In het hedendaagse tijdperk wordt alles steeds realistischer. Wat dacht je bijvoorbeeld van 3D televisie? Alles komt steeds dichterbij en straks moet je nog uitkijken dat je niet meegenomen wordt als je voor de televisie zit of in de bioscoop. Je kan er om lachen, maar Silvia is het overkomen. Toen ze samen met haar vriendje Joe naar diens favoriete film ging, werd ze opeens ontvoerd door één van de slechteriken. Natuurlijk moest Joe er direct achteraan, om vervolgens verwelkomd te worden door zijn held Captain Blue, welke het tegen deze slechteriken opnam in de film.
Nadat hij door deze held een superheldenpak aangemeten krijgt, wordt hij omgedoopt tot Viewtiful Joe. Vervolgens leert Captain Blue hem een aantal speciale krachten te gebruiken. De eerste die je leert is de mogelijkheid om alles in slow motion af te laten spelen. Hierdoor is het gemakkelijk om de aanvallen van tegenstanders te ontwijken of te weerkaatsen. Daarnaast kun je de vijand ontzettend veel schade aanbrengen in deze modus. De tweede kracht is het tegenovergestelde: je versnelt de tijd om je vijanden razend snel aan te vallen. De laatste kracht is het inzoomen, waardoor je enkele speciale aanvallen kunt uitvoeren. Het zoomen kan ook gebruikt worden in combinatie met de andere twee krachten.
Hoewel het spel al in 2003 uitkwam op de GameCube, is het anno 2010 nog steeds prima te pruimen. Toen ik het wederom uit de kast haalde, viel me direct op dat de actie wederom van het beeld spatte. Viewtiful Joe is cell-shaded en tweedimensionaal vormgegeven. Het spel kent daardoor een unieke stijl, welke ook wel stripachtig genoemd kan worden. Continu verschijnen er kreten op het scherm en ook de personages zouden niet in een strip misstaan.
De actie wordt goed in beeld gebracht en het feit dat je kunt versnellen en vertragen maakt het geheel nog leuker. Grote rollende wielen met spijkers, die met een noodgang op je af rollen? Geen probleem, vertraag de tijd en spring rustig over het wiel heen. Er moet een kanon afgeschoten worden, maar er is geen vuur? Versnel de tijd en ga zo hard rennen dat er gewoon vuur ontstaat. Dit soort puzzeltjes zorgt voor een mooie afwisseling in gameplay en zorgen tegelijkertijd voor mooie taferelen op je beeldscherm.
In de zeven verschillende levels is in ieder geval genoeg actie te vinden. Snel vervelen zul je je niet, want in ieder level zitten unieke elementen en puzzels. Daarnaast kun je middels de zogeheten ‘Viewtifuls’ na iedere scene nieuwe eigenschappen en aanvallen kopen. Zo leer je dus telkens nieuwe vechtkunsten, welke je kunt testen in het volgende level. Hoewel er ontzettend veel verschillende moves aanwezig zijn, zul je het regelmatig erg lastig hebben. Het niveau in Viewtiful Joe ligt namelijk erg hoog. De versie voor de GameCube kent twee moeilijkheidsgraden en die zijn beiden niet gemakkelijk. Voor de versie van de PlayStation 2, welke een jaar later uitkwam, is er nog een makkelijkere moeilijkheidsgraad toegevoegd. Daarnaast was die versie ook speelbaar met Dante van Devil May Cry.
Conclusie
Erg veel goede herinneringen heb ik overgehouden aan Viewtiful Joe. De game is nog steeds erg leuk om te spelen. Dat komt vooral door de tijdloze graphics en de enorme hoeveelheid aan vechtkunsten die je kunt gebruiken. Daarom zou ik mensen met een Wii, GameCube of Playstation 2 aan kunnen raden om het spel ergens goedkoop op de kop te tikken. Je zal er enorm veel plezier van beleven. Na Viewtiful Joe kwam er nog een aantal nieuwe delen en spin offs uit, maar helaas wisten deze het sublieme niveau van het eerste deel nooit te halen. Clover Studios bestaat inmiddels al een tijdje niet meer, maar het feit dat het gros van de medewerkers bij Platinum Games werkt, geeft ons nog klein beetje hoop op een toekomstige Viewtiful Joe.