Zoals in mijn vorige review te lezen was, ben ik niet zo gecharmeerd van 60 seconds! Reatomized. Een game waar ik te snel ‘ja’ op zei. Er kleefde nog een kleine consequentie aan deze impulsieve keuze. Niet alleen moest ik deze game van een oordeel voorzien, maar ook diens opvolger: 60 Parsecs! Ik kan alvast aangeven dat ik iets positiever ben over deze titel, maar hier is dan ook alles mee gezegd. Voor het volledige concept van beide games, verwijs ik je eerst graag naar mijn vorige recensie. Ben je er weer? Dan hier het vervolg. 60 Parsecs!
.. een nieuw jasje
In 60 Parsecs! wordt het concept uit het voorgaande deel nog eens fijntjes herhaald. In de eerste anderhalve minuut van het spel heb je de mogelijkheid om in een ruimtestation spullen en personen te verzamelen voordat een raket inslaat. Met deze spullen begin je aan een barre overlevingstocht aan boord van je ruimteschip. Elke dag wordt er een keuze van je gevraagd, waarbij de meegenomen spullen deze soms in je voordeel kunnen beslechten. Ook is het van belang voldoende soep mee te nemen, om je crewleden van voedsel te voorzien.
In de opvolger is er gekozen voor een grafische stijl die het verzamel- en overleefgedeelte iets meer laat samensmelten. De stijl is nog cartoonesquer en gedetailleerder. Daarnaast is de muziek minder tergend en voelt de besturing minder onhandig aan tijdens het verzamelen van je spullen. Wel is het vooral in dat aspect nog steeds duidelijk een poort van een mobiele game. Dit is vooral merkbaar bij de onmogelijkheid om op fatsoenlijke wijze bepaalde objecten te vinden en op te pakken.
.. met een iets betere voering
Er is een hoop dat beter verloopt dit vervolg. Zodra je met je crewleden opgesloten zit in het ruimteschip, valt gelijk al op dat er nagedacht is over de betrokkenheid van de speler. Niet langer klik je dagboekpagina na dagboekpagina weg. Hier lees je eerst het resultaat van de voorgaande dag op je log. Waarna je op de individuele karakters kan klikken om ze al dan niet van soep, verband en handpoppen tegen het mentaal doordraaien kan voorzien. Ook kun je middels een crafting-apparaat beperkt kapotte voorwerpen vervangen of nieuwe maken. De grondstoffen hiervoor vind je op expedities, die je uit kan zetten naar verschillende plekken. Tot slot legt de boordcomputer je, net als in het eerste deel, dilemma’s voor die een beslissing vereisen. Is de dag klaar? Dan haal je de hendel om en start de volgende cycle.
Met het opschrijven van deze routine voelt het alsof deze game barst van de mogelijkheden. Uiteindelijk komt het er wel weer gewoon op neer dat je vooral van geschreven dilemma naar geschreven dilemma gaat. Deze dilemma’s worden je in tekstvorm gebracht door je boordcomputer. Het zeer positieve hierbij is de humor die in deze teksten verwerkt is. De game neemt zichzelf en zijn setting nergens serieus maar is wel consistent in stijl en humor. Ik heb mij meer dan eens vermaakt met de grappige teksten die ik voorgeschoteld kreeg.
.. maar nog steeds zonder mouwen
Dat het schrijfwerk het beste aspect is van de game, verdoezelt niet dat het hele spel nog steeds enkel draait om de willekeur van de meegenomen voorwerpen. Dat karakters meerdere statistieken hebben, neemt niet weg dat het inzetten van een karakter weinig breinwerk vraagt of gewoon een totale gok is. De daadwerkelijke toevoegingen die overblijven zijn crafting en expeditie-mogelijkheden. Beide aspecten geven net iets meer controle en het gevoel van vrije keuze maar met name de expedities stellen niet veel meer voor dan het aanklikken van een locatie en het selecteren van een crewlid.
Conclusie
Het is lastig om heel positief over 60 Parsecs! te zijn. Net als zijn voorganger heeft de game een interessant concept, maar de uitwerking blijft neerkomen op beslissingen nemen aan de hand van een dobbelsteen. Het is nergens, op de grafische stijl en het schrijfwerk na, echt die grote stap verder. Ja, het is meer gepolijst en beter speelbaar dan zijn voorloper maar daar is alles mee gezegd. Ondanks dat de game zich eigenlijk geen voldoende mag aanmeten, trekt de humor mij toch over de streep heen.