Augmented Reality Games; na games als Reality Fighters, Spirit Camera en Invizimals: Shadow Alliance heb ik er niet bijster veel vertrouwen meer in dat het een meerwaarde kan bieden aan het videogamelandschap van de toekomst. Chibi-Robo! Lets Go, Photo! was ook niet de game die hier verandering in zal brengen.
Als de naam Chibi-Robo je niet bekend in de oren klinkt, hoef je je daar niet voor te schamen. De franchise gaat al mee sinds de GameCube, maar wist nooit de populariteit van een Mario, Zelda of Pokémon te bereiken, noch de cultstatus van bijvoorbeeld Earthbound of Pikmin.
Dat Chibi-Robo niet zo’n naam geniet, is in zekere zin goed nieuws voor Nintendo, die het robotje zo kan implementeren in allerlei experimentjes zonder hordes fans voor het hoofd te stoten. Als gevolg bevindt Chibi-Robo zich in het kantoor van Mr. Curator.
Mr. Curator heeft de hulp van Chibi-Robo ingeroepen om zijn droom van een museum werkelijkheid te maken. Het museum waar Mr. Curator van droomt is echter niet gevuld met botten, boeken en potten of allerlei vormen kunst, maar met NostalJunk. Deze term heeft betrekking op objecten uit het verleden welke geschaald worden na een miniatuurformaat om zo toonbaar gemaakt te worden aan het grote publiek.
Om NostalJunk te vergaren dien je met een speciale camera foto’s te maken van het object in kwestie. Hiervoor reis je terug in de tijd, hetgeen de taak is van onze zilveren vriend. Eens de foto gemaakt is, wordt het volledig 3D geanimeerd en weer terug genomen naar de toekomst. Tot zover klinkt het makkelijk zat, maar nu komt het lastige gedeelte.
De camera waarmee je foto’s maakt van NostalJunk, is uiteraard je 3DS. De film die in deze ‘’camera’’ gaat, moet je echter in-game verdienen. Op zich is dat geen probleem, de film is namelijk gewoon te koop via de laptop op Mr. Curator’s bureau. Echter heb je geen geld nodig, maar Happy Points. Zoals de naam doet vermoeden, krijg je deze door anderen blij te maken. En dat doe je door minigames met ze te spelen.
De minigames spreken niet echt tot de verbeelding. Chibi-Robo moet bijvoorbeeld ingrediënten voor een gerecht verzamelen, schoonmaken, smoglings (ongedierte) uitroeien en wasabi op sushi schieten. Ze werken echter wel en zijn best vermakelijk. Deze minigames (ongeveer tien) blijven zich tot in den treure herhalen terwijl je Happy Points bij elkaar sprokkelt en maar weer een film koopt.
Als dat je al vervelend in de oren klinkt, dan ga je nog minder vrolijk worden op het moment dat je minigames even op zijn. Dan moet je namelijk het museum rond gaan om schoon te maken, een tergend saaie en tijdrovende klus die nauwelijks Happy Points oplevert. Een uurtje schoonmaken voor een film? Niet geheel ongebruikelijk.
En dan het moment suprême. Met je film in de aanslag en je 3DS in de hand maak je je klaar om nieuwe NostalJunk te verzamelen. Je hebt moeite gedaan om een voorwerp te vinden dat precies in het silhouet van de film past, op een plek waar voldoende licht is én geen andere voorwerpen van dezelfde kleur en je neemt de foto. Van de negen kansen is dit je laatste, maar de meter komt boven de 60% en je NostalJunk is goedgekeurd. Je neemt het voorwerp en reist terug naar het heden, om dan te constateren dat er iets fout is gegaan in de ontwikkeling van de film en je een NostalDud hebt.
Je film is kwijt, je Happy Points zijn weg, je tijd is verspilt en je minigames zijn op. Als je een beetje in de game gevorderd bent en je hebt de films die een paar honderd Happy Points kosten, dan weet je al dat het minimaal weer een uur gaat duren voor je genoeg Happy Points hebt. Sorry, maar Sil past vriendelijk.
Conclusie
Het idee om alledaagse voorwerpen om te vormen tot museumstukken die je tentoon kunt stellen is best leuk gevonden. Maar dan moet de 3DS-camera wel niet zo veeleisend zijn dat het frustrerend wordt. Maar dat is niet het ergste, want om de film voor je camera te kopen moet je zoveel repetitieve en geestdodende klusjes doen dat je het snel beu wordt, terwijl je ook nog kans hebt op ontwikkelfouten van je films. Op die manier wordt de game van binnenuit onderuit gehaald, wat spijtig is, want het idee is aandoenlijk.