Diplomacy is Not an Option

Als fan van het RTS-genre zoek ik Steam altijd af naar Early Access-pareltjes. Op zoek naar ontwikkelaars die simpelweg de fundamenten van het genre in een nieuw jasje steken of misschien zelfs met hele vernieuwende ideeën komen. Diplomacy is Not an Option van ontwikkelaar Door 407 is wellicht niet de meest vernieuwende titel, maar weet mij als RTS-fan zeker wel te interesseren. De vraag is of de Early Access build al genoeg signalen geeft van een game met potentie. Daarvoor ging ik aan de slag.

In Diplomacy is Not an Option is het de bedoeling om waves van vijanden tegen te houden. Gedurende het spel bouw jij een nederzetting vanaf een townhall op, compleet met huizen, vissershutjes en barakken. Uiteindelijk is het zeer verstandig om je nederzetting uit te breiden met torens en muren, want voordat je het weet kloppen de eerste vijanden al op de deur. Om je wat kennis mee te geven, bevat de game momenteel een tutorial. Deze tutorial is wat summier en geeft je vooral de fundamenten van de game mee. Je leert hoe je gebouwen en legers selecteert, dat er verschillende grondstoffen zijn en dat er een verschil is tussen builders en inwoners. Het zijn over het algemeen lessen die je als ervaren RTS’er waarschijnlijk vrij snel zelf zou uitvogelen. Na het voltooien van de tutorial kun je momenteel aan de slag met een tweetal missies van de campaign of met een endless mode. Deze endless mode geeft je hele vredige opties waarin je vooral lekker kunt bouwen, maar ook een optie die het je belachelijk lastig zal maken. Aan jou de keuze

Kom maar op met die waves

Eenmaal gestart met de campaign, kon ik kiezen uit drie moeilijkheidsgraden. Ik koos voor de middelste, niet te makkelijk maar ook zeker niet te moeilijk. Daar vergiste ik mij behoorlijk in. Diplomacy is Not an Option valt namelijk in de categorie ‘Easy to learn, hard to master’. Huisjes bouwen en muurtjes neerzetten is niet zo moeilijk, maar zeker jouw leger vereist al snel de nodige micromanagement. Dat heeft ermee te maken dat tussen de waves door soms kleine groepjes vijanden je kamp inlopen. Dit heb je vaak niet snel door en wordt ook relatief slecht aangegeven, waardoor je zomaar een paar dode inwoners hebt zonder dat je er iets van hebt meegekregen. Het snel dichtbouwen van je nederzetting is dus een grote pré, maar kost erg veel grondstoffen. Dat is dus niet van het ene op het andere moment gedaan.

Je kunt in het spel wachten tot de vijand je aanvalt, maar je kunt ook zelf de aanval kiezen. Op de map zijn kleine kampen met vijanden te signaleren. Deze kun je zelf aanvallen, waarna je magische stenen verdient die je kunt gebruiken voor je spells. Spells kunnen de rollen omdraaien wanneer het jouw leger en muren teveel lijken te worden. Je echt helemaal opsluiten in je eigen nederzetting is dus niet aan te raden.

Maar hoe dan?

Zoals eerder gezegd, is Diplomacy is Not an Option geen makkelijk spel. Dat komt omdat er totaal geen aanwijzingen zijn voor een fatsoenlijke building order. Het kostte mij de nodige potjes om te beseffen dat het aanmaken van belachelijk veel eisen heel belangrijk is. Je economie onder controle krijgen is van essentieel belang, aangezien betere units natuurlijk duurder zijn. Daarnaast zul je bij grote waves vaak vier fronten moeten verdedigen. Je zult je leger dus moeten splitsen en moeten schakelen wanneer de aanval op een front is afgeslagen. Wanneer dit uiteindelijk lukt, is er zeker sprake van voldoening. Het lukte mij echter alleen op de gemakkelijkste moeilijkheidsgraad, want de hordes die bij de andere opties op mij afkwamen bezorgen mij nog steeds slapeloze nachten.

Conclusie

Diplomacy is Not an Option is een game met potentie. Het afslaan van waves aan vijanden werkt verslavend en je wilt het spel onder de knie krijgen. De ontwikkelaar mag je daar in het begin best wat meer bij helpen, want de leercurve is nu wel erg steil. Met een uitgebreide campaign is dit een spel dat voor een paar tientjes zeker het nodige speelplezier zal opleveren, zolang je maar niet vies bent van een uitdaging!