Ik kan er daarom naast zitten als ik dit schrijf, maar voor mijn gevoel is Borderlands 4 niet echt drastisch veranderd ten opzichte van zijn voorgangers. Natuurlijk oogt het mooier en speelt het vloeiender, maar in de basis is de game hetzelfde. En dat is in zekere zin goed nieuws.
Guns blazing
Zelfs als ik persoonlijk weinig met Borderlands heb, valt niet te ontkennen dat het een zeer degelijke shooter is, die dankzij zijn cartooneske uiterlijk opvalt tussen de Black Ops 7’s, Battlefield 6’en en Black State’s in deze wereld. Hoe toepasselijk is het dan ook dat mijn demo feitelijk niets meer is dan een serie deathmatches op zwevende eilanden, waarbij de game steeds sterkere vijanden op me afgooit.
De loop zou hierbij duidelijk moeten zijn. Vuur op alles wat beweegt en als ze dingen droppen die beter zijn dan wat je hebt, vervang je jouw wapens om meer dingen sneller om te leggen. Helaas werkte dat niet als gepland, waardoor ik met de startwapens moest blijven spelen, welke ik daardoor heel goed heb leren kennen. Hetzelfde kan worden gezegd van de unieke abilities van mijn karakter, een Siren, waarmee ik een soort spook kon oproepen met een zeis of vuurwapen voor ondersteuning. Het is Borderlands op en top zoals we het kennen. En vermoedelijk hoeft het niet meer te zijn.
Verwachting:
Vond je de vorige Borderlands-titels tof, dan ga je deze ook waarderen? Vond je ze niets, dan kan je dit direct overslaan. Zo makkelijk kan een verwachting soms zijn.