Je hoort het veel online: de PlayStation Vita is dood. Sony brengt al een eeuwigheid geen grote games meer uit voor zijn tweede handheld, het apparaat wordt niet genoemd bij hun persconferenties en de accessoires zijn nagenoeg niet meer te vinden. Toch is de Vita nog springlevend en ontvangt het veel ports van PlayStation 4-games, interessante indie-titels en soms zelfs verbeterde versies van eerder verschenen games. Games zoals Atelier Shallie.
De Atelier Plus-serie verschijnt al sinds enkele jaren op de Vita en brengt de Atelier-games van de PlayStation 3 naar de handheld, samen met alle DLC die eerder voor de console-versie verscheen. In dat opzicht is Shallie Plus niet bijster veel anders dan zijn voorgangers. Ontwikkelaar Gust heeft deze keer echter een stapje extra gezet en heeft nieuwe stukken verhaal toegevoegd, eerdere stukken verder uitgediept en voegt twee extra speelbare karakters toe, welke spelers zullen herkennen uit de eerste twee games in de trilogie.
Schattig of hyper
Dat Atelier Shallie het einde van de Dusk-trilogie is, betekent overigens niet dat je voorgangers Atelier Ayesha en Escha & Logy gespeeld moet hebben. Hoewel alle drie de games zich in dezelfde tijdlijn afspelen, zijn ze slechts losjes met elkaar verbonden. Wees echter wel gewaarschuwd dat karakters die terugkeren uit de eerdere games belangrijke plotelementen van de voorgangers onthullen.
Het verhaal dat Atelier Shallie ons voorlegt, focust zich op twee jonge vrouwen: Shallistera en Shallotte, welke beide met de bijnaam Shallie door het leven gaan. Shallistera is de volgende chef van een dorpje genaamd Lugion Village, welke ten prooi dreigt te vallen aan een droogte die het land teistert. Vergezeld door dorpsgenoten Teo en Kortes reist ze daarom af naar Stellard, een stad in de woestijn waar het water nog altijd rijkelijk vloeit, in de hoop daar een oplossing te vinden. Haar gebrek aan levenservaring buiten het dorp en teruggetrokken persoonlijkheid zorgen er echter voor dat ze maar moeilijk gehoord wordt in de grote stad.
Shallotte woont in diezelfde stad en heeft maar een droom: zichzelf bewijzen. Met haar zelfgeleerde alchemie-vaardigheden en grenzeloze optimisme komt ze echter maar zover en dus hebben zij en haar moeder de grootste moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. Wiens verhaal jij wilt volgen, dat kies je na de introductie van de karakters zelf.
Niet heel veel anders
Deze keuze hoeft overigens niet al te moeilijk te zijn. Hoewel de verhalen van beide Shallie’s apart beginnen, overlappen ze al snel en blijven ze dit doen voor het leeuwendeel van de game, waarbij enkel de focus net iets anders ligt. Zo kan een scène in het verhaal van Shallistera net iets andere informatie geven dan die in Shallote’s avontuur, maar wat er gebeurd is en wat er volgt blijft hetzelfde.
Naar goed gebruik is dit verhaal vrij luchtig. Het probleem waar de wereld van Atelier Shallie mee kampt is een natuurlijk fenomeen en geen groots kwaad dat de wereld bedreigt. En hoewel dat het probleem niet minder ernstig maakt, zorgt het er wel voor dat je de game wat gemoedelijker kan zijn, iets wat een zeldzaamheid is voor JRPG’s. Gust compenseert dit gebrek aan urgentie echter mooi met een uitgebreide cast aan karakters, wiens dagelijkse leven genoeg interessante problemen met zich meebrengt om jou als speler geboeid te houden.
Jager-verzamelaars
Wanneer de Shallies niet bezig zijn met hun leven in Stellard, zijn ze meestal te vinden in een van de vele gebieden rondom de stad. Als alchemisten zijn ze namelijk constant op zoek naar waardevolle grondstoffen om hun vak mee uit te oefenen. Een groot gedeelte van de game spendeer je dan ook in een van deze tientallen gebieden, waar je planten verzamelt, mineralen opgraaft en het gevecht aangaat met vijandelijk fauna dat het maar niets vindt dat je hun land leeg komt roven.
Deze gevechten voer je turn-based, waarbij je drie karakters op de voorhoede kunt zetten, terwijl drie andere karakters back-up bieden. Hierbij kun je denken aan het opvangen van een aanval, ondersteuning bieden als je het offensief kiest en later in de game ook het verschaffen van speciale bonussen. Het is niets dat we niet eerder gezien hebben, maar gezien het feit dat vechten in de Atelier-serie slechts een bijzaak is, is het voldoende dat dit gevechtssysteem naar behoren werkt. Bovendien ontgrendel je met regelmaat nieuwe opties die je op het slagveld kunt gebruiken, waardoor je niet in een sleur terecht komt als je op dieren aan het jagen bent om bepaalde grondstoffen te kunnen verzamelen die je nodig hebt om dat ene alchemierecept uit te kunnen voeren.
Roeren in de pot
Dat het in de titel van de game staat verraadt het eigenlijk al, maar alchemie speelt een prominente rol in Atelier Shallie. Door verschillende elementen met elkaar te combineren kunnen Shallistera en Shallotte allerlei dingen maken, waaronder medicijn, eten, kleding en wapens, die ze kunnen gebruiken op hun zoektocht naar de oorsprong van de droogte. Alchemie is echter meer dan de juiste voorwerpen bij elkaar gooien.
Elke grondstof heeft zo zijn eigen kenmerken, waaronder kwaliteit, een affiniteit met een element en eventuele bonussen die resulterende producten ervan kunnen krijgen, en het is aan jou als alchemist om deze optimaal te benutten. Naarmate je meer alchemie beoefent, ontwikkelen je vaardigheden zich, waardoor je grondstoffen kunt bewerken alvorens ze in de pot te gooien. Hierdoor kun je sterkere wapens krijgen, krachtiger medicijn produceren of simpelweg gebruiksvoorwerpen maken die je tegen een hogere prijs kunt verkopen.
De nuances van dit systeem worden slechts basaal uitgelegd in de tutorials, waardoor jij als speler net als de Shallies moet leren door te doen. En dat is best leuk als je van experimenteren houdt. Wil je echter zo snel mogelijk door het verhaal heen, dan kan het een behoorlijke hindernis vormen. Om hierin verder te komen moet je namelijk soms voorwerpen maken die vereisen dat je al voldoende ervaring hebt opgedaan, wat je best wat tijd gaat kosten als je het tot op dat punt links hebt laten liggen. Dat je behoorlijk wat tijd in alchemie dient te steken is echter niet eens de grootste hindernis die je dient te nemen.
NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE
Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik een groots fan ben van draagbare spelcomputers, en de PlayStation Vita is daarbij veruit mijn favoriet. Dat het apparaat overspoeld wordt met ports van eerder verschenen JRPG’s kan ik dan ook enkel toejuichen, daar het mijn favoriete genre is. Toch was de port van Shallie een behoorlijk bittere pil om te slikken.
De game van Gust oogde nog nooit zo kleurrijk als op het OLED-scherm van de Vita en met de DLC en nieuwe content inbegrepen heeft Atelier Shallie Plus alles in huis om de beste versie van de game te worden. Helaas is het echter verre van een vlekkeloze port. Met enige regelmaat ervaarde ik dat voorwerpen niet naar behoren functioneerde, vijanden niet op het scherm getoond werden en dat de framerate volledig inkakte tijdens het spelen van cutscènes. Het laatste werd incidenteel zelfs zo erg dat de game volledig crashte, met uren progressieverlies als gevolg. De veertig uur die staan voor het eerste verhaal en de vijftien uur voor het tweede verhaal op New Game+ liepen hierdoor bij mij op tot ruim boven de zeventig uur. Vergeet dus niet te saven!
Conclusie
Atelier Shallie Plus had de ultieme versie van de game kunnen zijn. De luchtige toon van het verhaal maakt het uitermate geschikt om tussendoor op te pakken, de kleuren spatten van het Vita-scherm en de DLC en extra content maken het de meeste complete versie van de game. Technische problemen gooien echter roet in het eten, waarbij met name de crashes erg storend zijn. En omdat omdat de game geen auto-save heeft kun je hierdoor een hoop progressie kwijt raken.