Ik zal het eerlijk toegeven: shooters zijn over het algemeen niets voor mij. Door het gebrek aan een verhaal bij de meeste games in het genre, voel ik geen enkele drang om de game te voltooien. Natuurlijk zijn er uitzonderingen zoals Half-Life, welke boeit van begin tot het einde. Er zijn echter ook uitzonderingen als Gears of War, welke niet een interessant verhaal heeft, maar tussen de rest uitspringt door zijn vreselijk brute actie. Deel twee in de serie lijkt hier allemaal nog eens een schepje boven op te doen.
Dat extra schepje begint al met het verhaal, want dat was toch wel het punt waar de meeste klachten over het eerste deel uit bestonden. De singleplayer was te kort en het verhaal was flinterdun, en Epic games heeft besloten daar wat aan te doen. Het verhaal is ditmaal nog wat grootser van aanpak: de buitenaardsen zijn met meer, wreder, lelijker en groter. Tegelijk zijn de mensen met steeds minder, en lijkt het erop dat de laatste slag eraan zit te komen. Een ideale situatie voor Marcus Fenix en zijn Delta Squad om de strijd tegen de Locust in zijn voordeel te beslechten. In deze verhitte oorlog zijn er ook nog de nodige liefdesperikelen te vinden: één van Marcus’ soldaten probeert zijn geliefde terug te vinden en zet daarvoor aardig wat op het spel. Verder is er nog niet erg veel bekend over het verhaal, dus wel zullen moeten wachten tot de release om te zien of het werkelijk diepgaander gaat worden.
Ook de gameplay moet diepgaander en intuïtiever worden dan het eerste deel. Dat deel stond voornamelijk bekend om zijn zeer goed uitgevoerde cover-systeem, iets wat nu nog beter moet gaan werken. Wederom is het vooral zaak om achter van alles dekking te zoeken, zoals muurtjes en pilaren, zodat je niet gelijk aan gort geschoten wordt door de Locust. Vanuit deze dekking kun je dan iedere vijand onder vuur nemen met allerlei verschillende wapens. Zoals de chainsaw bijvoorbeeld, welke ietwat aangepast is. Het is nu mogelijk om in een gevecht te komen met een tegenstander, waarna het een overlevingsstrijd van buttonbashen wordt. Dit is echter niet de enige verandering: bijna-dode vijanden kunnen als een schild gebruikt worden en als je ze niet meer nodig hebt, maak je ze simpelweg af met een brute beweging. Aangezien de gameplay in het eerste deel al perfect werkte, gaan we ervan uit dat dit weer het geval zal zijn. Er is immers niet veel veranderd, behalve enkele details om het te perfectioneren.
Dat geldt niet voor de omgevingen in de game. Waar het in de voorgaande Gears of War nogal grijs en eentonig was, lijkt het erop dat de omgevingen een stuk veranderd zijn. Overal lijkt een laagje mos over te liggen en de game speelt zich sowieso meer af in de buitenlucht. In één van de trailers was te zien hoe het leger naar een stad vol Locust trok en het onderweg aangevallen werd. De hele scène speelde zich af in de buitenlucht dicht bij een enorm bos, iets wat in mijn ogen de sfeer verbetert, maar volgens anderen juist verpest. Tevens kun je natuurlijk weer van alle prachtige details genieten en lijkt alles zeer, zeer soepel te lopen. Het is niet voor niets dat de game wordt gezien als één van de mooiste games op de Xbox 360.
Gears of War stond alleen niet vooral bekend om zijn graphics, maar om zijn uitgebreide en bijna perfect uitgebalanceerde multiplayer. Nog steeds zijn er veel mensen op de server te vinden die de game spelen en het lijkt duidelijk dat dit niet anders zal zijn met het tweede deel. De paar oneffenheden die er waren zijn er namelijk uitgehaald; zoals het voordeel dat de host altijd had en het trucje met de shotgun. Daarnaast heeft Epic voor vele nieuwe maps en multiplayer-modi gezorgd, waarbij er nu meer mensen tegelijk online kunnen dan eerder. De leukste nieuwe mode is misschien wel Horde: hierbij is het met een groepje de bedoeling verschillende hordes Locust af te slachten. Elke nieuwe ronde komen er meer vijanden op je af totdat het uiteindelijk onmogelijk is te winnen en je overspoeld wordt met kogels.
Conclusie
Cliff Bleszinski zei het al: Gears of War 2 wordt groter, bruter en meer badass dan ooit. Doordat het eerste deel al zeer goed uitgewerkt was, was het moeilijk voor hem en zijn team om deel twee nog veel te verbeteren. Toch is het ze gelukt in verscheidene wegen: de belofte van een sterker verhaal, de verbeteringen aan de gameplay, de wat sfeervollere omgevingen (hoewel sommigen dat een minpunt vinden) en de vele nieuwe modi in de multiplayer. Ik zie niet in hoe het nog mis kan gaan met de game en ik verheug me dan ook op de dag dat ik het schijfje in m’n Xbox 360 kan stoppen.