Top 5 van 2025: Peter

Als eerste wil ik zeggen dat het dit een geweldig jaar was. Het hele jaar regende het non-stop pareltjes van games. Van sim builders tot militaire shooters, ik heb games gespeeld in genres die in jaren niet zo goed waren. De vijf beste games maken was dan ook voor mij erg moeilijk, maar dit is het en hier zal ik het mee moeten doen.

Deze game vertelt het verhaal van een Duitsland dat kapot is gegaan tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het gaat om de nasleep die deze oorlog op het land heeft gehad en hoe het om is gegaan met de afschuwelijke misdaden die er werden gepleegd.

In de game speel je een openbaar aanklager die twee zaken moet behandelen door onderzoek te doen en met de bewijslast die je hebt tot conclusies te komen. Het gaat hier niet om de gameplay, het gaat om de geschiedenisles die deze game wil vertellen. We horen zoveel over de Tweede Wereldoorlog en de rol die Duitsland speelde, maar hoe Duitsland daarna omging met dit verleden is zeker interessant en ik heb veel geleerd van deze game.

Het verhaal is niet vrolijk, begint zwaar en eindigt depressief, maar het moet worden verteld. De artstyle is uniek en erg mooi en de voice acting voelt zeer goed aan. Ik heb deze game op de vijfde plek gezet, omdat het een erg kleine game is die meer aandacht verdient en kan niet anders dan aanraden om hem te spelen. In dit geval vind ik dat dit een vijfde plek rechtvaardigt.

The Settlers is een serie die ik enorm hoog heb zitten. De oude games hebben mij altijd gegrepen vanwege de vrolijke, maar vaak bijna ontoegankelijke gameplay. Het is net wat meer RTS dan bijvoorbeeld de games in de Anno-serie is, die door dezelfde uitgever zijn gepubliceerd.

Helaas heeft de laatste The Settlers wat steken laten vallen en die viel erg tegen. Toen rond dezelfde tijd Pioneers of Pagonia in Early Access uitkwam, zag ik meteen dat hij potentie had en hij heeft mij daar niet in teleurgesteld. Toeval wil dat op het moment dat ik dit artikel schrijf hij ook echt officieel uitgekomen is.

Pioneers of Pagonia is een rustige en zeer diepe sim builder, die heel vriendelijk is, maar ook heel uitdagend kan zijn. De graphics zijn zeer kleurrijk en de gameplay is zeer gedetailleerd. Je maak een dorp en door grondstoffen en voedsel te verzamelen kun je steeds meer groeien, wat je wel vaker hebt met deze type games. Deze game steekt echter boven de rest uit, door een zeker gemak uit te stralen.

Pioneers of Pagonia is de game die Settlers had moeten zijn en daarmee had hij in een normaal jaar in mijn top 3 gekund, maar omdat het jaar zo'n knalfuif is, staat hij nu op de vierde plek.

Toen ik hoorde dat dit jaar in mei een nieuw deel van DOOM uit zou komen, heb ik een week vrij genomen om hem te spelen. Ik heb hier geen spijt van gehad. Deze game is precies wat DOOM moet zijn, maar wel op een compleet nieuwe manier.

In dit geval gaat het om een prequel van de serie en speel jij de Slayer, later bekend als de DOOM Slayer. De held die de HELL een halt toe moet roepen. Dit gaat echter niet zonder slag of stoot en je moet behoorlijk door de bagger heen slaan, schoppen, schieten en gooien. De wapens die je hiervoor krijgt zijn geweldig en de gameplay werkt zeer goed.

Mijn grootste zorg was de muziek en die zorg bleek ongegrond. De studio Finishing Move hebben een geweldige soundtrack gemaakt die Mick Gordon, die de twee voorgaande delen van knetterende metal heeft voorzien, misschien niet evenaart, maar het komt in de buurt en dat is al veel beter dan ik had durven dromen.

Nintendo kwam dit jaar met zijn Nintendo Switch 2, maar een echte exclusieve titel die voor mij aantrekkelijk zou zijn geweest, was er niet direct, want ik ben niet zo heel erg van Mario Kart. Donkey Kong: Bananza wist mij wel direct en compleet onverwacht te raken.

Deze game doet met Donkey Kong precies wat je kunt verwachten van een grote sterke gorilla. Je mept je een weg door de aarde en kunt bijna alles kapotslaan, op zoek naar bananen.

De setting van de game is vrolijk en de muziek blijft dagen in je hoofd rondgaan. In mijn dromen hoor ik nog steeds het liedje als je een ultimate start, wat een heerlijke melodie heeft. Het verhaal slaat nergens op, op zijn eigen supercharmante manier. Er is geen doelgroep die ik deze game niet kan aanraden, omdat hij zo lekker kinderachtig is, maar de gameplay zo geweldig is.

Donkey Kong: Bananza verdient de beste game van het jaar te zijn, maar dit jaar is zo geweldig dat er een andere game is die bij mij er met de hoofdprijs vandoor gaat.

Ik hou van geschiedenis en tot mijn favoriete onderwerpen valt de Middeleeuwen. Het is dan ook niet geheel onbegrijpelijk dat Kingdom Come: Deliverance II bij mij op de eerste plaats komt.

De ontwikkelaars hebben heel veel moeite gestopt in het zo historisch correct mogelijk maken van deze game. De spelwereld is nagenoeg authentiek en zelfs het verhaal waar de hele game omheen draait is gebaseerd op waargebeurde feiten.

Ik vind het heel knap dat ze historisch accuraat kunnen zijn en nog zo'n geweldige game kunnen maken. Het verhaal is fantastisch en de voice acting is geweldig. Niet het overdreven gedoe als met Expedition 33, maar wel zeker krachtig en hard, zoals de tijd was.

De game heeft veel humor en ziet er grafisch fenomenaal uit. Hij is misschien niet voor iedereen, want hij is vrij pittig, maar het lijkt wel of de ontwikkelaars een game hebben gemaakt met het label: 'speciaal voor Peter' erop. Ik wil dan ook Warhorse Studio's uit het diepste van mijn hart bedanken voor het maken van deze parel.