Met het gamegeweld van de E3, Gamescom en Tokyo Game Show net achter de rug zou je bijna vergeten dat er nog tal van kleinere beurzen zijn. Een van deze beurzen is FirstLook, een gamebeurs dat jaarlijks plaatsvind in de Utrechtse Jaarbeurs. GameQuarter was aanwezig en doet graag verslag.
Elf uur. Na een redelijk lange treinreis, welke ik grotendeels lezend heb doorgebracht, arriveer ik in Utrecht. De Jaarbeurs ligt op een steenworp afstand van het station en bordjes van FirstLook wijzen de weg. Na een kleine vijf minuten lopen arriveren we op bestemming.
De beurs is nog niet open voor het publiek en het duurt nog een klein uur voor het zover is, de rij strekt zich echter al uit tot het einde van de gang. Als pers genieten wij echter van enkele privileges en mogen we een uur eerder naar binnen. We passeren de rij en wandelen de persingang in, om alsnog met een rij geconfronteerd te worden.
De pers is massaal uitgerukt om FirstLook te bezoeken en we spotten al spoedig collega’s van Eurogamer, CVG, Female-Gamers en 3nter. In een rij is een handheld je beste vriend en je ziet dus ook overal mensen spelen op hun 3DS, PlayStation Vita of smartphone. Ook ik ben voorbereid, maar van gamen komt in de rij niet veel terecht. Het lampje van mijn 3DS kleurt pertinent groen om aan te tonen dat ik mensen ben tegenkomen via Streetpass, iets wat ik buiten de Elf Fantasy Fair zelden mocht aanschouwen.
Het is al bijna twaalf uur eens we eindelijk de beursvloer betreden. Het is een kwestie van minuten eens de hekken open gaan en we overspoelt worden met gamers die hierheen komen om een voorproefje te krijgen van de volgende generatie consoles.
Ook Sander en Dave, welke samen met mij GameQuarter vertegenwoordigen zijn met dit doel aanwezig. Op dit moment is de rij voor de PS4-booth al aanzienlijk wegens de gigantische hoeveelheid pers die de beurs bezoekt. Terwijl mijn twee collega’s achteraan de rij aansluiten, kies ik ervoor om de rustigere booths te bezoeken.
De eerste stop is een bus met een bekend gele kleur. GameMania is aanwezig op FirstLook en deelt aan de bezoekers stevige tassen met daarin een poster uit. Wellicht handig om goodies in te doen? Ik sluit achteraan de rij aan en mag binnen enkele minuten de bus betreden.
De busbanken liggen bezaaid met PlayStation Vita’s. Op het apparaat draait een demo van Tearaway, de kunstzinnige game van de makers van LittleBigPlanet. Vijf minuten, dat is hoe lang we mogen spelen voor de volgende groep binnen moet. Om toch een goede indruk op te doen heb ik echter meerdere keren de rij betreden om zo steeds een ander stuk van de demo te zien. Eens ik genoeg notities heb om een preview neer te pennen neem ik de goodiebag in ontvangst en gaat mijn zoektocht verder.
Ondertussen is de vloer open voor publiek. De rijen voor booths als Battlefield 4, Call Of Duty: Ghosts, Xbox One en PS4 zijn ruim een uur. Wellicht later op de dag nog een kansje wagen? Als ik langs de Nintendo Booth wandel spot ik een groep VIP’s. Deze mochten nog voor de pers naar binnen en hebben waarschijnlijk alles al verkend. Ik spreek de groep aan en ontdek dat we een gelijke smaak qua games hebben. Komt dat nog eens goed uit!
Van de groep leer ik drie interessante feitjes. 1: voor de enorm lange tijd die je in de rij staat bij de next-gen consoles mag je drie tot vijf minuten spelen. 2: er is een winkel op de beurs die zeldzame games en merchandise vanuit Japan verkoopt. 3: de indie booths zijn vrijwel leeg en de werknemers zijn maar wat blij met bezoek.
Een snel tripje naar de sales booth eindigt met een vertrek richting indie booth terwijl mijn hart nog bloedt. Ik heb enkel wat kleine memorabilia gekocht, al schreeuwde mijn spaarrekening om geplunderd te worden met al het lekkers dat de booth bood. De PS4 en Xbox One naderen echter snel en rekeningen dienen betaald te worden.
De indie booth blijkt exact zoals de VIP’s het beschreven: leeg. Het is treurig om te zien hoe weinig aandacht de developers krijgen en hoe ongunstig de locatie is. Pal voor ze is de Battlefield 4 stand, links FIFA 14. Aan de rechterzijde staat ook nog eens Destiny, wat simpelweg overkill is. Het voordeel is wel dat ik ongestoord aan de slag kan.
Van de aanwezige games is, zoals je kan verwachten, het meeste gemaakt voor PC. Omdat ik geen behoefte heb mezelf voor schut te zetten, gegarandeerd als je me laat gamen met muis en toetsenbord, valt mijn oog op Stick It To The Man.
Deze cartooneske platformer wordt uitgegeven door het Britse Ripstone, welke eerder games als Big Sky Infinity en Knytt Underground uitgaven. Ik moet vijf minuutjes wachten, omdat net als ik wil beginnen een ander medium besluit een video-item te doen. Als ik echter aan de beurt ben word ik aangesproken door de werknemer van de booth, een uiterst vriendelijke Brit.
Hij legt kort iets uit over de game en haalt vervolgens een koptelefoon tevoorschijn zodat ik ongestoord kan spelen. Hij blijft binnen een meter afstand staan voor het geval ik vragen heb en laat me verder rustig mijn gang gaan.
Na een half uurtje spelen heb ik een goed gevoel gekregen van wat ik mag gaan verwachten. Ik informeer naar de releasedate en krijg te horen dat de game reeds volgende maand op de PlayStation 3 en Vita moet verschijnen. Hij overhandigd me goodies die iedere bezoeker krijgt, maar haalt ook een USB-stick tevoorschijn met een hoop persmateriaal. Hierop staan ook contactgegevens, en ze hopen dat we een recensie willen doen. Ik verzeker hem lachend dat ik de review sample ga claimen en bedank hem voor zijn tijd.
Na het naar binnen werken van een paar veel te dure frikadellen en het fanatiek spelen op mijn 3DS, welke nog altijd groen kleurt, stuit ik bij toeval weer op Sander en Dave. Hun verhaal komt overeen met wat ik eerder al hoorde. Na eindelijk aan de beurt te zijn, mochten ze snel even #Driveclub proberen, wat Sander beschreef als drie minuten tegen een muur op rijden voor de toeter ging. We verlaten FirstLook om aan andere verplichtingen te voldoen, met de intentie terug te keren zodra dit achter de rug is.
Dit is sneller dan gepland en binnen afzienbare tijd staan we weer op de beursvloer. Sander en Dave besluiten het preview theater in te lopen om onder andere Dark Souls II aan de tand te voelen. Ikzelf hoop dat de rijen iets zijn afgenomen, maar het tegenovergestelde blijkt waar. De PS3-stand blijkt gelukkig opvallend leeg en dus ga ik na een snelle registratie hier nog aan de slag.
De meeste aanwezige games heb ik al gespeeld en / of zijn al uit. Mijn oog valt echter op Rain, wiens booth helemaal leeg is. Ik heb een dik uur kunnen spelen en was waarschijnlijk langer door gegaan als ik niet had opgemerkt dat er collega’s achter me stonden die graag wat video’s wilden schieten.
In mijn directe oogveld zie ik een lege pod waar een demo van Gran Turismo 6 op draait. Ik ben nooit een held geweest in racegames, maar een game is een game toch? Na een sessie of drie staan Sander en Dave weer naast me, ze hebben wel gezien wat ze wilden. Na een vriendelijk afscheid besluit ik nog even terug te keren op de vloer in de hoop nog wat materiaal voor previews te kunnen verzamelen, maar al snel blijkt het vergeefse moeite. Ik hang nog even rond op de Nintendo Booth, waar ik behalve Streetpass gegevens ook mooie kiekjes van jonge vrouwen in cosplay binnenhaal (me gusta). Maar wanneer de batterij van mijn 3DS het eindelijk begaf was het feestje wel over.
FirstLook 2013 was voor mij voorbij. Met een half lege goodiebag, een lege 3DS en een iPad vol notities keerde ik terug richting huis. Niet geheel voldaan, maar met genoeg op zak om het de reis waard te maken.
Volg redacteur Sil Hendriks op Google+
PS: Previews van Tearaway, Stick It To The Man, Rain en Gran Turismo 6 zullen spoedig op de website verschijnen.