Babylon's Fall

Babylon’s Fall. Het was niet direct een naam die een belletje deed rinkelen toen de key in mijn inbox arriveerde. En dus trok ik naar Google. Square Enix als uitgever? PlatinumGames als ontwikkelaar!? Hoe heb ik nooit van dit spel gehoord!? Wacht eens even? Een trailer van E3 2021? Die heb ik toch volledig gevolgd?

Na deze interne monoloog startte ik de beta van Babylon’s Fall maar eens op. En opnieuw…en opnieuw. Een half uur, twee wachtwoordresets en meer crashes en foutmeldingen dan me lief waren verder, kon ik dan toch echter eindelijk beginnen met een character creation. Daar ben ik nooit heel fanatiek mee, maar daar ik progressie vermoedelijk niet mee ga nemen, besloot ik eens gek te doen. Zo begon mijn avontuur in Neo Babylon met een karakter dat witte haren, een ruwe baard en een schoon stel tetten in de strijd bracht. Fantastisch!

Waar ben ik aan begonnen?

Eens ik klaar ben met gniffelen, neem ik de omgeving in me op. Ik sta midden in een stad die dunnetjes bevolkt wordt door andere spelers. Ik wist door mijn zoekwerk reeds dat Babylon’s Fall een game was die de focus op co-op zou leggen, maar had niet direct gedacht dat ik in de spelwereld omringd zou worden door andere mensen. Het is geen MMO-fenomeen, met overvolle steden met bizarre karakters, maar eerder een soort hub waar spelers zich kunnen voorbereiden voor ze er samen op uit trekken.

Wat opvalt aan deze hub, is dat hij nogal dood aanvoelt. Niet enkel vanwege het geringe aantal spelers dat je in zo’n test tegenkomt, maar omdat de stad vrij statisch is. NPC’s zijn nauwelijks aanwezig en zijn er vooral voor functionele doeleinden, zoals het uitgeven van quests. Denk Destiny of Marvel’s Avengers, maar dan met een sausje dat borrelt sinds de oudheid en gekruid is met een tikkeltje fantasy.

Snelle sleur

Die quests zijn feitelijk het vlees op dit beta-geraamte. Spelers trekken er in teams van maximaal vier op uit om vloeren van de Babylon Tower te verkennen. Die bestaan uit lange gangen met omgevingsobstakels en schatten, die uitkomen op vier of vijf combat arena’s die men chapters noemt. Hier maak je korte metten met wat het dan ook is wat de game op je afgooit, tot je het laatste hoofdstuk klaar hebt en het boek kan sluiten. Je keert vervolgens terug naar de stad, bekijkt, verkoopt of organiseert je loot en trekt daarna terug naar de toren om het riedeltje opnieuw te doen.

De vergelijking met Destiny en Avengers werd eerder al gemaakt en Babylon’s Fall lijkt zich ergens tussen die twee in te bevinden. Net als Destiny is combat in BF erg sterk. PlatinumGames staat aan het roer, dus dat was ergens te verwachten, maar combat in deze game is erg veelzijdig en bevredigend. Je kunt maximaal vier wapens bij je dragen, die je ieder met een andere knop gebruikt. Een voor een zware aanval en een voor een lichte en twee voor zogenaamde Spectral-aanvallen. Mijn setup bestond uit een zwaard voor lichte, snelle aanvallen en een hamer om zware schade te doen. Dit werd vergezeld door een staf om op afstand aan te vallen en nog een hamer voor wanneer ik echt voor de kill ging. Wapens voelen echt verschillend in hun toepassing en ze tussen missies door wisselen om de voor jou beste combinatie te vinden is een waar genot. Het is dan ook jammer dat ze daadwerkelijk gebruiken dat niet is.

Want?

Combat mag dan wel bevredigend zijn, maar net als in Avengers zijn de vijanden die je bevecht en de omgevingen waarin je dat doet zijn allesbehalve dat. Skeletten met wapens en een soort mensvissen zijn niet bepaald origineel in de game-industrie en dat is op zichzelf niet zo’n probleem. Dit zijn echter missies die je herhaaldelijk zal moeten doen om betere loot te vergaren en te grinden. In zo’n geval heb je wel iets meer nodig dat fantasy trope X om je te prikkelen, vooral wanneer de levels die ik in de beta kon verkennen vrijwel niet uit elkaar te houden waren. Ik acht de kans dan ook groot dat ik Babylon’s Fall weer vergeten ben op het moment dat de review key de revue passeert.

Conclusie

Zoals het een PlatinumGames-product betreft, heeft Babylon’s Gate hele bevredigende combat mechanics. Maar daar is al het goede eerlijk gezegd wel benoemd. De vijanden die je ermee omlegt en de omgeving waarin je dit doet zijn ongeïnspireerd en wisten zelfs in deze korte periode mijn aandacht niet vast te houden. Qua verhaal en setting heb ik nauwelijks iets mogen zien, wat eraan kan liggen dat dit een beta is. Ik hoop het, want anders wordt het wel een hele karige ervaring.