Op dit moment zullen vele mensen bezig zijn met Mario Kart 7. Zoals jullie onlangs in mijn review konden lezen, werd deze game beloond met een 83. Kortom, een erg goede game, maar niet mijn favoriete Mario Kart. Dat is namelijk Mario Kart Double Dash!!, een game die in 2003 verscheen voor de Nintendo GameCube. Maar wat maakte deze game nou zo bijzonder?
Dat had eigenlijk diverse redenen. Allereerst kwam de game uit in een periode dat online gaming op consoles nog niet helemaal van de grond was gekomen. Toen zaten we gewoon met een groep vrienden naast elkaar op de bank, starend naar een lompe, ouderwetse TV met een controller met draad in de hand. Regelmatig werd er op zaterdagavond een kratje bier gekocht, werd er een locatie gezocht en gingen we onafgebroken gamen. Mario Kart Double Dash!! was één van onze favorieten.
Het leuke aan offline multiplayer, vooral bij Mario Kart, is het feit dat je elkaar lekker kunt stangen tijdens het spelen. Zowel tijdens het normale racen, als in de Battle mode kon je elkaar het leven zuur maken. Dit ging altijd gepaard met een hoop gevloek en een hoop getier en af en toe eens een corrigerende tik, maar het belangrijkste was dat we altijd ontzettend veel lol hadden.
Dat kwam mede doordat Mario Kart Double Dash!! eigenlijk alles goed deed. De vernieuwing om met twee personages een kart te bemannen werkte erg goed en zorgde ervoor dat je extra power ups bij je kon dragen. Daarnaast was het toepassen van power ups iets ‘eerlijker’ dan bij de latere delen. Het was allemaal iets beter gebalanceerd en de impact van de power ups was toch wat minder groot. In Double Dash werd je veel beter beloond voor een goed uitgevoerde race en verloor je minder vaak je koppositie op het allerlaatste moment dankzij een power up. Daar tegenover stond dat je ook niet vanuit de laatste positie ineens weer eerste staat.
De verschillende parkoersen die het spel bevat zijn van grote klasse. Mijn persoonlijke favorieten waren DK Mountain, Baby Park en Dino Dino Jungle. Alle banen waren ontzettend kleurrijk en zagen er bovendien scherp uit. Eigenlijk doet het qua graphics niet onder voor de latere Mario Karts. Had je alle banen op alle niveaus uitgespeeld, dan kon je ook nog racen in de Mirror Cup, waarin je over dezelfde banen racete, maar dan in spiegelbeeld.
Ja, het waren mooie tijden. We hebben ons uren en uren weten te vermaken met Mario Kart Double Dash!! De oude TV, de splitscreen met vierpersonen, de controllers met draad, het vele gevloek en getier. Het was lang leve de lol. De Mario Karts die tegenwoordig uitkomen bieden ook genoeg spelplezier, maar om de één of andere reden hebben ze Double Dash!! nooit weten te evenaren. Die goede oude GameCube was zo slecht nog niet.