Traditiegetrouw komen er tegen het eind van het jaar heel wat (grote) titels uit. Wat een heerlijke game maand is november zeg. Dit zorgt al jaren voor keuzestress, want welke titels ga ik wel en welke ga ik niet spelen. Mijn vrije tijd is (helaas) niet oneindig en stiekem gaat er vaak toch wel de nodige tijd in een goede titel zitten. Maar niet alleen tijd; een game kost tegenwoordig aardig wat centjes. Er moeten keuzes gemaakt worden. Al ben ik nu in de luxepositie dat ik recenseer en daardoor net die ene titel er toch bij pak.
Over tradities gesproken… Ieder jaar als de nieuwe Call of Duty uitkomt moet ik deze steevast op de dag van release hebben. En niet alleen dat: ieder jaar neem ik deze dag vrij om direct aan de slag te kunnen. Zo ook dit jaar. Samen met een aantal vrienden op één locatie lekker een potje gamen onder het genot van een hapje en een drankje. Net als ieder jaar kijk ik er ook dit jaar weer enorm naar uit. Gedurende het jaar is Call of Duty altijd één van de games die terug blijft keren in mijn console en dit maakt het hoogstwaarschijnlijk ook de game waar ieder jaar weer de meeste uren in gaan. De enige uitzondering op dit verhaal was Call of Duty: Black Ops 4, deze game wist mij totaal niet te grijpen. Wat mij dit jaar extra trekt aan Call of Duty is dat Vanguard terug gaat naar de roots van de serie. We gaan weer terug naar de Tweede Wereldoorlog, een genre dat mij sowieso altijd aantrekt in games.
Van de ene shooter naar de andere
Van de ene shooter rollen we twee weken later zo in de andere. Het is al even geleden dat er een nieuwe game in de Battlefield-reeks verscheen, maar 19 november is het zover. Battlefield 2042 is vanaf dan beschikbaar. Ook aan deze reeks heb ik fijne game-herinneringen. Dit begon in een ver verleden op de PC met Battlefield 1942, daarna is de reeks wel een beetje uit mijn hart verdwenen. Veel van de daaropvolgende Battlefield-titels heb ik wel even aangeraakt, maar ik kan niet zeggen dat ik er bijzonder veel uren in heb gestopt. Totdat Battlefield 1 verscheen. Samen met een aantal van mijn vrienden heb ik deze game destijds aangeschaf en mede doordat deze titel niet alleen mij maar ook mijn vrienden goed lag, zitten hier behoorlijk wat uren in en heb ik de reeks weer omarmt. De daaropvolgende Battlefield-game was dan ook een no-brainer, die ik zeker wilde gaan spelen. En ook Battlefield 5 viel zeker niet tegen! Ik denk dat deze betreft speeluren op mijn PlayStation zelfs in de top 3 naar voor zal komen. Doordat mijn twee laatste ervaringen met Battlefield zo goed waren, kijk ik dan ook enorm uit naar Battlefield 2042. Een klein smetje is het gebrek aan een singleplayer, maar laten we hopen dat de multiplayer van een dusdanig niveau is dat ik dit al snel weer zal vergeten.
Alsof dat nog niet tijdrovend genoeg is
Naast Call of Duty: Vanguard en Battlefield 2042 verschijnt deze maand ook GTA: The Trilogy - Definitive Edition. Een trilogie waarvan ik in het verleden niet alle games heb gespeeld, omdat ik simpelweg te jong was of doordat ik de game destijds niet tot mijn beschikking had. Maar door de verhalen die ik in de loop der jaren over deze Grand Theft Auto-games heb gehoord, ben ik enorm nieuwsgierig naar deze titels. Dit wordt zeker gevoed door mijn ervaringen met GTA V, wederom een game met heel wat speeluren. Waar ik het eerder had over een top 3 van games waarin de meeste tijd is gaan zitten, weet ik van deze game honderd procent zeker dat deze er in voorkomt. Als we terugkomen op het vrije tijdsaspect, dan zal deze zeker tijdrovend zijn. Het gaat hier zoals gezegd niet om één game, maar om drie games! Echter doordat ik zeker hyped ben voor deze titel wil ik deze toch heel graag meepakken!
Wat een heerlijke game maand is november! Al met al brengt het mij drie, maar eigenlijk vijf titels die ik heel graag wil gaan spelen. Stuk voor stuk zijn het games waarin je tientallen, zoniet honderden uren aan speelplezier kunt beleven. Ik weet dan ook nog niet waar ik de tijd vandaan ga halen, maar één ding is zeker: ik ga deze tijd ergens vinden!