Het PlayStation Network onderscheidt zich vooral dankzij de vele PSN-games. Simpel vermaak die voor luttele euro’s wordt aangeboden, een prima deal voor de consument. Hoewel sommige downloadbare games nauwelijks de moeite waard zijn, kan je moeilijk een miskoop doen. Het kost immers geen drol. Maar toch, je wilt natuurlijk wel een game hebben die niet je harde schijf bevuild. Kan Crash Commando tussen het rijtje Wipeout, Warhawk en Super Stardust geplaatst worden?
Crash Commando is een simpele 2D shooter met klassieke gameplay-elementen. Het voornaamste doel is fun. Net als in het spreekwoordelijke Stenen Tijdperk kan je mannetje enkel naar links of naar rechts bewegen, terwijl de camera een zijwaartse positie inneemt. Een simpel concept dat perfect werkt voor games als deze. Zet je verstand op nul en knallen maar!
In de game nemen vijandige teams het tegen elkaar op met als doel totale wereldoverheersing te bereiken. In verschillende slagvelden is het de bedoeling om zoveel mogelijk soldaatjes in stukken te schieten. In de singleplayer neem je het op tegen bots. Helaas ontbreekt een splitscreen mode, waardoor het speelplezier offline aanzienlijk lager ligt. Niets is immers leuker dan dat je je vriend ziet belanden op jouw tactisch geplaatste mijn. Gelukkig is er nog de multiplayer die de chaos van Crash Commando naar het toppunt laat stijgen.
Tijdens de speeltest waren de servers nog niet online (of er was nog helemaal niemand), aangezien de game midden december op het PSN moet verschijnen. Zonder multiplayer blijft er niet echt veel meer van Crash Commando over. De offline mode bestaat enkel uit het uitmoorden van de vijand. Gedode soldaten (inclusief jijzelf) spawnen weer opnieuw, waardoor je weinig inspanning hoeft te leveren om de missies tot een goed einde te brengen. Met andere woorden: je speelt gewoon een serie van offline deathmatches met klassieke gameplay. De opdracht is altijd hetzelfde: Maak X aantal mannetjes af met oneindig aantal levens. Met amper twintig missies en nog minder maps, heb je het na een tweetal uurtjes wel gezien.
Dat wil niet zeggen dat de game niet leuk is. Dankzij de snelle actie kan Crash Commando wel degelijk voor wat plezier zorgen. Je hebt de keuze uit een zevental hoofdwapens, twee subwapens (een mes of een pistool) en wat explosief gereedschap, zoals granaten en C4. Het bereik en de richting van je wapens wordt aangegeven door middel van een dun lijntje, zodat je makkelijk kan zien waar je schiet. Door de simpele controls kan zelfs je oma de game spelen, ook al zal ze al dat bloed waarschijnlijk niet waarderen.
Naast het grappige schietwerk bevatten de maps ook de nodige voertuigen. Met tanks, buggy’s en jeeps kun je de gekste capriolen uithalen. De voertuigen kunnen niet afwijken van een metalen parcours, waardoor ze nooit vast komen te zitten. Tevens kunnen ze hoger gelegen platformen bereiken door middel van deze verticaal oplopende banen. Je kan zelfs gedeeltes vliegen met behulp van jetpacks. De voertuigen zijn een waardevolle toevoeging voor de afwisseling, vijanden platrijden blijft nog altijd leuk.
De slagvelden bestaan uit meerdere poorten die twee delen van een level verbinden. Je ziet op de achtergrond het andere deel van de map (waar ook vijanden vechten). Hoger gelegen platformen zijn dankzij het jetpack gemakkelijk bereikbaar. Springen is niet mogelijk, dus je zal af en toe met het jetpack vijandelijk geschut moeten ontwijken. Qua audiovisueel zal Crash Commando geen brokken maken, maar slecht is het zeker niet.
Conclusie
Crash Commando is een PSN-game met twee kanten. De gameplay is lekker old-school en is leuk om te spelen. De presentatie is wat je ervan verwacht: kleurrijke cartoony graphics en acceptabele achtergronddeuntjes. Al met al is CC een potentieel verslavend spel(letje), mits er online genoeg volk zal zijn. Anders blijft er een veel te magere singleplayer over die zonder splitscreen niet het kopen waard is. Afwachten dus.