Amnesia: A Machine for Pigs

Laat me jullie terugnemen naar 8 september 2010. Frictional Games ontwikkelde een nieuwe survival-horror game genaamd Amnesia: The Dark Descent. Een indiegame, waarbij de verwachtingen laag waren en de reclamecampagne zo goed als niet bestond. Al snel werd de onmiskenbare kwaliteit van de game duidelijk: de game deed het volwassen kerels in hun broek doen van angst. Al snel verspreidde de verhalen over angstaanjagende game-avonden zich als een lopend vuurtje en inmiddels heeft de game een ware cultstatus verworven. Jij bent een waaghals en kent geen angst? Speel dit spel dan maar eens, grote vriend.

De game die voor vele door het leven gaat als ‘de engste game aller tijden’ moest een vervolg krijgen en de ontwikkelaar en uitgever durfde de uitdaging aan te gaan. Amnesia: A Machine for Pigs werd ontwikkeld voor de PC en Mac, mede dankzij inbreng van The Chinese Room, bekend van Dear Esther. Een groter budget was beschikbaar voor de ontwikkelaar. De verwachtingen lagen immers hoog. The Chinese Room begon met ontwikkelen, maar moest al snel afzien van de gestelde releasedatum. Om aan de verwachtingen te kunnen voldoen was meer tijd nodig. Deze tijd heeft de ontwikkelaar gekregen en onlangs was het zover: het vervolg op Amnesia: The Dark Descent was een feit.

In Amnesia: A Machine of Pigs speel je als Oswald Mandus, een welvarend man die terugkeert van een verschrikkelijke expeditie in Mexico. Eenmaal terug in Londen lijkt hij een virus te hebben opgelopen. Hij droomt over een verschrikkelijke machine, waarna hij buiten bewustzijn raakt. Enkele maanden later wordt hij wakker en zijn zijn kinderen verdwenen. Hell is unleashed!

Hetgene dat volgt is het afdalen in het tunnelstelsel van Londen in het jaar 1899. Het eerste uur zul je nog in je eigen landhuis doorbrengen, maar vervolgens zul je steeds dieper de grond in gaan. Het wordt steeds donkerder en onheilspellender. De sfeer die wordt neergezet is er één van formaat. Grafisch gezien heeft het spel een paar kleine stapjes gezet ten opzichte van zijn voorganger. De omgevingsgeluiden zorgen voor een angstaanjagende setting die je ten alle tijden uitnodigt om je lichten aan te doen en het geluid uit te zetten. Dit kun je natuurlijk doen als angsthaas, maar een echte vent zet juist op die momenten het geluid net ietsje harder.



Met Amnesia: A Machine of Pigs heeft de ontwikkelaar enkele drastische veranderingen doorgevoerd. Zo is de lantaarn er nog wel, maar deze kan niet meer opraken. In het eerste deel moest je nog olie verzamelen, maar dat is in dit deel niet meer aan de orde. Ook zijn er geen lucifers die je kunt gebruiken om fakkels aan te steken. Hier en daar is wel een lichtje aan te doen, maar over het algemeen zul je het moeten doen met je lantaarn. Deze begint overigens te flikkeren als er gespuis in de buurt is, wat dan wel weer een angstaanjagend effect geeft. Ook heeft The Chinese Room de fysieke ongemakken die zich al snel voordeden in The Dark Descent uit het spel gehaald. Hallucineren is dus geen optie meer. Het doel van Amnesia is nog wel hetzelfde gebleven. Door puzzels op te lossen en monsters te omzeilen kom je steeds iets dichter bij de waarheid. In dit geval de waarheid achter de machine en de ontvoering van je kinderen.

De oerlelijke wezens in Amnesia: The Dark Descent waren voor menig gamer een ware nachtmerrie. Je kon je nooit ergeren aan de lelijke character models, omdat een schim van de monsters je al naar de andere kant van het gebouw liet rennen. De ontwikkelaar heeft voor Amnesia: A Machine of Pigs wat meer aandacht besteed aan de wezens. Het zijn nu gemuteerde varkens die rondlopen. Deze zijn op zich ook angstaanjagend, maar doordat de ontwikkelaar je halverwege het spel de kans geeft om de wezens zonder probleem uitvoerig te bestuderen, neemt dit toch wel veel onheilspellende angst weg. Erg zonde in onze ogen. Daar komt nog eens bij dat de varkens bijzonder minder agressief zijn dan de voorgangers. Waar je in het eerste deel tien minuten in een kast moet zitten om je te verstoppen voor monsters, daar kun je nu langs ze heen rennen zonder een reactie te krijgen. Luie varkens.



De hamvraag van de game is natuurlijk of het spel even angstaanjagend (zo niet angstaanjagender) is dan zijn voorganger. Hiervoor is het spel ontwikkeld en hiervoor wordt het gekocht. Het spel doet zeker de naam Amnesia eer aan. De sfeer zit er goed in en er zijn genoeg momenten die je kennis laten maken met pure angst. Toch zijn bepaalde beslissingen die de ontwikkelaar heeft doorgevoerd funest voor de angstfactor. Het oneindige gebruik van de lantaarn doet iets af aan de ervaring. In The Dark Descent liep je immers continu met de vraag of je nog wel licht zou hebben over een kwartier. Ook het feit dat je niet meer kunt hallucineren maakt het spel makkelijker.

Conclusie

Amnesia: A Machine for Pigs is eng, dat is een ding dat zeker is. Het spel spelen in een donkere verlaten ruimte met een koptelefoon op is niet te doen. Mocht je het overwegen, zorg dan dat de defibrillator binnen handbereik ligt, evenals een BHV'er of ander medisch ingesteld persoon. Toch is het spel minder eng dan zijn voorganger en dat kun je de ontwikkelaar aanrekenen. Het verwijderen van enkele kenmerkende elementen heeft niet zijn vruchten afgeworpen. Het spel is oppervlakkiger geworden en dat is zonde. Amnesia: A Machine for Pigs is een dood enge game, maar weet de hartslag niet zo hoog te krijgen als het eerste deel.

Wil jij zien hoe Sander en zijn kompanen de game in het holst van de nacht speelde? Klik dan hier.