm genoten van deze game.

Ik vond de game lekker wegspelen. Het concept is weliswaar niet vernieuwend en de game doet eigenlijk niks dat we niet eerder hebben gezien, maar Outriders doet gewoon precies wat het moet doen. Dat een aantal van mijn vrienden dit spel ook speelde en de mogelijkheid tot het samen spelen in een party hebben zeker bijgedragen aan het goede gevoel dat ik aan het spel van People Can Fly heb overgehouden.

Er kan er maar één de winnaar zijn:

Het is geen groot bewaard geheim dat ik fan ben van games die zich afspelen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het is ook geen geheim dat ik graag shooters speel. Daarnaast heb ik in mijn vorige column al aangegeven naar deze game uit te kijken. Ik heb het dan natuurlijk over Call of Duty: Vanguard, wat dan ook mijn GOTY is.

Persoonlijk vind ik Vanguard één van de betere Call of Duty’s van de afgelopen jaren. Het thema spreekt mij enorm aan, maar ook de hoeveelheid content voor de multiplayer is gewoon goed te noemen. Het gros van de maps vind ik leuk om te spelen en dat is bij andere releases weleens anders geweest. Daarnaast vind ik de besturing aangenaam en ligt het iets lagere tempo ten opzichte van bijvoorbeeld Black Ops - Cold War en Modern Warfare mij goed. Ik heb deze game met enorm veel plezier gespeeld en ik ga er waarschijnlijk nog vele uren van genieten. Daarnaast is een potje Call of Duty met een stel vrienden altijd een genot!

Helaas;

Zoals altijd zijn er dan ook games die het ‘net’ niet hebben gehaald. Ik gaf al aan dat ik voor plek drie in dubio was. Titels die het hierbij net niet hebben gehaald zijn F1 2021, Biomutant en Mario Party Superstars. Tevens had Forza Horizon 5, van wat ik ervan gezien heb, een gegadigde geweest voor deze plek. Of misschien zelfs wel een plekje hoger. Maar omdat ik de game zelf niet echt gespeeld heb, kan ik deze game ook geen plek in mijn lijst geven. Al moet ik toegeven dat de verhalen en de beelden mij enorm aanspreken. Het gebrek aan een Xbox heeft er echter voor gezorgd dat Forza Horizon 5 nooit een kans heeft gehad.