Games kunnen als uitlaatklep dienen voor frustraties die je in het echte leven opdoet. Deze frustraties zijn doorgaans niet echt te uiten door een potje FIFA of een spelletje Tetris. Nee, voor het kwijtraken van je frustratie heb je geweld nodig. Een shooter leent zich hier uitstekend voor. Toch is er nog een betere manier om je frustratie kwijt te raken: slacht enkele uren non-stop zombies af op de meest ondenkbare manieren. Hiervoor hoef je enkel en alleen Dead Island: Game of the Year Edition aan te schaffen.
Dead Island zelf is inmiddels al een jaartje ouder geworden. De game werd overwegend positief ontvangen, maar werd tegelijkertijd geteisterd door bugs. Deze bugs werden met een grootschalige patch vlak na de Europese release zo goed als teniet gedaan, maar toch speelde de game nog altijd niet vlekkeloos. Inmiddels zijn we een jaar verder en is er wat DLC uitgebracht, evenals enkele patches. Een opsomming van deze lekkernijen heeft Deep Silver zover gekregen om een Game of the Year edition uit te brengen met alles erop en eraan.
Dead Island speelt zich af op het eiland Banoi. Hier ontwaak je in een hotel als één van de vier personages waar je in het begin van de game uit kunt kiezen. Vervolgens begint een avontuur waarin je eigenlijk continu zombies afslacht. De recensies destijds zeggen wat betreft het verhaal genoeg: het verhaal is erg kort door de bocht en draagt weinig bij aan de spelbeleving. Ook de missies zijn wat eentonig, maar dat maakt het afslachten van zombies er niet veel minder leuk op, misschien wat eentoniger.
De game bevat nu drie DLC pakketten, namelijk Ryder White’s episode, Bloodbath Arena en The Ripper. Eerstgenoemde is een aparte verhaallijn die het verhaal vertelt van Ryder White. Dit pakket is een kleine tegenvaller, gezien het feit dat het vele leuke dingen die in de originele campagne wel mogelijk zijn weglaat. Hierdoor is de toegevoegde waarde van de DLC nihil. Bloodbath Arena daarentegen deed mijn hart wel sneller bonken. In een 4-player arena neem je het op tegen hordes aan zombies. Deze mode is vooral verslavend om met vrienden te spelen.
Deze editie van Dead Island heeft zoals eerder gemeld alle patches al. Hierdoor is het aantal bugs aanzienlijk verminderd. Ze zijn er nog wel, maar dat zul je altijd blijven houden met zo’n grootschalige game als Dead Island. Deep Silver is er in geslaagd deze bugs tot een minimum te beperken en daarvoor verdient het bedrijf een compliment. Grafisch gezien verschilt de game uiteraard niet van zijn voorganger, evenals de gameplay.
De DLC zorgt ervoor dat de game, die al een ontzettende lange speelduur kende, nu nog langer leuk blijft. Op het gebied van duurzaamheid is de game dan ook zeker een aanrader. De prijs van de game, die rond de €30,- schommelt, maakt het voor diegene die ooit over een aanschaf heeft getwijfeld er een stuk gemakkelijker op.
Conclusie
Dead Island Game of the Year edition is niet veel meer dan een collectie van alles waar Dead Island op de dag van vandaag voor staat. De DLC pakketten zijn helaas niet allemaal even goed. Enkel de Bloodbath Arena zal menigeen kunnen bekoren. De bugs die de game teisterden zijn wel grotendeels opgelost in deze editie, wat het een stuk beter speelbaar maakt. Mocht je zin hebben in een hersenloos avontuur zonder al te veel waarde te hechten aan een werkelijke boodschap, dan is deze game wellicht iets voor jou.