Het lijkt wel of iedere game die tegenwoordig een prijs wint met een Game Of The Year Edition komt. Vaak zijn dit rereleases van toptitels tegen een bescheiden prijs én met extra DLC, dus je zult niemand horen klagen. Echter betekent de term Game Of The Year nog maar weinig wanneer er tien van per jaar verschijnen. En dan komt ook nog BADLAND om de hoek kijken.
In BADLAND kruipen we in de huid van Clony, een koddig, zwart, vogelachtig wezen dat probeert te ontsnappen uit een bos dat overwoekerd wordt door vreemde machines. Dit is tenminste wat ik opmaak uit wat er in de achtergrond van de levels gebeurt. BADLAND doet de verhaalvertelling namelijk op de Limbo-manier en laat de omgevingen het woord doen.
O kijk! Meer zwart
Dat Limbo het eerste is dat in me opkomt als ik BADLAND speel is eigenlijk vrij logisch. De game heeft namelijk dezelfde zwarte-voorgrond-waarin-alles-je-dood-wilt-hebben-sfeer als Limbo. De overeenkomsten stoppen echter daar. BADLAND is namelijk geen groot geheel zoals Limbo, maar eerder een hoop levels die met een zijden draadje aan elkaar hangen. En als ik het heb over een hoop, dan bedoel ik ook echt een gigantische berg aan stages om te doorlopen.
De singleplayer van de Game Of The Year Edition bevat alleen al honderd levels, een hele smak meer dan de originele mobiele versie liet ik mij vertellen. Daarnaast biedt het evenveel levels die je coöperatief kunt spelen en nog enkele tientallen competitieve levels. Qua inhoud schiet de game dus ook zeker niet te kort. Maar wat ga je doen in al die levels?
The Clony Wars
In een woord: overleven! Clony probeert met een reden te ontsnappen uit het bos, want de indringers hebben allerlei gevaarlijke machines meegebracht die de lokale fauna bedreigen. Denk hierbij aan cirkelzagen, spiesen en persen. Wat ze er in godsnaam mee willen doen mag Joost weten, maar als een klein vogeltje wil je hier niet mee in aanraking komen.
Gelukkig hoef je niet klein te blijven, want door de levels heen liggen tal van objecten verborgen die Clony beïnvloeden. Zo kun je groeien of juist krimpen om tussen obstakels door te manoeuvreren of ze juist aan de kant te beuken, kun je rondhangende Clony’s aantikken om een vlucht te vormen en zelfs een rollende of vierkante Clony worden en de tijd beïnvloeden. Hoe Clony eruitziet verandert echter niet hoe hij bestuurt.
Flappy bird
De subtitel gaf het waarschijnlijk al weg, maar BADLAND speel je met slechts één knop. Door de knop in te drukken slaat Clony met zijn vleugels om hoogte winnen. Stop je hiermee, dan daalt hij weer. Simpel, maar effectief, ware het niet dat je constant het knagende gevoel hebt dat de besturing het simpelweg net niet is. En dat geknaag verandert gaandeweg in schreeuwen uit frustratie als je verder in de game komt en het je maar niet lukt langs een obstakel komt omdat de besturing tekort schiet.
BADLAND heeft zeker zijn goede momenten, zoals een serie spiesen die jingle bells naspelen, een soort tank die je aan moet duwen en sommige goed gevonden puzzels. Helaas worden dit soort dingen echter gigantisch overschaduwd door de momenten waarop je de controller door het scherm wilt gooien. De game biedt je wel de kans dit soort stukken van het level over te slaan, maar dat is nog frustrerender omdat je dan helemaal het gevoel hebt gefaald te hebben. En dat is wat me aan het einde van de game het meeste bijstaat: de ergernis die ik voelde door een besturing die simpelweg niet adequaat genoeg is voor de precisietaken die je soms dient te verrichten. Wellicht is het omdat BADLAND natuurlijker speelt met touchbesturing, of wellicht zijn de aanpassingen die de ontwikkelaar heeft gedaan aan de consoleversie niet genoeg geweest voor de nieuwe besturing, maar ik zie de game simpelweg geen GOTY winnen met deze port.
Conclusie
Ik vind het maar lastig om een oordeel over BADLAND: Game Of The Year Edition te vellen. De game heeft een overvloed aan content, druipt over van de sfeer en heeft leuke tot soms echt geweldige puzzels. Maar die besturing…die godverdommese besturing is zo’n ontzettende pretbederver dat het als een donkere wolk boven de game zweeft. Maar hoe zwaar kan je de game daar op afrekenen? In principe zwaar, aangezien het de game op momenten nagenoeg onspeelbaar maakt. Maar dat zijn het ook: momenten. Maar juist die momenten zijn wat je het meeste bij zal blijven van de game.