Borderlands: The Pre-Sequel!

Een dag geen shooter gespeeld, is een dag niet geleefd. Oké, zo overdreven is het nou ook weer niet, maar mijn favoriete genre is zonder twijfel het shootergenre. Om die reden keek ik op EpiCon het meeste uit naar Borderlands: The Pre-Sequel! Ook Sil, de redacteur die zich minder thuis voelt in dit genre, besloot de game uit te proberen. Hoe bevalt Borderlands: The Pre-Sequel! bij een shooterliefhebber en deelt iemand die meer van andere genres houdt die mening?

Luuk

De formule die Gearbox heeft gevolgd betreffende Borderlands is zeker succesvol te noemen. Het zou dan ook een beetje zonde zijn als 2K Australia, die voor de eerste keer een Borderlands-game ontwikkelt, het complete concept zou gaan veranderen. Het is dan ook fijn om te zien dat 2K Australia zich heeft gehouden aan de succesvolle formule. Veel aan The Pre-Sequel! was ook al te zien in de vorige games.

Als belangrijkste voorbeeld daarvan is de grafische stijl te noemen. De stripboekachtige graphics zijn opnieuw te bewonderen in het nieuwste deel van Borderlands. Verder is het oude vertrouwde upgradesysteem vrijwel identiek aan de vorige delen en kunnen spelers zich weer een ongeluk lachen door de grappige dialogen tussen de verschillende personages. Maar gelukkig is The Pre-Sequel! niet enkel hetzelfde, er zijn ook leuke wijzigingen toegebracht.

Aangezien Borderlands: The Pre-Sequel! zich vooral afspeelt op de maan, brengt dat de nodige veranderingen met zich mee. Zo hebben spelers slechts een gelimiteerde hoeveelheid aan zuurstof. Ik moet toegeven, toen ik dat voor de eerste keer hoorde, schrok ik even. Moet je telkens naar zuurstof gaan zoeken om in leven te blijven? Gelukkig is dat niet zo het geval. Er zijn genoeg plekken waar je je zuurstof kan bijvullen. Zo schiet er zuurstof uit kraters, zijn er palen waar zuurstof gehaald kan worden en wordt je metertje meteen bijgevuld wanneer je in een gebouw gaat.

Als zuurstof zoeken bijna geen probleem is, waarom zit er dan een limiet aan zuurstof in de game? dan in de game? Op die manier zorgt 2K Australia ervoor dat je enkele acties niet al te vaak kunt doen. Zo heb je een jetpack die gebruik maakt van zuurstof. Daarnaast raakt je zuurstof op wanneer je de ‘buttstomp’ doet. De buttstomp is iets compleet nieuws. Wanneer je in de lucht vliegt kun je als een betonnen blok naar beneden storten waardoor vijanden om je heen zwaar geraakt worden. Dit is een zeer welkom nieuwigheidje.

Eigenlijk is het niet helemaal nieuw, maar de shooterliefhebber in mij ontdekte iets heel leuks tijdens het spelen van Borderlands: The Pre-Sequel! Borderlands staat over het algemeen al bekend voor de grote hoeveelheid loot. Echter is er in het nieuwste deel nog meer loot te vinden dan voorheen. Niet enkel schilden en munitie passeren de revue, maar een enorme hoeveelheid wapens was ook te vinden in het level dat wij te spelen kregen. Een soort van droom van een shooterliefhebber.

Mensen die vooral Borderlands spelen om hersenloos te knallen krijgen bovendien nog iets anders waardoor ze nog meer gaan houden van The Pre-Sequel! Terwijl je bij de vorige delen alle munitie handmatig moest oppakken, pak je in de nieuwste game automatisch kogels op wanneer je er overheen loopt.

Al bij al bevalt Borderlands: The Pre-Sequel! mij dus zeer. Een extra aanval, meer wapens en automatisch munitie oppakken zorgen ervoor dat ik erg uitkijk naar deze titel. Maar geldt hetzelfde voor iemand die minder houdt van shooters?

Sil

Minder van shooters houden is wellicht een verkeerde woordkeuze. Ik speel games vaak voor het verhaal en laten we eerlijk zijn: het gros van de shooters heeft een verhaal dat net zo inwisselbaar is als de batterijen in mijn Xbox 360 controller. Borderlands ligt dan ook voor mij iets dichter bij huis, met zijn cartooneske uiterlijk, RPG-elementen en tongue-in-the-cheek humor. Toch wist deeltje twee mij niet echt aan te spreken. The Pre-Sequel lijkt het allemaal net iets beter te doen.

Wat ik persoonlijk prettig vond is dat de menu’s net iets gestroomlijnder en logischer in elkaar leken te zitten en de munitie wel genoeg voor handen was. Het automatisch oppakken ervan is een welkome aanvulling, zodat je niet als een kip zonder kop door de kogelregen rent. Wat mij vooral beviel is dat ook tijdens de shootouts het verhaal doorliep. Karakters communiceren met elkaar via hun comm channel en het slagveld is constant in beweging, of jij er nu bent of niet.

Ik kan niet zeggen dat ik meteen erg warm loop voor de derde Borderlands game. De game zit technisch gezien goed in elkaar, maar weet nog niet genoeg te overtuigen om ook mij de nieuwprijs neer te laten leggen ervoor. Maar dat ben ik. Als jij een Luuk bent in plaats van een Sil, dan kun je Borderlands: The Pre-Sequel met een gerust hart in huis halen.