Het vinden van overeenkomsten tussen de films geregisseerd door Steven Spielberg en de door de filmmagnaat bedachte game Boom Blox is moeilijker dan het lijkt. Oké, bij beide komen er om de haverklap explosies voor, storten veel gebouwen in en wordt het na verloop van tijd één grote puinzooi, maar daar houdt het ongeveer wel op. Spielberg’s films kennen zover ik weet geen vrolijke, vierkante koeien en ook is er tot op heden nog geen scenario voorgekomen waarin moedige schapen edelstenen van blokkerige apen terugstelen.
Wanneer je Boom Blox in één woord samenvat, dan is ‘blokkerig’ het enige juiste woord. Zowel de menu’s, als de personages en de belangrijkste gameplayonderdelen worden namelijk allemaal in kubus- en blokvormen gepresenteerd. Nadat je namelijk in een kubusvormig menu een vierkant personage hebt gekozen, laat een duidelijke tutorial je zien waar het in deze game allemaal om draait: blokken omver gooien.
Ja, het is mij ook een raadsel hoe de grote Steven Spielberg op dit idee kwam. Toch weet het concept zich verrassend goed staande te houden tussen andere topgames op de Wii. Boom Blox telt in het totaal ongeveer 300 verschillende puzzels. Elke puzzel is in feite niets meer dan een groep blokken die in een bepaalde constructie zijn neergezet. Dan kan het oftewel de bedoeling zijn als speler zo veel mogelijk blokken weg te gooien in zo min mogelijk worpen, in een bepaald aantal worpen de hele constructie van de kaart te vegen of binnen een bepaalde tijd zo veel mogelijk blokken weg te halen.
Om het geheel wat uitdagender te maken, kent Boom Blox verschillende soorten blokken waarmee de torens zijn opgebouwd en verschillende manieren om de torens omver te krijgen. Zo kun je onder andere (bowling)ballen werpen, aan blokken trekken, met bommen gooien en met een soort revolver blokken wegblazen. Hoewel het jammer is dat je niet zelf mag kiezen hoe je de constructies te lijf gaat, zorgt de opgelegde keuze er wel voor dat de puzzels uitdagender worden. Hier komt nog eens bovenop dat er naast normale blokken, ook bomblokken, chemische blokken, edelstenen, verdwijnblokken en puntblokken bestaan. Wanneer je een bomblok raakt, explodeert deze, wanneer twee chemische blokken elkaar raken gebeurt hetzelfde en wanneer je een verdwijnblok raakt, zal deze, hoe verrassend, verdwijnen.
Het fantastische aan Boom Blox is dat er zo enorm veel gedaan is met dit concept. Hoewel de puzzels in het begin nog eenvoudig zijn, zul je al snel te maken krijgen met ware breinbrekers. Torens kennen verschillende soorten blokken en het is niet meer in één oogopslag duidelijk wat je moet doen. De drang om de gouden plak (of in dit geval: de gouden blok) te halen is onweerstaanbaar, waardoor je puzzels vaak opnieuw probeert.
Echter houdt het hier niet op met de variatie. De game kent naast de vele puzzeltorens, ook andere soorten constructies en raadsels. Zo zul je bijvoorbeeld edelstenen uit de klauwen van een groep vierkante vijanden moet houden, een moedergorilla zo snel mogelijk naar haar kind moeten brengen en een soort Duckhunt met blokken moeten spelen. Hoewel het idee ook hier erg origineel is, worden deze puzzels wat vaak herhaald, is er minder variatie binnen de opgaven en kennen ze wat minder diepgang. Hierdoor blijven de blokkentorens het interessantst en gelukkig zitten deze ook het meeste in het spel.
Een punt waarop Boom Blox ook erg veel indruk maakt, is de multiplayer-modus. Zowat elke soort puzzel dat in de singleplayer-modus speelbaar is, is speelbaar met meerdere personen. Je kunt drie vrienden uitnodigen om samen de blokkentorens te lijf te gaan. Doordat de drempel erg laag is, zul je je moeder zelfs over kunnen halen om ‘dat ene spel van Steven Spielberg’ te spelen. De meerspeleroptie is een sublieme toevoeging aan een toch al goede game, want de spanning en het plezier spatten er van af. Wanneer jij de toren net niet om kan laten vallen, zal jouw tegenstander van blijdschap opspringen en wanneer je samen een toren om probeert te laten vallen, vliegen de vervloekingen soms door de kamer heen als iets niet helemaal goed gaat.
Dit wil echter niet zeggen dat de eenspelermodus je geen spanning en plezier biedt. Ondanks dat het verhaal in de verhaalmodus van de kwaliteit ‘Apen stelen edelstenen van schapen’ is en de vertaling naar het Nederlands soms tenenkrommend is, laat het spel over het algemeen een positieve indruk achter. Grafisch doet het spel wat het moet doen en met de muziek is ook niet veel mis. Je zult nergens van je stoel worden geblazen en het spel kent geen spetterende achtergronden of effecten, maar de toren oogt duidelijk en kleurrijk. Het is jammer dat het speelveld soms wat kaal oogt en dat de vierkante personages niet veel karakter hebben, maar dit belemmert de speelervaring verder niet.
Ten slotte zijn er nog twee punten waarop Boom Blox straalt. Het klinkt misschien wat vreemd, maar het vallen van de blokken is een fantastisch aspect van het spel. De physics zijn namelijk uitstekend en de blokken vallen zoals je verwacht dat ze vallen. Hierdoor wordt het spel veel uitdagender, omdat je zelf logisch kan beredeneren hoe een constructie reageert op een mogelijke actie.
Wanneer je dan klaar bent met de honderden puzzels die Boom Blox je voorschotelt en je denkt dat jij het beter kunt dan de ontwikkelaars van het spel, staat er een uitgebreide level-editor voor je klaar. Door tijdens de eenspelermodus zo veel en zo goed mogelijk constructies omver te werpen, speel je verschillende soorten blokken en decoratiestukken vrij, waarmee je je eigen constructies kunt maken. Door ze online uit te wisselen krijgt dit spel een bijna oneindige speelduur.
Conclusie
Geen spetterende vuurgevechten, geen diepgaande verhaallijn en geen spectaculaire actie, maar een puzzelspel met blokkerige dieren in de hoofdrol. Niet iedereen kan deze keuze waarschijnlijk waarderen, maar toch blijkt Steven Spielberg ook met deze game goud in handen te hebben. De honderden puzzels die deze game rijk is zijn afwisselend, slim bedacht en uitdagend en ook de multiplayer-modus zorgt voor spanning en plezier. De uitgebreide level-editor rekt de levensduur van Boom Blox nog eens enorm, waardoor dingen als de matige presentatie, de saaie overige puzzels en de slechte verhaallijn stukken minder belangrijk worden. Steven Spielberg mag dan wel een vreemde keuze hebben gemaakt om een blokkerige puzzelgame te maken, geslaagd is het spelletje zonder twijfel.