Bayonetta 2 is te goed om te blijven steken bij het ‘kleine’ Wii U-publiek, ondanks de relatief goede verkoopcijfers. Dit vervolg was een van de weinige games die Bayonetta uit 2009 kan kloppen, en vandaag de dag is dat nog steeds waar. Veel van wat we noemen in de vorige review geldt ook voor de Switch-port van Bayonetta 2, al doet dat niets af aan de krankzinnige actiegame die het is.
De kans is groot dat je Bayonetta 2 hebt gemist, dus is het maar al te fijn dat de game nu te spelen is op Nintendo’s florerende nieuwe platform. In veel opzichten lijkt het vier jaar oude vervolg op het eerste avontuur van de half-heks, maar een aantal verbeteringen maken het in veel opzichten een betere game.
Alles en iedereen over de top
Zelfs het verhaal is iets beter te volgen dan voorheen, hoewel het weinig rekening houdt met nieuwe spelers. Bayonetta is een geseksualiseerde heks die zich niet snel van haar stuk laat brengen, Jeanne valt onder dezelfde categorie en zijpersonages Rodin, Luka en Enzo zijn vrijwel nietszeggend. Dit is niet erg, want PlatinumGames heeft maar al te goed door dat alles en iedereen in Bayonetta 2 over de top is. De significant kortere tussenfilmpjes zijn om deze reden leuk om te volgen, maar dragen weinig bij aan het vertellen van een verhaal.
Zo onnavolgbaar als het plot is, zo strak is de razendsnelle gameplay. De ontwijkbeweging uit het eerste deel is geperfectioneerd en het arsenaal aan bewegingen, wapens en combinaties is fors uitgebreid. Een goed getimede ontwijkmanoeuvre vertraagt nog steeds de tijd en geeft spelers de gelegenheid een daverende reeks stoten, trappen en kogels op belachelijk uitziende vijanden af te vuren. Ditmaal is het met een gevulde meter ook mogelijk om een allesvernietigende Ubran Climax in te zetten, die zowel tegen eindbazen als groepen wezens ontzettend effectief is. Deze middelen zijn overigens een absolute noodzaak, omdat de levels zo zijn ontworpen dat bijna elke beweging telt.
Kapot
Het gevoel dat Bayonetta 2 teweegbrengt is lastig te omschrijven, maar in elk opzicht is de gameplay beter dan het origineel. Een vliegende, gouden, laserstraal schietende slang met vijf levensbalken kapotmaken blijft een moment van overwinning en catharsis. De dynamische levels met volledig gestoorde transities en snel wisselende perspectieven maken de standaardgevechten nog beter dan de eerste game. Ronddansen op een vliegende straaljager, al schietend surfen op een gigantische draaikolk en monsters te lijf gaan in een mech suit zijn slechts enkele voorbeelden. Dit tweede deel duurt dan wel drie uurtjes minder om uit te spelen, maar op dit punt leg je net zo gesloopt je Switch weg.
De ontwikkelaar heeft destijds ook een aantal belangrijke aspecten toegevoegd die afwisseling bevorderen en de ervaring stroomlijnen. Zo zijn de quick-time events verdwenen, kan Bayonetta direct in een panter veranderen om te sprinten en functioneert de touchscreen-besturing zoals het hoort. Dit laatste is vooral bedoeld voor beginners, maar werkt ook handig om vlot door menu’s te navigeren.
Vooral strakker
De verbeteringen die Nintendo heeft doorgevoerd voor deze Switch-port vallen helaas wat tegen. Zo is de resolutie in handheldmodus én televisiemodus slechts 720p en zijn er minimale grafische verbeteringen doorgevoerd. Ten opzichte van het eerste deel is Bayonetta 2 wel vele malen kleurrijker en beter aangekleed, waardoor de lage resolutie eigenlijk niet zo opvalt. Met name op het kleine scherm ziet de game er waanzinnig goed uit. Andere, zeer welkome, technische verbeteringen zijn kortere laadtijden en een merkbare prestatieverbetering. De Wii U heeft regelmatig moeite met de beoogde 60 frames per seconde, maar de Switch zithier slechts sporadisch onder. De actie wordt zeer strak weergegeven, waarmee de port vele malen beter speelt.
Ook zijn de coöperatieve modus tag Climax en de kostuums van de Wii U overgezet en verbeterd. In de co-op-modus kun spelers (enkel) online hordes vijanden en eindbazen verslaan met een ander, om bakken ringen te verdienen. In sommige opzichten is samen spelen ontzettend fijn, omdat het mogelijk is om een eindbaas van twee kanten te stoken en medespelers te redden van de dood. Ook zit er een competitief element in, namelijk dat de speler met de hoogste score het volgende gevecht bepaalt.
De ringen die je verdient zijn gelukkig niet meer nodig om belachelijk hoog geprijsde Nintendo-kostuums aan te schaffen, want die zitten nu verborgen achter de amiibo-functionaliteit. Je kunt met de bijbehorende amiibo nu cosplayend als Daisy, Peach, Fox, Samus of Link de game doorlopen. Kleine details zoals het kunnen veranderen in een morph ball uit Metroid maken deze extra’s meer dan skins, alhoewel het niet de toevoeging is waar je op hoopt als je Bayonetta 2 voor de tweede keer aanschaft.
Conclusie
Het gebrek aan substantiële toevoegingen maakt de game nogmaals aanschaffen ietwat twijfelachtig, hoewel wij er geen genoeg van kunnen krijgen. Bayonetta 2 is door de geweldige besturing, de bizarre scenario’s en over de top actie een van de beste actiegames ooit. Ook op de Switch, nu met kortere laadtijden en bijna altijd 60 frames per seconde op het scherm.