Wie de eerste Army of Two heeft aangeschaft, weet dat de game een vermakelijke co-op modus bevatte. Toch is er genoeg ruimte voor verbetering, en EA Montreal beseft dat ook. In Army of Two: The 40th Day ziet het vertrouwde duo Rios en Salem opnieuw een reden om de wapens op te pakken en het tuig op een brute manier te grazen nemen. Begin 2010 staat een nieuw co-op avontuur op ons te wachten. Eentje die zijn voorganger moeiteloos lijkt te overtreffen.
Aangezien het origineel verre van perfect was, heeft het team hard gewerkt aan het overboord kieperen van de gebreken. Zo zal The 40th Day zich niet langer meer beperken tot repetitieve shoot-outs die houterig en voorspelbaar aanvoelen. Je bevindt je dit keer midden in het conflictgebied van Shanghai waar rondvliegende kogels, ingestorte gebouwen, explosies en onschuldige slachtoffers dagelijkse kost zijn. Dit alles, met uitzondering van de onschuldige slachtoffers, moet het spektakelgehalte ten goede komen.
De één ziet de half verwoeste megastad een reden om te vluchten, de ander ziet een bron van inkomsten voor zich open gaan. Voor Rios en Salem geldt het laatste. Niet alleen de bevolking heeft te lijden onder de chaos: ook de dieren in de plaatselijke dierentuin hebben het zwaar te verduren. Gelukkig bieden de dode olifanten en nijlpaarden dekking voor vijandelijk vuur. Army of Two is en blijft een third-person shooter, dus het constant zoeken naar dekking is een must, wil je nog wat van dat geld terugzien.
In het origineel was enig samenwerking vereist, maar door het gebrek aan afwisseling en de matige AI van de vijanden was deze samenwerking nou ook weer niet iets waar je trots op moest zijn. Sequels zijn er echter om zulke minpunten weg te werken. EA Montreal belooft alvast dat de AI van zowel je computergestuurde partner als de vijanden sterk verbeterd is. Vijanden gedragen zich een stuk menselijker en kunnen samenwerken, elkaar genezen en omgevingen in hun voordeel gebruiken.
Gelukkig beschikken onze twee gemaskerde vrienden ook over nieuwe mogelijkheden. Zo kan één van de twee net doen of hij zich overgeeft, terwijl de ander zich op een strategische positie vestigt en wacht op het goede moment om de afgeleide vijanden te verrassen. Ook kun je door het gebruik van stealth een vijandelijke generaal gijzelen en als persoonlijk schild gebruiken om de overige soldaten vervolgens tot overgave te dwingen. Hierbij kom je soms voor morele keuzes te staan. Kies je er voor om ze te executeren of laat je ze toch leven? Shanghai is een stad van meer dan twintig miljoen inwoners, dus je moet er niet van opkijken als ook burgers onder vuur worden genomen. Ook hier krijg je keuzes voorgeschoteld: of je redt ze van een zekere dood, of je kijkt niet op van een Chinees meer of minder.
Iedereen die een beetje geknutsel met wapens wel ziet zitten mag alvast lichtjes gaan juichen, want ditmaal kun je wapens geheel naar eigen wens aanpassen. En dan wel op een manier waarop je het oorspronkelijke wapen nauwelijks meer kan herkennen. Naast onderdelen zoals scopes en handvaten kun je bijvoorbeeld ook een doodgewoon blikje als geluidsdemper gebruiken. Kwestie van handig zijn met afval.
Conclusie
We hebben nog onze twijfels over de vraag of Army of Two: The 40th Day in januari tussen al die toppers potten gaat breken, maar het ziet er vooralsnog wel naar uit dat EA Montreal flink zijn best heeft gedaan om de minpunten uit het origineel weg te werken. Deze keer beschikt het tweekoppige team ook over een aanzienlijk grotere verzameling trucjes. Tel daarbij op dat de mogelijkheden een stuk beter zijn uitgewerkt, en je hebt een game die de liefhebbers van co-op waarschijnlijk zullen waarderen. Hopelijk wordt de competitieve multiplayer ook van een flinke upgrade voorzien…