God of War

Na de ravage die Kratos achterliet aan het einde van God of War III leek het erop alsof het verhaal van de anti-held aan zijn einde was gekomen. Met Ascension wist men nog een spin-off eruit te persen, maar daarmee was de koek wel echt op. Toch? Toch?! Natuurlijk niet! Sony zou wel gek zijn om een van hun populairste IP’s te laten sterven en dus werd Kratos ditmaal naar Scandinavië gebracht om wat Noorse konten te gaan schoppen. En GameQuarter mocht alvast met de game aan de slag.

Wanneer de game opent, zien we een hele andere Kratos dan waar we de afgelopen jaren mee bekend zijn geworden. De oorlogsgod is ouder geworden, heeft een baard laten groeien en draagt niet meer het aftandse excuus voor kleding die hem in de vorige games sierden. Dat is echter niet het grootste verschil. De altijd boze woesteling omhelst een boom in een vlaag van verdriet en kijkt bijna melancholisch naar de handafdruk die het siert. Natuurlijk heeft Kratos ook in het verleden vaker getoond emotioneel gezien een mens als jou en ik te zijn, maar dat het hier direct in beeld komt zorgt ervoor dat de game vanaf het eerste moment een andere toon zet dan zijn voorgangers.

Ouwe brompot

Eens de boom geveld is en Kratos hem optilt alsof het een houten plank is, zien we dat de God of War niet alleen in de bossen is. Aan zijn zijde is Atreus, Kratos’ zoon, met wie je samen terugreist naar jullie huisje en wie de stilte vult tijdens deze tocht. Atreus zal het niet makkelijk hebben, want  hoewel de God of War duidelijk een stuk kalmer is dan hij ooit was, is hij er niet vriendelijker op geworden.

In het half uur dat volgt zien we hoe Atreus voortdurend de goedkeuring van zijn vader probeert te winnen door zich te bewijzen als strijder, maar daar keer op keer in faalt, tot het merkbare ongenoegen van zijn ouweheer. Tegelijkertijd zien we echter ook zo nu en dan Kratos’ harde toon vergezeld gaan door acties die het een vader betaamt. En hoewel dit segment slechts een vrije lange tutorial is om onder andere combat, springen, varen en de hulp van Atreus onder de knie te krijgen, geeft het een veelbelovend voorproefje van het verhaal dat Santa Monica ditmaal te vertellen heeft, iets waarvan we slechts een glimp opvangen in het daaropvolgende uur dat we de game mogen spelen.

On the road again

Eens je de basis aangeleerd is, duurt het niet lang voordat het rustige leven van de Spartaan tot een einde komt. De Noorse Goden hebben ontdekt dat hij in hun rijk verblijft en zijn hier allesbehalve blij mee. Het gevolg? De eerste van ongetwijfeld vele epische gevechten tussen goden waar de serie om bekend staat.

Kratos is ditmaal standaard bewapend met een bijl die hij rondzwaait alsof het niets weegt. Hij heeft een lichte en zware aanval, waarmee je combo’s aan elkaar kunt rijgen voor extra brute moves, een dodge roll en een counter. Hiernaast is de alom bekende Spartan Rage terug en kan Kratos stenen gebruiken om extra krachten te vergaren, zoals een schokgolf die uit zijn bijl komt. Bovendien kan hij extra wapens craften en zijn bestaande versterken.

God of War stond altijd al bekend om zijn razendsnelle, maar desondanks vloeiende, actie en op de PlayStation 4 verandert hier niets aan. Zowel tijdens de boss fights als tijdens de momenten dat ik een dozijn vijanden tegenover me had staan, reageerde Kratos perfecte op elke input, zelfs toen ik bewust probeerde om dat lastig te maken. Nu zal het feit dat de game op een PlayStation 4 Pro draaide daar ongetwijfeld aan bijgedragen hebben, maar gezien hoe gemakkelijk deze de actie op het scherm wist te toveren, twijfel ik er niet aan dat de game op base PS4 een vergelijkbare, al dan niet identieke ervaring zal gaan bieden.

Een prachtig plaatje

De hardware van de Pro wordt overigens voor meer gebruikt dan een stabiele framerate. God of War oogt absoluut adembenemend en ook Kratos zelf begint bijna eng realistisch te worden. Je kunt de poriën op zijn kale knar niet tellen, maar alles wat je je verder kunt bedenken zit erop en eraan en oogt fenomenaal.

Ik heb helaas slechts anderhalf uur met het spel aan de slag gemogen en dat bestond vooral uit bergen, grotten, paden en schaars begroeide bossen. Aan het einde van de demo kregen we echter een voorproefje van een veel interessantere omgeving vol kleuren, leven en planten. Deze zagen we slechts een seconde of tien, maar bliezen ons compleet omver. 20 april mag dan ook snel komen.

Conclusie

De demo die wij van God of War hebben mogen spelen, is alles wat je van het begin van een game verwacht. Gigantische hoogtepunten zagen we dus niet. Dat ik me de game desondanks herinner als een episch actiespektakel van het hoogste niveau, met prachtige graphics en een intrigerende dynamiek tussen vader en zoon bewijst dat deze god nog niet gevallen is.