Concordia staat op het moment van schrijven op de negentiende plek van BoardGameGeek’s bordspel top 100. Op menig tafel heeft dit spel zijn sporen verdiend en wellicht lukt hetzelfde met deze digitale variant. Immers, je hebt sneller een paar knoppen ingedrukt dan een bord opgezet. Daarnaast biedt een digitale variant doorgaans wat meer content en maakt deze spelen op afstand mogelijk. Toch?
In Concordia is het de taak aan jou als speler om een handelsimperium op te bouwen. De speler die daarbij het meest opvalt bij de de goden, wint het spel. Het spel start met één kolonist te voet en één per boot in Rome. Hiervandaan verspreidt jouw imperium zich over het hele Middellandse Zeegebied. Je richt handelshuizen op, koopt en verkoopt producten en probeert te opereren vanuit je kracht. Elke speler krijgt een gelijke set kaarten, waarop acties afgebeeld staan. Per beurt kies je één kaart en voer je de bijbehorende actie uit. Dit variëert van het verplaatsen van je kolonisten en het vestigen in nabijgelegen steden tot aan het los kopen en verkopen van je opgeslagen producten. Producten die je voor bijna elke aanschaf nodig hebt, zoals kaarten waarmee je meer acties kan toevoegen aan je hand. Zijn je kaarten op of wil jij je hand weer aanvullen, dan speel je de tribunaalkaart en krijg je alle afgelegde acties weer terug.
Punten scoren
De speler die het eerst al zijn huizen heeft geplaatst of de laatste kaart gekocht heeft uit de voorraad, luidt het einde van het spel in en ontvangt zeven bonuspunten. Hierna wordt duidelijk welke rol de goden in het hele verhaal hebben gekregen. Elke actiekaart bevat naast de uit te voeren actie ook een god met een bepaalde doelstelling. Mars geeft punten voor het aantal kolonisten, Minerva beloont het bezitten van bepaalde producten en Mercurius is weer gebaat bij een spreiding van producten. Er zijn zes verschillende goden waarvan je één of meer kaarten op hand kunt hebben. Bezit je Mars vier keer, dan krijg je ook vier maal het aantal overwinningspunten voor het aantal kolonisten dat je bezit.
In een paar potjes tegen een computergestuurde speler, merkte ik dat deze mechanismes garant staan voor een onderhoudend bordspel. Het is ontzettend knap dat een spel met weinig diversiteit in zijn kaarten nog zo tactisch kan zijn. Elke beurt weer voelt het alsof je een race tegen de klok loopt en meer wil doen dan die ene actie die je geboden is. Het is op een gezonde manier frustrerend als de tegenstander de bonusproductie wegkaapt die jij voor ogen had of een god op hand krijgt die jou net die voorsprong kon geven die nodig was in de eindfase. Maar heel eerlijk, houdt het positieve daar voor de Switch-versie ook op. De afgerond nog-net positieve eindscore onderaan de review hangt volledig samen met de sterke basis van het originele bordspel. De digitale variant weet namelijk alleen dit gedeelte overeind te houden waarbij het gemis van fysieke componenten nergens gecompenseerd wordt.
Punten verliezen
Vanaf hier gaat het snel bergafwaarts met mijn enthousiasme. Dit begint al bij de tutorial. Deze bestaat uit een veertigtal slides met een stap-voor-stap uitleg. Uiteindelijk zul je nog de handleiding in moeten duiken om het spel te begrijpen. Hierbij werkt het ook niet mee dat de AI-tegenstanders op een best hoge snelheid hun acties uitvoeren, waardoor vooral in het begin niet goed duidelijk is wat er gebeurt. Tot slot zijn de controls onhandig en veel complexer dan ze zouden moeten zijn. Het navigeren tussen de verschillende opties en kleine menuutjes voelt niet intuïtief aan. Al snel besloot ik de knoppenbesturing links te laten liggen en heb ik mijn potten middels de touch-besturing, die wel goed werkt, gespeeld.
Game Over
Op technisch vlak is Concordia ook geen hoogvlieger. De game kent, zover ik kon horen, slechts één muzikaal stuk, wat zichzelf herhaalt. Alhoewel deze compositie de sfeer goed weet neer te zetten, is dit veel te weinig. Enigszins vergeeflijk aangezien een bordspel niet per sé voorzien hoeft te worden van muziek. Erger is het glitchende laadscherm en de frustrerende vastlopers als het spel in standby-modus heeft gestaan. Toch valt dit nog in het niet bij het feit dat deze game eigenlijk nog niet in de eShop had mogen staan. De multiplayer-variant werkt niet. De ontwikkelaar stelt dat dit nog volgt met een latere patch. Ook geeft de game inzage in een aantal andere spelborden en opties die middels de inbegrepen season pass gespeeld zouden kunnen worden. De opties die per direct beschikbaar zouden moeten zijn, geven eveneens een foutmelding of in het beste geval de hoop dat ze snel zullen volgen.
Conclusie
Een bordspel digitaliseren biedt de hoop op extra opties en plezier op afstand. Hoe goed de basis van Concordia ook is, als deze twee punten missen, komt het op alle fronten tekort. Tel daarbij technische mankementen, eentonige audio en een onhandige introductie op en het mag een godswonder zijn dat deze game afgerond nog net een voldoende scoort op de Switch. Mocht de beloofde content uitkomen en de online multiplayer binnenkort worden toegevoegd, dan mag hier wat mij betreft een 65 staan. In de kern is het bordspel getrouw overgezet.