Een grote waas voor de ogen doet je armen wild om je heen zeilen. Je ontspoort, vergeet het verschil tussen vriend en vijand, fictie en werkelijkheid. Medestanders maken zich zorgen wanneer je heftig begint te brallen en te zweten. Met een groep sterke lui overmeesteren ze je, proberen ze je te kalmeren. Wanneer je in de oren van één van die personen bijt voel je een harde stomp in je gezicht en verlaat je het bewustzijn. Een paar dagen verstrijken en je wordt wakker in een egaal witte kamer vol slangetjes en metertjes. Zuster Marije slaakt een kreetje van genoegen en spurt de gang op. Even later komt dokter Bernard binnen sjokken: "Jongeman, je hebt geluk gehad. Die overdosis had fataal kunnen zijn, dus laat die nectar voortaan maar lekker liggen."
Bovenstaande passage gaat natuurlijk niet over de plaatselijke bijenkolonie en zelfs niet over een drugsverslaafde jongeman. De stof nectar blijkt namelijk een wezenlijk grote rol te spelen in de PlayStation 3-exclusive Haze. In deze firstpersonshooter zul je vechten voor twee fracties. Het ene moment vecht je voor Mantel Global Industries, kortweg Mantel, in futuristisch soldatenpak. Als Mantel-soldaat kun je gebruik maken van een speciaal ontwikkeld goedje, nectar. Deze nectar laat je beter richten, maakt je sterker en gooit je looppas wat omhoog. Zoals voor wel meer goede dingen geldt: te veel goeds is niet goed. Dit geldt ook voor de nectar. Krijg je een overdosis dan raak je in een soort van manische aanval. Je zult vriend en vijand niet meer kunnen onderscheiden en je zult langzaam je controle verliezen.
Levensgevaarlijk dus, zo dacht ook Shane Carpenter, de hoofdpersoon in Haze. Wellicht dat dit zijn rede tot een overstap naar het vijandelijke rebellenleger verklaart. De rebellen lijken best een tof volkje te zijn. Zo kunnen ze voor dood spelen om zo vijanden om de tuin te leiden en af te knallen, maar gebruiken ze de kracht van de vijand tegen de vijand zelf. De rebellen weten namelijk dat tegenstanders met een overdosis nectar zich wel eens tegen teamgenoten kunnen richten en zullen daarom wel eens zorgen voor een wolk van nectar door een welgemikte granaat. Verder kunnen de rebellen allerhande dingen als het begraven van een granaat, een mijn maken als het ware dus.
De hele gameplay is dus opgehangen aan de voor- en nadelen van nectar. Dit concept is één van de leukste concepten van de laatste tijd in het genre. Zeker als je je indenkt dat deze ongein aan nectarfestijn doorgaat in de multiplayer. Zo is er met zestien man online te knallen en te klooien met nectar. Ook zal Haze een heuse co-op modus herbergen die met vier man in splitscreen of online gespeeld kan worden. Na het uitspelen van de nectarzoete singleplayergame is er dus genoeg te doen in de multiplayer die alle leuke elementen uit de singleplayergame goed lijkt te integreren.
Allemaal leuk en aardig, die manier van spelen. Het is fijn dat het werkt, maar ziet het er ook een beetje te pruimen uit. We hebben immers allemaal zo’n dure zwarte Sony-console moeten aanschaffen om van deze game te kunnen genieten dus dan moet het er ook fantastisch uitzien. Helaas was ik hier, tijdens mijn speelsessie, niet zo tevreden over. Het speelde inderdaad lekker, maar de beelden waren niet zo mooi als gehoopt. Totaal niet baanbrekend, niet scherp, gewoon pure middelmaat. Gelukkig was de door mij gespeelde versie maar een vroege versie, dus in de uiteindelijke game zal er nog wel het één en ander in de beelden zijn veranderd, maar dat dit niet de mooiste First Person Shooter van de PlayStation 3 gaat worden, lijkt bijna zeker te zijn.
Conclusie
De gameplay van Haze is opgehangen aan de voor- en nadelen van de door Mantel gecreëerde stof nectar. Deze stof maakt de Mantel-soldaten beduidend sterker, maar de rebellen kunnen de supersoldaten op een simpele wijze een overdosis geven waarna de soldaten in het wilde weg gaan schieten en een verminderde controle hebben. Deze coole wapenfeiten uit de singleplayer zien we ook terug in de multiplayer, die met zestien man online te spelen is. Ook bevat de game een offline en online co-op modus die met vier man kan worden gespeeld. Hoe tof de game ook lijkt te worden, het is een gemiste kans dat de beelden niet boven het niveau "redelijk goed" uitkomen. PlayStation 3-bezitters hebben een dure console in huis dus wat beter gebruik van de pure kracht zou wel bijzonder fijn zijn. Maar worden de graphics eens goed onder handen genomen? Dan voorspel ik een goede toekomst voor Haze.