Wie het nieuws van de afgelopen weken gevolgd heeft, weet dat er in de Verenigde Staten een aantal Russische spionnen op is gepakt. Niet geheel vreemd, want niemand houdt er van om bespioneerd te worden. Zelf iemand bespioneren klinkt al een stuk leuker. In real life kun je er veel trammelant meekrijgen, maar in een virtuele wereld zal je niemand horen klagen. Na Metal Gear Solid en Spinter Cell is er een nieuwe spionage/stealth game op de markt gekomen. We hebben het over Alpha Protocol. Helaas kunnen we jullie nu al mededelen dat dit spel het bij lange na niet dezelfde kwaliteit biedt als Splinter Cell en Metal Gear Solid.
In Alpha Protocol speel je als Michael Thorton, een persoon die deel uit maakt van de groepering Alpha Protocol. Deze groepering zorgt ervoor dat allerlei extremistische leiders en slechteriken uitgeschakeld worden. In de eerste missie krijg je het aan de stok met extremistische leider, die verantwoordelijk gehouden wordt voor het neerhalen van een passagiersvliegtuig. Door conversaties te voeren, te sluipen en vijanden uit te schakelen baan je je een weg door de verschillende, redelijk eentonige missies heen.
De missies komen veelal op hetzelfde neer: je omzeilt een aantal camera’s en vijanden en gaat af op je einddoel. Hier en daar schakel je een vijand uit door bijvoorbeeld je geweer te trekken of middels een normaal gevecht. De ontwikkelaar heeft het niet voor elkaar gekregen om de vijanden een goede A.I. mee te geven. Merkwaardig genoeg weten ze altijd direct waar je bent, maar toch laten ze zich vrij gemakkelijk uitschakelen. Ondanks het matige schietsysteem.
Wat namelijk het geval is, is dat je wapens simpelweg niet goed reageren. Soms weet je zeker dat het vizier op de vijand gericht is, maar gebeurt er niets met hem, nadat je de trekker over gehaald hebt. Erg vreemd… Als je kijkt naar de stealth-elementen in het spel, kom je snel tot de conclusie dat het veel beter kan. Een vijand onopvallend uitschakelen is moeilijk, want meestal is er wel een tweede bewaker die je in de smiezen heeft. Voor een stealthgame is het jammer dat het nodige sluip- en spioneerwerk niet goed functioneert.
Zeker als je ziet dat de omgevingen die gecreëerd zijn wel degelijk geschikt lijken. De meeste omgevingen kennen mooie sluiproutes, maar het is te betreuren dat je er nooit echt goed gebruik van kunt maken. Wat tevens betreurenswaardig is, zijn de matige graphics en de slechte animaties. Het ziet er al niet fantastisch uit, maar in vele gevallen kom je ook nog eens pop-up tegen en acteren de personages alsof ze de groep-8 musical van de basisschool aan het uitvoeren zijn.
Ondanks het feit dat de voice-acting hier wat steken laat vallen, is het conversatiesysteem wel de moeite waard. Tijdens gesprekken maak je namelijk telkens keuzes, welke invloed hebben op de uitkomst van de gesprekken. Zo kun je bijvoorbeeld agressief of professioneel reageren in bepaalde situaties. Dit is een van de weinige goede punten die het spel kent en samen met een ander element zorgt het ervoor dat Alpha Protocol een RPG-tintje krijgt. Met je verdiende geld kun je namelijk allerlei wapens en eigenschappen kopen, waardoor Thorton steeds sterker wordt.
Conclusie
Als je een goede stealthgame zoekt, dan zul je met Alpha Protocol niet tevreden zijn. Het spel kent namelijk teveel gebreken om zich te kunnen meten met games als Splinter Cell en Metal Gear Solid. Als je ziet dat vrijwel op ieder vlak half werk is afgeleverd door de ontwikkelaar, dan kan zelfs het goede conversatiesysteem er niet meer voor zorgen dat Alpha Protocol alsnog een voldoende haalt. Gewoon lekker in de schappen laten liggen deze game.