Twintig jaar Prince of Persia

's Werelds meest bekende prins? Na meer dan twintig jaar gamegeschiedenis is de Prins van Perzië nog altijd een gevestigde naam. Figuurlijk gezien dan, want alle prinsen die vooralsnog voorbij zijn gekomen, bleken naamloos. Met vallen en opstaan is de franchise uiteindelijk gekomen tot wat hij nu is. En nu alweer een nieuw deel ons nadert, is dit een goed moment om nog eens terug te blikken naar de - en dan rekenen we niet eens de spin-offs mee - zeven hoofdgames. En vooruit, ook een vooruitblik voor de film en de nieuwe game.

Prince of Persia (1989)
De franchise ging van start toen Jordan Mechner ruim twintig jaar geleden de geniale ingeving kreeg de bezigheden van de prins over een hele andere boeg te gooien en daar een Apple II-game van te maken. Daarvoor had hij wel eerst de hulp nodig van zijn jongere broertje David, die rondhuppelend als model diende bij het animatiewerk. Het resultaat mocht er zeker zijn door de aanwezigheid van opvallend vloeiende animaties en een moeilijkheidsgraad die - net als veel andere games uit die tijd - niet bedoeld was voor groentjes. Als je niet te grazen werd genomen door een van de vele handlangers van Jaffar (niet te verwarren met de Disney-versie), dan was het wel een dodelijke val die je uiteindelijk de kop kostte. Een echte klassieker.

Prince of Persia: The Shadow and the Flame (1994)
Een vervolg op het succesvolle eerste deel liet even op zich wachten, maar de capriolen van de acrobatische prins bleven grotendeels hetzelfde. Wel kregen de 2D graphics een flinke poetsbeurt, waardoor Perzië plots een stuk aantrekkelijker werd om naar te kijken. Vijf jaar later precies hetzelfde verhaal, met als enige verschil dat er toen wel afscheid werd genomen van 2D.

Prince of Persia 3D (1999)
De tijd van 3D games was inmiddels aangebroken, waarna ook Prince of Persia de logische stap waagde. Niet zonder problemen, want zonder Jordan Mechner bleek de taak voor Red Orb Entertainment om de gameplay uit de vorige delen intact te laten een bijzonder lastige te zijn. Hoewel Prince of Persia 3D zeker niet slecht was, kwam het, mede dankzij de vele technische fouten, uiteindelijk toch terecht in de schaduw van de vorige games.

Prince of Persia: The Sands of Time (2003)
Met de komst van The Sands of Time ging de reeks plotseling een gouden toekomst tegemoet. Jordan Mechner stond weer aan het roer en zorgde met de hulp van Ubisoft voor de grondlegging voor de toekomstige Prince of Persia-games en zelfs voor het complete action adventure genre. Want wie denkt nou niet gelijk aan de prins wanneer een andere game aan komt zetten met features als op muren lopen en het terugdraaien van de tijd? The Sands of Time ging uiteindelijk lopen met de nodige prijzen.

Prince of Persia: Warrior Within (2004)
De heropleving waar The Sands of Time voor zorgde leverde meteen ook een trilogie op die binnen twee jaar alweer werd afgesloten. Maar eerst volgde nog Warrior Within, een nieuw, donkerder avontuur waarbij de prins een aanzienlijke verandering was ondergaan. Jordan Mechner nam echter afstand van het ontwikkelingsproces en of het daardoor kwam of niet, Ubisoft leverde voor de fans van het eerste deel een vrij teleurstellende game af. Critici waren wel te spreken over de game, maar dat het laatste deel beter moest, was duidelijk.

Prince of Persia: The Two Thrones (2005)
Ubisoft was met The Two Thrones ambitieus bezig, maar zoals vaker bleek het origineel (The Sands of Time) beter. De afsluiter van de trilogie was desondanks verre van een slechte. Alleen jammer genoeg niet eentje waar iedereen op had gehoopt.

Prince of Persia (2008)
Drie jaar na Prince of Persia: The Two Thrones probeerde Ubisoft nieuw leven in de reeks te blazen door een geheel nieuwe weg in te slaan. De typische Prince of Persia-sfeer zoals we die kenden uit de trilogie werd gedumpt voor een geheel nieuwe, kleurrijke cel-shaded stijl, terwijl toegankelijkheid werd verkozen boven uitdaging. Beide aanpassingen schoten veel fans in het verkeerde keelgat, waardoor de lovende woorden van de pers achteraf gezien des te opmerkelijker waren. Toch bracht de transformatie ook enkele positieve punten met zich mee, waaronder de schitterende art design en de interessante relatie tussen de prins en Elika.

Prince of Persia: The Sands of Time (2010)
Bij een gameverfilming heb je al snel de neiging om een mogelijke verrassing direct uit te sluiten, maar in het geval van The Sands of Time is bij het zien van de trailers enig enthousiasme zeker niet misplaatst. Daarbovenop heeft Pirates of the Caribbean-producent Jerry Bruckheimer de touwtjes in handen gehad en klinkt het beschikbare budget en de cast met Jake Gyllenhaal in de hoofdrol alvast veelbelovend. Net als The Forgotten Sands weten we later deze maand of de prins zijn hoge verwachtingen in kan lossen.

Prince of Persia: The Forgotten Sands
Ubisoft wil met The Forgotten Sands duidelijk orde op zaken stellen en de reeks weer terug aan de top brengen. En hoe kan dat beter dan terug te keren naar de roots? Benieuwd of de gevechten met tientallen zandskeletten, de mogelijkheid om de tijd terug te draaien en de sfeer uit The Sands of Time genoeg zijn om de Perzische prins weer van een waardig avontuur te voorzien.