Unknown 9: Awakening Preview

Toen we kregen te horen welke games Bandai Namco dit jaar tentoon zou stellen tijdens gamescom, was er één game die er voor mij direct uitsprong: Unknown 9: Awakening. In mijn positie als redacteur zit ik constant op nieuws te letten en heb ik doorgaans een goede grip van wat er zoal onderweg is van de grotere namen in het landschap. Van deze game had ik echter nog nooit gehoord, ondanks dat het er wel erg interessant uitzag.

Van alle games die de uitgever had meegenomen naar Keulen, was dit dan ook degene waar ik het meeste tijd mee door had gebracht, al had dat er ook mee te maken dat het gewoonweg een titel was waarvoor ik meer tijd nodig had om het te doorgronden. Helaas niet echt in positieve zin.

Stroop

Mijn demosessie begon met een uitleg van de controls en de krachten van hoofdpersoon Haroona, gespeeld door de actrice die Yennifer vertolkt in de Netflix-serie van The Witcher. Zij is een Quastor, een persoon met bovennatuurlijke krachten. Hiermee kan ze kortstondig in een andere dimensie reiken om zo een paar magische kunstjes uit te halen, zoals onzichtbaar worden en de lichamen van vijanden overnemen om ze tegen elkaar op te zetten. Klinkt cool toch?

De praktijk wees voor mij anders uit. Haroona is ontzettend in het nadeel in haar avontuur en moet vooral rondsluipen en stilletjes doden om heelhuids te komen waar ze moet zijn. Haar krachten dienen hierbij meer als een gadget die je helpen om ergens te komen, dan dat ze als een soort superheld boeven met bosjes neermaait.

Geef mij maar een kogelvrij vest

Dit alles is in principe prima. Unknown 9 is geen action-adventure, maar een stealth-titel. Dat je krachten hier op inspelen is dan ook logisch, ware het niet dat ze zelfs wanneer je het door die lens bekijkt geheel niet indrukwekkend zijn. Neem het onzichtbaar worden bijvoorbeeld. Wanneer ik een sprintje trek en me achter een gebouw verschans om vervolgens onzichtbaar te worden, verwacht ik dat de vijanden verward zijn. Misschien positioneer je ze zo dat je bijvoorbeeld een explosief kan laten ontploffen en ze met een groep neer te halen. Maar nee. Zelfs al kon niemand je zien op het moment dat je onzichtbaar werd, dan nog weten ze precies waar hun geweren te richten om je te veranderen in cultureel diverse gatenkaas. Hittevisie allicht? Moeilijk te zeggen zonder de context van de rest van het spel.

Waar ik geen context voor nodig heb, is echter hét grote selling point: het overnemen van vijanden. Ja het kan en je kunt ze zo tegen elkaar opzetten of in een val laten lopen, maar in mijn beleving raakten ze plotseling wel echt slapjes als ze op elkaar schoten ten opzichte van mij, net als dat het geval was wanneer Haroona zelf haar vuisten in de strijd gooide. De krachten van de Quastor voelden daardoor wel heel erg als een magic trick, niet als daadwerkelijke magie om een gevecht mee te beslechten en lieten enig enthousiasme dat ik had voor het spel razendsnel verdwijnen. Is het ze toch nog gelukt iets écht onzichtbaar te maken!

Verwachting:

Unknown 9 was de Bandai Namco game waar ik de meeste verwachtingen voor had, maar het heeft ze totaal niet waar kunnen maken. De combat en powers zijn beide heel teleurstellend, waardoor enige interesse die ik had is verdwenen.